Κίνδυνος ἐκκοσμικεύσεως τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: π. Διονύσιος Τάτσης
Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Ἀνάμεσα στὰ πολλὰ διοικητικὰ προβλήματα ποὺ ἔχει ἡ Ἐκκλησία, ὑπάρχουν καὶ μερικὰ ποὺ ὁδηγοῦν στὴν ἐκκοσμίκευση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος καὶ στὴ νόθευση τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Γι’ αὐτὰ δὲν ὑπάρχει μεγάλη ἀνησυχία ἀπὸ τοὺς Μητροπολίτες καὶ τοὺς κληρικούς. Μερικοὶ μάλιστα τὰ δημιουργοῦν οἱ ἴδιοι ἢ τὰ ἀποδέχονται καὶ τὰ θεωροῦν πτυχὲς τοῦ ποιμαντικοῦ τους ἔργου. Ἀναφέρουμε ἐνδεικτικὰ μερικά.
Ἡ Ἐκκλησία ἐπηρεάζεται ἀπὸ κοσμικούς, ποὺ διακρίνονται γιὰ τὴν πολυμάθειά τους, ἀλλὰ δὲν ἔχουν καμιὰ πνευματικὴ ἐμπειρία. Οἱ ἴδιοι θεωροῦν τοὺς ἑαυτούς τους ἱκανοὺς καὶ εἶναι πρόθυμοι νὰ δώσουν πνευματικὲς κατευθύνσεις στὸ ποιμαντικὸ ἔργο τῶν κληρικῶν. Εὔκολα πείθουν τοὺς ἀνυποψίαστους κληρικούς, γιατί ἔχουν τὴ φήμη τῶν σπουδαίων ἐπιστημόνων. Τελικά, αὐτοὶ οἱ κατὰ κόσμον σοφοὶ δάσκαλοι ἀπομακρύνουν τοὺς ποιμένες ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τῆς πνευματικῆς ζωῆς, ποὺ πρέπει νὰ καλλιεργοῦν στὸ ποίμνιό τους. Στὶς ὑποδείξεις αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἰδιαίτερα πρόθυμοι μερικοὶ ὄψιμοι κληρικοί, ποὺ ἀφοῦ ὁλοκλήρωσαν τὸ ἐπαγγελματικό τους ἔργο, μετὰ τὴ συνταξιοδότησή τους, ἐπιδιώκουν νὰ φέρουν ἕνα νέο πνεῦμα στὴν Ἐκκλησία, γιὰ νὰ μπορέσει νὰ προσεγγίσει τοὺς σύγχρονους ἀνθρώπους! Ὅλοι αὐτοὶ οἱ νεωτεριστές, δάσκαλοι καὶ ἐκκοσμικευμένοι ὄψιμοι κληρικοί, δὲν πρέπει νὰ ἐπηρεάζουν τὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας.
Οι Λατινογενείς Νεωτερισμοί του Οικουμενισμού και της Λειτουργικής Αναγεννήσεως στην Θεία Λειτουργία και Λατρεία
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Οἱ Λατινογενεῖς Νεωτερισμοί τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς Λειτουργικῆς Ἀναγεννήσεως στήν Θεία Λειτουργία καί Λατρεία
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, 31/3/2025 [1]
Ὀρθόδοξος Τύπος, 4/4/2025 – 9/5/2025, ἀρ. φύλλων 2537-2541.
Τίτλος δημοσίευσης Ὀ.Τ.: «Οἱ λατινογενεῖς νεωτερισμοί εἰς τήν Θείαν Λειτουργίαν καί Λατρείαν».
