Λειτουργιολογικά άρθρα
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
- Κατηγορία: Λειτουργιολογικά άρθρα
- Εμφανίσεις: 1527
Ὅτι ὁ Ἱερεύς ἀνέκαθεν ἐπεύχεται, ποιεῖ τήν Ἀνάγνωση τῶν Εὐχῶν πρός Ἀνατολάς - Εὐχές Γονυκλισίας Πεντηκοστῆς, Μεγάλου Ἁγιασμοῦ, Θείας Λειτουργίας, Μνημοσύνου, κλπ.
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 24/6/2025
Ὀρθόδοξος Τύπος, 4/7/2025 – 11/7/2025, ἀρ. φύλλων 2549-2550.
Τίτλος δημοσίευσης Ὀ.Τ.: «Ὁ Ἱερεύς ἀνέκαθεν ἐποίει τήν Ἀνάγνωσιν τῶν Εὐχῶν πρός Ἀνατολάς».
«Πάντες μὲν ὁρῶμεν κατ’ ἀνατολὰς ἐπὶ τῶν προσευχῶν»,
Ἅγιος Μέγας Βασίλειος, [PG 32, 189C].
«Ἐπὶ τὰς δυσμὰς ἔστηκεν ὁ διάβολος, ὅπου ἡ ἀρχὴ τοῦ σκότους· ἀποτάσσεσθε αὐτῷ καὶ ἐμφυσήσατε· εἶτα στρέφεσθε ἐπὶ ἀνατολὰς καὶ συντάσσεσθε τῷ Χριστῷ»,
Εὐχολόγιον Barb. Gr. 336, 8ου αἰ., φ. 130β.
Ὡς πρός τὸν προσανατολισμὸ τοῦ «Οἴκου τῶν Προσευχῶν», ἤτοι τοῦ κτιρίου τῆς Ἐκκλησίας ἔχουμε: Στὶς Ἀποστολικὲς Διαταγὲς, στό κεφ. ΝΖʹ «Διατύπωσις Ἐκκλησίας καὶ κλήρου…», βλέπουμε: «ὁ οἶκος [ὁ Ναός] ἕστω ἐπιμήκης, κατ’ ἀνατολὰς τετραμμένος, ἐξ ἑκατέρων τῶν μερῶν τὰ παστοφόρια πρὸς ἀνατολήν, ὅς τις ἕοικε νηί».[1]
Ὡς πρὸς τὸν προσανατολισμὸ τῶν πάντων, Κληρικῶν τε καὶ τῶν Πιστῶν, στὴν Ἐκκλησία ἔχουμε τὶς ἑξῆς ἁγιοπατερικὲς κανονικές μαρτυρίες:
Ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος ὁ Φιλόσοφος (100–165 μ.Χ.) στὶς «Ἀποκρίσεις πρὸς τοὺς Ὀρθοδόξους περί τινων ἀναγκαίων ζητημάτων» λέει: «Ἐπειδὴ τῶν παρ' ἡμῖν τὰ τιμιώτερα εἰς τιμὴν τοῦ Θεοῦ ἀφορίζομεν, κατὰ δὲ τὴν τῶν ἀνθρώπων ὑπόληψιν τιμιωτέρα ἐστὶν ἡ ἀνατολὴ τῶν ἄλλων μερῶν τῆς κτίσεως, διὰ τοῦτο ἐν τῷ καιρῷ τῆς προσευχῆς [ἰδιαίτερα στὴν Θεία Λειτουργία, καὶ στὶς Ἀκολουθίες] νεύομεν πρὸς ἀνατολὴν πάντες. Καθάπερ τῇ δεξιᾷ χειρὶ ἐν ὀνόματι Χριστοῦ κατασφραγίζομεν τοὺς τῆς σφραγῖδος ταύτης δεομένους, ἐπειδὴ τιμιωτέρα νενόμισται τῆς ἀριστερᾶς, καίτοι θέσει καὶ οὐ φύσει διαφέρουσα ταύτης ὑπάρχει, οὕτως καὶ ἡ ἀνατολή, ὡς τιμιώτερον μέρος τῆς κτίσεως, εἰς προσκύνησιν θεοῦ ἀφώρισται. Oὐκ ἐναντιοῦται δὲ τῇ προφητικῇ τε καὶ ἀποστολικῇ φωνῇ τὸ πρὸς τὴν ἀνατολὴν ποιεῖν ἡμᾶς τὰς εὐχάς. Ἐν παντὶ γὰρ τόπῳ ὑπάρχει ἡ ἀνατολὴ τοῖς εὐχομένοις· καὶ ἐπειδὴ ἐφ' ὃ μέρος τὴν ὁρατὴν αἴσθησιν κεκτήμεθα κατὰ τοῦτο τὸ μέρος προσκυνοῦμεν, ἀδύνατον δὲ ἐν τῷ καιρῷ τῆς προσευχῆς εἰς τὰ τέσσαρα μέρη τῆς κτίσεως ἀποβλέπειν, διὰ τοῦτο εἰς τὸ ἓν μέρος τῆς κτίσεως ἀφορῶντες ποιοῦμεν τὴν