Πριν την εμφάνιση του Τέμπλου υπήρχε το Καταπέτασμα, και εντός το ευρύχωρον Κιβώριον επί της Αγίας Τραπέζης με τα παραπετάσματά του. Στην παρούσα μελέτη παρουσιάζουμε δύο εκδοχές της εξελίξεως του Καταπετάσματος. Για περισσότερες λεπτομέρειες δείτε το βιβλίο μας "Το αθέατον της Αγίας Τράπεζας, στην Κωνσταντινούπολη, στην Ελλάδα, και από Ανατολή σε Δύση, την ώρα της Αναφοράς — Τας θύρας, τας θύρας· Ποιες θύρες; Τό Ιερόν Κιβώριον, τα Καταπετάσματα - Παραπετάσματα - Βήλα, το Φράγμα του Ιερού Βήματος, το Φράγμα του Πρεσβυτερίου (Σολέα), το Σύνθρονον".
Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι, μὲ τὴν φώτισιν τῶν Ἁγίων Πατέρων, «μονιμοποιήσαμε» καὶ «ἀσφαλίσαμε» τὸ Καταπέτασμα τοῦ Ἱεροῦ Βήματος σταδιακά, ἤδη ἀπὸ τόν 4ον αἰ. ἢ καὶ ἐνωρίτερον, μὲ τὸ ὑψηλὸ φράγμα καὶ τὰ μετακιόνια Παραπετάσματα, καὶ μὲ τὸ Κιβώριον καὶ τὰ παραπετάσματά του (καὶ παράλληλη ὕπαρξη τοῦ καταπετάσματος γιὰ κάποιο διάστημα), ὅπου μετὰ τὸν ἀρχικὸ Σταυρό, ἐξιστορήσαμε (κεντημένες) εἰκόνες τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας, τῶν Ἁγίων, στὰ Παραπετάσματα, πολὺ πρὸ τῆς Εἰκονομαχίας.
Ἡ μονιμοποίησις τοῦ Καταπετάσματος ἔγινε διότι οἱ Αἱρετικοὶ ξεσποῦσαν μὲ μανία καὶ σὲ αὐτὸ (καὶ σὲ ὅλο τὸ Ἱερὸ Βῆμα) καὶ σχίζανε, καίγανε, καταστρέφανε τὰ Καταπετάσματα-Βῆλα μαζὶ μὲ ὅτι ἄλλο τοὺς πρότεινε ἡ μανία τους (Ἀρειανοί, Εἰκονοκλάστες, Ἀμβωνοκλάστες τῆς Δύσεως, κ.ἄ.), καὶ ἐπίσης ἔγινε γιὰ νὰ βοηθηθεῖ ὁ Λαὸς στὴν Προσευχήν του ἐν ταῖς Ἀκολουθίαις μὲ τὶς Εἰκόνες, ἀλλὰ καὶ γιὰ λόγους χρηστικούς. Βλ. κεφ. 7.3.
Η γνώμη μας είναι ότι οι Άγιοι Πατέρες μας τα έκαναν όλα καλά, και δεν είναι ίδιο των Ορθοδόξων (δεν είναι Ορθόδοξο δηλ.) να αφήνουμε την παραδοθείσα δια ζώσης Ιεράν Παράδοσιν, και να πηγαίνουμε στο υπεραιώνιο παρελθόν το οποίον ούτε το έχουμε ζήσει, και εν πολλοίς είναι άγνωστο. Δεν είναι Ορθόδοξο επίσης να αφήσουμε την παραδοθείσα δια ζώσης Ιεράν Παράδοσιν των Αγίων Πατέρων, και να κάνουμε πειραματισμούς (καινοτομίες) στην Λατρεία μας και στην Θεία Λειτουργία. Αυτό το έκαναν και το κάνουν οι Δυτικοί ἐξαιτίας τῆς πλάνης (πολλοὶ Δυτικοὶ ἐναντιώνονται στοὺς πειραματισμοὺς τῶν ἴδιων). Η Ορθοδοξία ὅμως είναι «στήκετε, καὶ κρατεῖτε τὰς παραδόσεις» (Βʹ Θεσ. βʹ 15).
Μὲ τὸ ἄρθρο μας ἀποδεικνύουμε, καὶ μὲ τὰ βίντεο δείχνουμε ὅτι ποτὲ δὲν ἦταν ὁρατὴ ἡ Ἁγία Τράπεζα στὴν Ἁγία Ἀναφορὰ τῆς Θείας Λειτουργίας, σύμφωνα μὲ τὴν Ὀρθόδοξον Παράδοσιν. Καὶ στοὺς Δυτικοὺς παλαιὰ δὲν ἦταν ὁρατὴ. Τόν 16ον - 18ον ὅμως αἰῶνα γκρεμίσανε οἱ Δυτικοὶ ἀπὸ τὴν πλάνη τους τὰ (περισσότερα) Τέμπλα τους, γιὰ αὐτὸ δὲν φαίνεται Τέμπλο στοὺς (περισσότερους) Δυτικοὺς Ναούς.
Τὸ θυσιαστήριον εἶναι ἀποκλειστικὴ δουλειὰ τοῦ Ἱερέως / Ἀρχιερέως καὶ ὄχι τῶν Λαϊκῶν. Τὸ «θεᾶσθαι αὐτοψεὶ τὸ πρόσωπον τῆς Ἁγίας Ἀναφορᾶς» ἦταν καὶ εἶναι τὸ φοβερὸ καὶ ἱερὸ προνόμιο τοῦ λειτουργοῦ, τοῦ «ἐνδεδυμένου τὴν τῆς ἱερατείας χάριν», βλ. Φουντούλη, κεφ. 18.. Βλ. ἐπίσης Ἐγκλύκλιος Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου (ΔΙΣ) τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, 2792/30-6-2004: «Ἡ Μυστηριακὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰ Ῥαδιοτηλεοπτικὰ Μέσα».
Ἐπίσης, ποὺ θὰ κοιτάξει ὁ Λαὸς γιὰ νὰ προσευχηθεῖ; Στὸν Χριστὸ καὶ στὴν Παναγία, ἢ στὸν Ἱερέα καὶ στὸν Ἐπίσκοπο; Φυσικά, στὸν Χριστὸ καὶ στὴν Παναγία. Ἡ Ὡραία Πύλη (Καταπέτασμα) λοιπὸν κλείνοντας κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Ἀναφορᾶς (ἀπὸ μετὰ τὴν Μ. Εἴσοδο μέχρι τὴν Θεία Κοινωνία), βοηθάει καὶ τὸν Λαὸν νὰ προσευχηθεῖ (ἐννοεῖται μυστικῶς) ἀπερισπάστως καὶ ἐκτενέστερα στὴν Ἁγία Ἀναφορά.
Α' εκδοχή-προσέγγιση
Β' εκδοχή-προσέγγιση
Λίστα:
Το βιβλίο είναι διαθέσιμο δωρεάν στο: https://www.academia.edu/117951483 και εδώ στο Αναλόγιον: https://analogion.gr/katapetasma .