(γιὰ καλύτερη ἀνάγνωση δεῖτε τό PDF στό τέλος)
Ἡ Λατινογενὴς Λειτουργική Κίνηση[2], [3] τάχα Ἀναγέννηση ἢ Ἀνανέωση, ἐπιχειρῆται στὴν Ἑλλάδα ἐδῶ καὶ περισσότερο ἀπὸ ἕναν περίπου αἰῶνα, καὶ δὲν ξεκίνησε τό 1999[4] ἀπὸ τὸν μακαριστὸ Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν Χριστόδουλο, ὅπως ἐσχάτως ἀναφέρθηκε.[5]
Ἡ Λειτουργικὴ Ἀναγέννηση (Κίνηση, Ἀνανέωση, κτλ.) εἶναι κυρίως ἕνας λατινογενής, προτεσταντικός, ὀρθολογιστικός, βαρλααμίτικος,[6] ξένος τῆς προσευχῆς, δυτικός τρόπος σκέψης, καὶ ἐπιβολῆς, καὶ γεννήτρια νεωτερισμῶν, ἐπὶ τῆς Θείας Λατρείας, τῆς Θείας Λειτουργίας καὶ ἐν γένει ἐπὶ τῆς Λειτουργικῆς Τάξεως καὶ Πράξεως τῆς Ἐκκλησίας μας,4 ποὺ ἀρχικῶς ἀμφισβητεῖ καὶ ὕστερα καταπατεῖ (ἰσοπεδώνει) τὴν ζῶσα καὶ παραδοθεῖσα Ἱερὰ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας σὰν τοὺς Προτεστάντες[7] καὶ τοὺς Εἰκονομάχους.[8]
Περί της κοσμικής χρήσης των Ιερών Ναών – Μία ορθόδοξη θεολογική προσέγγιση
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: π. Ἱερόθεος Κρητικός
Ἕνα πατερικώτατο ἄρθρο γιὰ τὴν σύγχρονη πλάνη τῆς ἀποϊεροποίησης τῶν Ἱερῶν Ναῶν.
Περί τῆς κοσμικῆς χρήσης τῶν Ἱερῶν Ναῶν – Μία ὀρθόδοξη θεολογική προσέγγιση
Ἱεροθέου Κρητικοῦ, Ἱεροδιακόνου
Ἱ. Μ. Κυθήρων & Ἀντικυθήρων, 7 Μαΐου, 2025
Περίληψη
Ἡ παροῦσα μελέτη πραγματεύεται τό θέμα τῆς χρήσης τῶν Ἱερῶν Nαῶν γιά σκοπούς ἀλλότριους τῆς Θείας Λατρείας. Ὁ Ἱερός Ναός, στήν Ὀρθόδοξη Παράδοση, κατέχει ξεχωριστή καί ἀδιαπραγμάτευτη θέση. Εἶναι ὁ κατ’ ἐξοχήν χῶρος συνάντησης τοῦ κτιστοῦ ἀνθρώπου μέ τόν ἄκτιστο Θεό καί μετοχῆς τοῦ πρώτου στίς θεῖες ἐνέργειες. Δέν ἀποτελεῖ ἁπλῶς ἕνα συμβολικό ἤ πολιτιστικό οἰκοδόμημα, ἀλλά κατοικία τοῦ Θεοῦ, ἱερό καί καθαγιασμένο τόπο μέ ἔνοικό του τό ἴδιο τό ἅγιο Πνεῦμα, ὅπου τελοῦνται ἐντός ἐκείνου τά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ μετατροπή τῶν Ἱερῶν Ναῶν σέ χώρους ἐκδηλώσεων κοσμικοῦ χαρακτήρα καί γενικῶς κοινωνικῶν συναθροίσεων ξένων πρός τή Θεία Λατρεία, ἀποτελεῖ ὄχι ἁπλῶς ἀτόπημα, ἀλλά ἀποϊεροποίηση, μετατροπή σέ κοινό χῶρο καί βεβήλωση. Αἰτία τῆς ἐν λόγῳ ἀνίερης πρακτικῆς ἀδιαμφισβήτητα εἶναι ἡ εἰσβολή τῆς δυτικῆς ἐκκλησιολογίας στόν Ὀρθόδοξο χῶρο καί ἡ ἀντίληψη τοῦ συναζόμενου ἐντός τοῦ Ναοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ σώματος ὡς κοινωνική καί ὄχι μυστηριακή συνάθροιση. Ἡ Ἐκκλησιαστική Παράδοση διδάσκει διαχρονικά τή μοναδική καί ἀποκλειστική χρήση τῶν Ἱερῶν Ναῶν, πού εἶναι ἡ Θεία Λατρεία, καί καταδικάζει μέ βαρύτατα ἐπιτίμια ἐκείνους πού τούς χρησιμοποιοῦν γιά ὁτιδήποτε ἄλλο.