προσκύνησιν, οὐχ ὡς μόνον ἔργον τοῦ Θεοῦ οὐδ' ὡς εἰς κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ τοῦτο ἀφωρισμένον, ἀλλ' εἰς τόπον προσκυνήσεως τῆς παρ' ἡμῶν προσαγομένης Θεῷ τεταγμένον. Τὸ δὲ ἔθος, παρ' ὧν εἴληφεν ἡ Ἐκκλησία τὸ εὔχεσθαι, παρὰ τούτων εἴληφε καὶ τὸ ποῦ εὔχεσθαι [κατ’ Ἀνατολάς], τοῦτο δὲ παρὰ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων».[2]
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Ἀναλόγιον
- Κατηγορία: Λειτουργιολογικά άρθρα
- Εμφανίσεις: 235
Α’ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
«Το μεγαλείο της Θείας Λατρείας. Παράδοση ή ανανέωση;»
ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ
Το Α’ Λειτουργικό Συνέδριο, που οργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη από την Εταιρεία Ορθοδόξων Σπουδών, με θέμα «Το μεγαλείο της Θείας Λατρείας. Παράδοση ή ανανέωση;», διεξήγαγε τις εργασίες του από 27 Φεβρουαρίου έως 1 Μαρτίου 2002 στην Αίθουσα Τελετών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ανακοινώθηκαν είκοσι μία εισηγήσεις από ισαρίθμους εισηγητάς, Επισκόπους, Πρεσβυτέρους, Μοναχούς και πανεπιστημιακούς Καθηγητάς και ερευνητάς. Υπήρξε εντυπωσιακή συμμετοχή Κληρικών, Μοναχών και λαϊκών. η μεγάλη αίθουσα ήταν κατάμεστη.
Με βάση τις εισηγήσεις και τις διεξαχθείσες ενδιαφέρουσες συζητήσεις, τα πορίσματα του συνεδρίου συνοψίζονται στα εξής:
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
- Κατηγορία: Λειτουργιολογικά άρθρα
- Εμφανίσεις: 1145
Αὐθεντική Λειτουργική Παράδοση (Ἀσματικό Τυπικό, Ἀρχέγονες Διατάξεις) ἢ Ἀντικουαριανισμός (Antiquarianism);
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 19/5/2025
Ὀρθόδοξος Τύπος, 30/5/2025 – 6/6/2025, ἀρ. φύλλων 2544-2545.
Τίτλος δημοσίευσης Ὀ.Τ.:
«Αὐθεντική Λειτουργική Παράδοση ἢ Ἀντικουαριανισμός (Antiquarianism);».
(δεῖτε στὸ τέλος τό PDF γιὰ καλύτερη ἀνάγνωση)
‘‘Οἱ Προτεστάντες μεταρρυθμιστές ὄχι μόνο ἀπέρριψαν ὅτι θεώρησαν
καταχρήσεις στὴν “Ἐκκλησία” τους, ἀλλὰ ἀπέρριψαν καὶ τὴν
Λειτουργία [Τυπικόν] τῆς ἐποχῆς τους’’, Alcuin Reid
Ἡ Ὀρθόδοξος ἀφετηρία τῆς Λειτουργιολογίας-Τελετουργικῆς, εἰδικά μετὰ τὴν ἐμπειρία τῆς 100+χρονης παναιρέσεως τῆς «Εἰκονομαχίας»[1] ποὺ συνετάραξε τὴν Ἐκκλησία, εἶναι κατασταλλαγμένη διαχρονικά, εἶναι αὐτὴ τοῦ Συνοδικοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας: «Ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν».
Ἔστω ὅτι οἱ διασημότεροι τῶν Λειτουργιολόγων, Τυπικολόγων, Θεολόγων, εἰς ἀναζήτησιν τῆς «αὐθεντικῆς (original) λειτουργικῆς παραδόσεως», μαζευτοῦν καὶ δουλέψουν συλλογικὰ πάνω σὲ ὅλα τὰ σωζόμενα ἀρχαία βυζαντινὰ χειρόγραφα τοῦ Κόσμου, καὶ μετὰ ἀπὸ χρόνια δουλειᾶς φτιάξουν τὸ καλύτερο «Τυπικόν» ποὺ θὰ περιλαμβάνει καὶ τὴν καλυτέρα «Λειτουργική Διάταξη» κατ' αὐτοὺς (κατ' αὐτοὺς = ὑποκειμενικότητα), ἕνα στὴν οὐσία συνονθύλευμα ἐπιλεγμένων «ἀρχαίων» διατάξεων (ἐπιλεγμένων σύμφωνα μὲ ἀμφιλεγόμενα προσωπικά καὶ μοντερνιστικὰ κριτήρια, καὶ συνάμα ἀπορριφθέντων ἄλλων ἐξίσου ἀρχαίων διατάξεων), καὶ ἐρμηνευμένων, ἐπεξηγημένων σύμφωνα μὲ τὴν προσωπική καὶ φυσικά προκατειλημένη (biased) γνώμη ἑκάστου (ποὺ φυσικὰ ὑπόκειται κι αὐτὴ σὲ σφάλματα), μὲ διατάξεις γιὰ τὴν Παρακλητική, τὸ Μηναῖον, τὸ Τριώδιον, τὸ Πεντηκοστάριον, καὶ ἐν γένει γιὰ τὸν Ἑσπερινό, τὸν Ὄρθρο, τὴν Θεία Λειτουργία, καὶ ὅλες τὶς Ἀκολουθίες, μαζὶ καὶ Ἀσματικὲς ἢ ὅτι ἄλλες Ἀκολουθίες ὑπῆρχαν στὴν ἀρχαιότητα.
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
- Κατηγορία: Λειτουργιολογικά άρθρα
- Εμφανίσεις: 2856
Οἱ Λατινογενεῖς Νεωτερισμοί τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς Λειτουργικῆς Ἀναγεννήσεως στήν Θεία Λειτουργία καί Λατρεία
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, 31/3/2025 [1]
Ὀρθόδοξος Τύπος, 4/4/2025 – 9/5/2025, ἀρ. φύλλων 2537-2541.
Τίτλος δημοσίευσης Ὀ.Τ.: «Οἱ λατινογενεῖς νεωτερισμοί εἰς τήν Θείαν Λειτουργίαν καί Λατρείαν».