Οι διάφοροι νεωτερισμοί στην ανάγνωση του Ευαγγελίου Ούσης οψίας, τη Κυριακή του Πάσχα εσπέρας (Αγάπη)
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Οἱ διάφοροι νεωτερισμοί στήν ἀνάγνωση τοῦ Εὐαγγελίου Οὔσης ὀψίας, τῇ Κυριακῇ τοῦ Πάσχα ἑσπέρας (Ἀγάπη)
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 22/4/2025
(γιὰ καλύτερη ἐμπειρία ἀνάγνωσης δεῖτε τό PDF στό τέλος)
Εἴθισται ἐνιαχοῦ, ἀπὸ τὸν προηγούμενο αἰῶνα, ἀρχικὰ στοὺς Μητροπολιτικοὺς Ναούς, στὸν Μεγάλο Ἑσπερινὸ τοῦ Πάσχα (τὸν καλούμενο καὶ «Ἀγάπη»), νὰ ἀναγινώσκεται τὸ Εὐαγγέλιον Οὔσης ὀψίας ἀπὸ τοὺς Κληρικούς σὲ διάφορες γλῶσσες.
Ὅμως πέραν τῶν Μητροπολιτικῶν Ναῶν, διαβάζεται σὺν τῷ χρόνῳ καὶ σὲ ἐνορίες, καὶ Κληρικοὶ δυστυχῶς δίνουν τὸ Εὐαγγέλιον νὰ τὸ ἀναγνώσουν Ἱεροψάλτες, καὶ λαϊκοί, ἄνδρες καὶ γυναῖκες.[1] Ὅτι διαβάζουν λαϊκοὶ τὸ Εὐαγγέλιον, δὲν εἶναι νεωτερισμός τοῦ 2024, ἀλλὰ τὸν ἀναφέρει καὶ ὁ Φουντούλης ἤδη τό 1994 στὴν ἐρώτηση #444,[2] καί στήν #579,[3] ἀλλὰ καὶ στὸ ἐξωτερικό ὑπάρχει.
Ἱερατικόν Ἀποστολικῆς Διακονίας 2000 (Λειτουργία Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου) pdf
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Ἀναλόγιον
Τό Ἱερατικόν τοῦ 2000, εἶναι τό τελευταῖο Ἱερατικόν τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας ποὺ ἔχει ἀνόθευτη τὴν ἀρχαιοτάτη παραδοθεῖσαν ὑπὸ τῶν Ἁγίων Πατέρων Παράδοσιν τῆς μυστικῆς Προσευχῆς (μυστικῶν Εὐχῶν) τοῦ Ἱερέως στήν Θεία Λειτουργία. Ἡ προσευχή εἶναι μυστική σύμφωνα μέ τόν Κύριο, Ματθ. στʹ 5-6. Καὶ ὁ πιστός Λαός, μυστικῶς προσεύχεται ἐντὸς τῆς ἐκκλησίας. Ἔχετε δεῖ πιστὸ νὰ προσεύχεται εἰς ἐπήκοον τοῦ διπλανοῦ του; Bλ. Τὸ ἀθέατον τῆς Ἁγίας Τράπεζας, ..., β' ἔκδ. 23/4/2024, Κεφ. 11.2, σ. 117, ἐπίσης τά Λειτουργιολογικά ἄρθρα μας.
Ἡ Λειτουργία, δὲν εἶναι μιὰ ἁπλὴ ἀνάγνωσις Εὐχῶν, μετὰ περισπασμῶν ἐὰν ἀρθρώνω καλὰ τὶς λέξεις, ἂν χρωματίζω καλὰ τὴν φωνήν μου, ἂν μ’ ἀκοῦνε, πῶς ἀκούγομαι, ἂν μὲ προσέχουν, νὰ πάω κοντὰ στὸ μικρόφωνο, νὰ διακόπτω συνεχῶς τὴν μυστικὴ προσευχή τοῦ Λαοῦ μὲ τὴν ἀναγνωσή μου, κτλ., ἀλλὰ εἶναι ἀπερίσπαστος Προσευχὴ μέσῳ τῆς μυστικῆς ἀναγνώσεως τῶν Ἱερατικῶν Εὐχῶν. Στὴν Προσευχή, γιὰ νὰ ἔχει μέγιστη δύναμη (ποὺ εἶναι τὸ ζητούμενον)· εἴσελθε εἰς τὸ ταμιεῖόν σου καὶ κλείσας τὴν θύραν σου πρόσευξαι τῷ Πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ (Ματθ. στʹ 5-6).