(γιὰ καλύτερη ἀνάγνωση δεῖτε τό PDF στό τέλος)
Ἡ Λατινογενὴς Λειτουργική Κίνηση[2], [3] τάχα Ἀναγέννηση ἢ Ἀνανέωση, ἐπιχειρῆται στὴν Ἑλλάδα ἐδῶ καὶ περισσότερο ἀπὸ ἕναν περίπου αἰῶνα, καὶ δὲν ξεκίνησε τό 1999[4] ἀπὸ τὸν μακαριστὸ Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν Χριστόδουλο, ὅπως ἐσχάτως ἀναφέρθηκε.[5]
Ἡ Λειτουργικὴ Ἀναγέννηση (Κίνηση, Ἀνανέωση, κτλ.) εἶναι κυρίως ἕνας λατινογενής, προτεσταντικός, ὀρθολογιστικός, βαρλααμίτικος,[6] ξένος τῆς προσευχῆς, δυτικός τρόπος σκέψης, καὶ ἐπιβολῆς, καὶ γεννήτρια νεωτερισμῶν, ἐπὶ τῆς Θείας Λατρείας, τῆς Θείας Λειτουργίας καὶ ἐν γένει ἐπὶ τῆς Λειτουργικῆς Τάξεως καὶ Πράξεως τῆς Ἐκκλησίας μας,4 ποὺ ἀρχικῶς ἀμφισβητεῖ καὶ ὕστερα καταπατεῖ (ἰσοπεδώνει) τὴν ζῶσα καὶ παραδοθεῖσα Ἱερὰ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας σὰν τοὺς Προτεστάντες[7] καὶ τοὺς Εἰκονομάχους.[8]
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
- Κατηγορία: Λειτουργιολογικά άρθρα
- Εμφανίσεις: 1502
Οἱ διάφοροι νεωτερισμοί στήν ἀνάγνωση τοῦ Εὐαγγελίου Οὔσης ὀψίας, τῇ Κυριακῇ τοῦ Πάσχα ἑσπέρας (Ἀγάπη)
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 22/4/2025
(γιὰ καλύτερη ἐμπειρία ἀνάγνωσης δεῖτε τό PDF στό τέλος)
Εἴθισται ἐνιαχοῦ, ἀπὸ τὸν προηγούμενο αἰῶνα, ἀρχικὰ στοὺς Μητροπολιτικοὺς Ναούς, στὸν Μεγάλο Ἑσπερινὸ τοῦ Πάσχα (τὸν καλούμενο καὶ «Ἀγάπη»), νὰ ἀναγινώσκεται τὸ Εὐαγγέλιον Οὔσης ὀψίας ἀπὸ τοὺς Κληρικούς σὲ διάφορες γλῶσσες.
Ὅμως πέραν τῶν Μητροπολιτικῶν Ναῶν, διαβάζεται σὺν τῷ χρόνῳ καὶ σὲ ἐνορίες, καὶ Κληρικοὶ δυστυχῶς δίνουν τὸ Εὐαγγέλιον νὰ τὸ ἀναγνώσουν Ἱεροψάλτες, καὶ λαϊκοί, ἄνδρες καὶ γυναῖκες.[1] Ὅτι διαβάζουν λαϊκοὶ τὸ Εὐαγγέλιον, δὲν εἶναι νεωτερισμός τοῦ 2024, ἀλλὰ τὸν ἀναφέρει καὶ ὁ Φουντούλης ἤδη τό 1994 στὴν ἐρώτηση #444,[2] καί στήν #579,[3] ἀλλὰ καὶ στὸ ἐξωτερικό ὑπάρχει.
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
- Κατηγορία: Λειτουργιολογικά άρθρα
- Εμφανίσεις: 1701
Ἐπόμενοι τῶν Αἱρετικῶν, οἱ ἀφαιροῦντες τόν Ἐσταυρωμένον
Παν. Δ. Παπαδημητρίου
Ὀρθόδοξος Τύπος, 10/1/2025, ἀρ. φύλλου 2525, σσ. 1, 4.
Ἀναλυτικός τίτλος:
«Ἐπόμενοι τῶν Λατίνων καί Προτεσταντῶν, οἱ ἀφαιροῦντες τόν Σταυρό καί τόν Ἐσταυρωμένο ἀπό τήν Ἁγία Τράπεζα»
Εἴδαμε στὸ πρῶτο ἄρθρο μας γιὰ τὸν Σταυρό καὶ στὶς ἀναφορές του,[1] ὅτι ὁ Σταυρός μὲ τὸν Ἐσταυρωμένο στὴν Ἁγία Τράπεζα εἶναι ἐνοχλητικός γιὰ μερικοὺς Ἐπισκόπους καί Ἱερεῖς, καὶ προτιμᾶται (καταπατῶντας τὴν Ἱερὰν Παράδοσιν, προτεσταντικῷ τῷ τρόπῳ) ἡ ἀποβολή του ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα, ἢ ἡ μετακόμισή του ψηλά, πίσω, στὸν ἀέρα τῆς Κόγχης ἢ σὲ ἄλλο σημεῖο, καὶ τὸ «καθάρισμα» τῆς Ἁγίας Τράπεζας:[2], [3] α). γιὰ νὰ γίνει «Λουθηρανίζουσα» καὶ «Λατινίζουσα» πρὸς τὴν Δύση Λειτουργία, στὰ πρότυπα τῶν φραγκο-παπάδων[4] β). γιὰ νὰ μπεῖ (ἐπιλεκτικά, αὐθαίρετα ἀπὸ τὴν ἰστορία, νεωτεριστικά) θρόνος τοῦ Ἐπισκόπου βλέποντας πρὸς τὴν Δύση, ποὺ ἡ ἴδια ἡ Ἐκκλησία ἐν τῇ σοφίᾳ της τὸν εἶχε καταργήσει, ὥστε νὰ ἀγναντεύει ὁ Ἐπίσκοπος, χωρὶς τὸ «ἐμπόδιο» τοῦ Ἐσταυρωμένου (καὶ τοῦ Ἱεροῦ Κιβωρίου καὶ τῶν παραπετασμάτων του),[5], [6] τό κέντρον τοῦ Σολέα κατὰ τὴν διάρκειαν τῶν Ἀναγνωσμάτων (περίπου 5-10 λεπτά), καί γ). ἐπειδὴ ἁπλὰ τὸ εἶπε ἢ τὸ ἔκανε ὁ τάδε Ἐπίσκοπος ἢ Πρεσβύτερος.
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Καππαδόκης
- Κατηγορία: Λειτουργιολογικά άρθρα
- Εμφανίσεις: 523
Γράφει ὁ Καππαδόκης,
Ὀρθόδοξος Τύπος, 11/12/2024
Κατακερματισμός
Στὴν θεολογικὴ σκέψη τοῦ μητροπολίτου Περιστερίου καὶ τῶν ὁμοφρονούντων μὲ αὐτόν, παρατηρεῖται ἕνας διαχωρισμὸς τῶν γεγονότων τῆς θείας οἰκονομίας. Τὸ κάθε γεγονὸς θεωρεῖται ἀποσπασματικὰ καὶ ἀποκομμένο ἀπὸ τὰ ὑπόλοιπα. Ἔγινε τὸ ἕνα, τελείωσε, πήγαμε στὸ δεύτερο, τελείωσε καὶ τὸ δεύτερο καὶ τώρα εἴμαστε στὸ τρίτο. Μὲ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὴν προσέγγιση, τοποθετοῦνται τὰ γεγονότα μὲ ἕναν ὀρθολογισμὸ σὲ μία διαβάθμιση καὶ ἱεράρχηση. Αὐτὸς ὁ τρόπος σκέψης ὅμως προσιδιάζει στὸν λατινικὸ τρόπο σκέψης.
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
- Κατηγορία: Λειτουργιολογικά άρθρα
- Εμφανίσεις: 2712
Ἡ Θεολογία τοῦ Σταυροῦ μέ τόν Ἐσταυρωμένο στήν Ἁγία Τράπεζα
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 6/12/2024
(γιά καλύτερη ἀνάγνωση, γιά τίς παραπομπές, τίς εἰκόνες, τίς ἀναφορές, κτλ., δεῖτε στὸ τέλος τό PDF)
1 Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ
Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς μᾶς εἶπε ὅτι «ὃς οὐ λαμβάνει τὸν Σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω Μου, οὐκ ἔστι Mου ἄξιος», Ματθ. ιʹ 38.
Ἄρα ὁ Χριστιανός, σὲ ὅλην του τὴν ζωήν λαμβάνει τὸν Σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω ἀπὸ τὸν Χριστόν καί Θεόν μας. Δηλ. ὁ Χριστιανός, λαμβάνων τὸν Σταυρόν, ἀκολουθεῖ στὰ ἀχνάρια τῆς ἐπίγειας ζωῆς τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν διδασκαλιῶν καὶ ἐντολῶν Του,1 δι᾽ οὗ Σταυροῦ ἡμῖν κόσμος ἐσταύρωται καὶ ἡμεῖς τῷ κόσμῳ.2
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
- Κατηγορία: Λειτουργιολογικά άρθρα
- Εμφανίσεις: 2896
Ὁ Ζωοποιός Σταυρός τοῦ Χριστοῦ ἀνέκαθεν δέσποζε στό Ἱερόν Βῆμα, στήν Ἁγία Τράπεζα, καί διέλαμπε ὅταν ἦταν ἀνοιχτὴ ἡ Ὠραία Πύλη, τό Καταπέτασμα – Καί περί τοῦ Συνθρόνου, καί περί τῆς Ἐγκυκλίου γιά τόν Σταυρό καί τήν θέση τοῦ Ἐσταυρωμένου Χριστοῦ στήν Ἐκκλησία τοῦ Μητροπολίτου Περιστερίου Γρηγορίου Παπαθωμᾶ
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 4/11/2024
(γιά καλύτερη ἀνάγνωση, γιά τίς παραπομπές, τίς εἰκόνες, τίς ἀναφορές, κτλ., δεῖτε παρακάτω τό PDF)
«Ἰησοῦν τὸν ἐσταυρωμένον ζητεῖτε», Ματθ. κηʹ 5.
«Ἰησοῦν ζητεῖτε τὸν Ναζαρηνὸν τὸν ἐσταυρωμένον», Μαρκ. ιςʹ 6.
«ἡμεῖς δὲ κηρύσσομεν Χριστὸν ἐσταυρωμένον», Αʹ Κορ. αʹ 23.
«Ἰησοῦν Χριστὸν, καὶ τοῦτον ἐσταυρωμένον», Αʹ Κορ. βʹ 2.
«τοὺς ἐχθροὺς τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ, ὧν τὸ τέλος ἀπώλεια, ὧν ὁ θεὸς ἡ κοιλία καὶ ἡ δόξα ἐν τῇ αἰσχύνῃ αὐτῶν, οἱ τὰ ἐπίγεια φρονοῦντες», Φιλιπ. γʹ 18-19.
«Ὁ λόγος γὰρ ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μὲν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δὲ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι», Αʹ Κορ. αʹ 18.
«Ἡ δέ Κόγχη τοῦ θυσιαστηρίου, ἡ μετάθεσις ἐστι τοῦ Σταυροῦ» [PG 98, 388C].
Τί κι ἄν ἡ Ἐκκλησία, στὴν Νίκη τῆς Ὀρθοδοξίας, μετά ἀπό 100+ χρόνια παναιρέσεως (ποὺ κατ’ εὐφημισμόν μόνον καλεῖται «εἰκονομαχία»), ἐβροντοφώναξε μέσῳ τοῦ Συνοδικοῦ αὐτῆς «ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν»; Εἰς τίνα ὦτα; Ποὺ εἶναι ἡ παραλαβή καί διαφύλαξη τῆς Παρακαταθήκης; Παραλαμβάνω σημαίνει διά ζώσης.
Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία παρέλαβεν ἀπό τοὺς Ἁγίους Πατέρες, ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα χρόνια, μέχρι σήμερα, μεγάλον δεσπόζοντα Σταυρόν στὸ Ἱερόν Βῆμα, πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα καί στὴν Ἁγία Τράπεζα. Στὴν ἀρχή ὁ Σταυρός ἦταν ἀμφιπρόσωπος, ξύλινος, ἢ μεταλλικός καὶ διάλιθος χωρὶς τὸν Ἐσταυρωμένο Χριστό ἢ εἶχε τό ἐκτύπωμα (ἀπεικόνιση) τοῦ Χριστοῦ στὸ μέταλλο ἢ στὸ ξύλο,1 καὶ ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ δέσποζε στὸ Βῆμα, στὴν Ἁγία Τράπεζα.2
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
- Κατηγορία: Λειτουργιολογικά άρθρα
- Εμφανίσεις: 1416
Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος Β' (27/8/2024)
Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Φιλόθεος (9/8/2024)
Καθηγούμενος Ἱ. Μ. Ξενοφῶντος (Ἁγίου Ὄρους) Ἀρχιμανδρίτης κ. Ἀλέξιος (28/6/2024)
Καθηγούμενος Ἱ. Μ. Παρακλήτου (Ὠρωποῦ) Ἀρχιμανδρίτης κ. Μωϋσῆς (25/8/2024)
- Ο Διάκονος το «Δεηθώμεν» το λέει πρώτα για τον Ιερέα, και φυσικά για τον Λαόν — «Το γαρ, Δεηθώμεν, ου τοις Ιερεύσι λέγεται μόνον, αλλά και τοις εις τον Λαόν συντελούσιν», Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
- Ευχές των Κατηχουμένων (Ευχή διά Προσφωνήσεως, Συναπτή)· Πόσοι προσεύχονται παράλληλα και ταυτόχρονα; Αναφορές Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, και περί Προσευχής στην Λειτουργία
- Απάντησις στον π. Δανιήλ Γ. Αεράκη, για το «Οὔτε μυστικά, οὔτε ψιθυριστά, οὔτε... ἀνύπαρκτα»
- Ότι τo χαμηλό Τέμπλο κυρίως, και η ανοιχτή Ωραία Πύλη, εμποδίζουν τoν πιστό Λαό να προσευχηθεί, και πόσο κακό κάνει στους Ιερείς
- Το κλείσιμο της Ωραίας Πύλης στην Θεία Λειτουργία στα Ιερατικά της Αποστολικής Διακονίας - Σύγκριση, σχόλια
- Σταματείστε τους Πειραματισμούς στην Θεία Λατρεία, στην Θεία Λειτουργία, στο Τυπικόν
- Ο διαχωρισμός των Φύλων (Ανδρών - Γυναικών) στην Εκκλησία
- Ο διαχωρισμός των Φύλων (Ανδρών - Γυναικών) στον Ναό, σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο (+407)
- Το κλείσιμο της Ωραίας Πύλης του Ιερού (τα Βημόθυρα και το Καταπέτασμα) στην Θεία Λειτουργία στην Εκκλησία της Ελλάδος
- Οι Μυστικές Ευχές των Λαϊκών
- Η εξέλιξη του Καταπετάσματος (Τέμπλου, Εικονοστασίου, Φράγματος του Βήματος) [Βίντεο]
- Το αθέατον της Αγίας Τράπεζας, στην Κωνσταντινούπολη, στην Ελλάδα, και από Ανατολή σε Δύση, την ώρα της Αναφοράς — Τας θύρας, τας θύρας· Ποιες θύρες; Τό Ιερόν Κιβώριον, τα Καταπετάσματα-Παραπετάσματα-Βήλα, το Φράγμα του Ιερού Βήματος, ....
- Ανάλυσις των Παλαιοχριστιανικών Βασιλικών (Ναών) του Δʹ αιώνος εν Ελλάδι
- Η θεολογική τεκμηρίωση της απόκρυψης των τελουμένων στο Ιερό κατά τον Όσιο Νικήτα τον Στηθάτο (990-1080)
- Ιερατικόν Συλλείτουργον - σύγκρισις διατάξεων, Ιερατικών, και σχόλια
- Ευχή δια Προσφωνήσεως (Διακονικά)
- Ποιοῦντος τοῦ Διακόνου τὴν Εὐχήν, ὁ Ἱερεὺς ἐπεύχεται τὴν Εὐχήν - Εὐχολόγιον (pdf)
- Ο ΙΘ' Κανών της Συνόδου της Λαοδικείας (364), και η ανάγνωσις των Λειτουργικών Ευχών
- Ὅρος: «Μυστικὲς Εὐχές» τῆς Θείας Λειτουργίας
- Απαντήσεις Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου στο ερώτημα: «Σύγχρονοι άγιοι και μυστική ανάγνωση των ευχών στη Θεία Λειτουργία»
- Σύγχρονοι (Ἅγιοι) Γέροντες καὶ οἱ Μυστικὲς Εὐχές
- Επιστολή του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κατόπιν αποστολής μας της α' έκδοσης των μελετών μας: Τα 3 Αμήν, Μυστικός Δείπνος - Θεία Ευχαριστία, Διατάξεις Θείας Λειτουργίας V.135, V.480 (Οκτ-Δεκ 2020)
- Πως ετέλεσε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός την «θείαν Ευχαριστίαν» εις τον Μυστικόν Δείπνον, μυστικώς ή εις επήκοον; [PDF]
- Διάταξις της Θείας Λειτουργίας 1334, Αγίου Φιλοθέου του Κοκκίνου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, V.480 [PDF]
- Διάταξις της Πατριαρχικής Λειτουργίας 1386 (Αγία Σοφία), παρά του πρωτονοταρίου της Αγίας Σοφίας, διακόνου Δημητρίου Γεμιστού, V.135 [PDF]
- Τα τρία Αμήν (Αμήν, αμήν, αμήν) εις την μυστικήν στιγμήν της ευλογήσεως του Αγίου Άρτου και του Αγίου Ποτηρίου [PDF]