Προαπαιτούμενα γιά τήν ἐνεργοποίηση τῆς «ἐν ἡμῖν» Βασιλείας τοῦ Θεοῦ
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Δημήτριος Τσελεγγίδης
Προαπαιτούμενα γιά τήν ἐνεργοποίηση τῆς «ἐν ἡμῖν» Βασιλείας τοῦ Θεοῦ
Κορυφαῖα ὁμιλία τοῦ κ. Δημητρίου Τσελεγγίδη γιά τήν ἐνεργοποίηση τῆς «ἐν ἡμῖν» Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
Ἡ ψυχωφέλιμη αὐτή ὁμιλία ἐδόθη στίς 30 Ἰουνίου 2024, καί περιέχονται ἐπίσης ἐρωτήσεις - ἀπαντήσεις.
Ἡ Θεολογία τοῦ Σταυροῦ μέ τόν Ἐσταυρωμένο στήν Ἁγία Τράπεζα
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Ἡ Θεολογία τοῦ Σταυροῦ μέ τόν Ἐσταυρωμένο στήν Ἁγία Τράπεζα
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 6/12/2024
(γιά καλύτερη ἀνάγνωση, γιά τίς παραπομπές, τίς εἰκόνες, τίς ἀναφορές, κτλ., δεῖτε στὸ τέλος τό PDF)
1 Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ
Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς μᾶς εἶπε ὅτι «ὃς οὐ λαμβάνει τὸν Σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω Μου, οὐκ ἔστι Mου ἄξιος», Ματθ. ιʹ 38.
Ἄρα ὁ Χριστιανός, σὲ ὅλην του τὴν ζωήν λαμβάνει τὸν Σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω ἀπὸ τὸν Χριστόν καί Θεόν μας. Δηλ. ὁ Χριστιανός, λαμβάνων τὸν Σταυρόν, ἀκολουθεῖ στὰ ἀχνάρια τῆς ἐπίγειας ζωῆς τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν διδασκαλιῶν καὶ ἐντολῶν Του,1 δι᾽ οὗ Σταυροῦ ἡμῖν κόσμος ἐσταύρωται καὶ ἡμεῖς τῷ κόσμῳ.2
Επόμενοι των Αιρετικών, οι αφαιρούντες τόν Εσταυρωμένον
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Ἐπόμενοι τῶν Αἱρετικῶν, οἱ ἀφαιροῦντες τόν Ἐσταυρωμένον
Παν. Δ. Παπαδημητρίου
Ὀρθόδοξος Τύπος, 10/1/2025, ἀρ. φύλλου 2525, σσ. 1, 4.
Ἀναλυτικός τίτλος:
«Ἐπόμενοι τῶν Λατίνων καί Προτεσταντῶν, οἱ ἀφαιροῦντες τόν Σταυρό καί τόν Ἐσταυρωμένο ἀπό τήν Ἁγία Τράπεζα»
Εἴδαμε στὸ πρῶτο ἄρθρο μας γιὰ τὸν Σταυρό καὶ στὶς ἀναφορές του,[1] ὅτι ὁ Σταυρός μὲ τὸν Ἐσταυρωμένο στὴν Ἁγία Τράπεζα εἶναι ἐνοχλητικός γιὰ μερικοὺς Ἐπισκόπους καί Ἱερεῖς, καὶ προτιμᾶται (καταπατῶντας τὴν Ἱερὰν Παράδοσιν, προτεσταντικῷ τῷ τρόπῳ) ἡ ἀποβολή του ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα, ἢ ἡ μετακόμισή του ψηλά, πίσω, στὸν ἀέρα τῆς Κόγχης ἢ σὲ ἄλλο σημεῖο, καὶ τὸ «καθάρισμα» τῆς Ἁγίας Τράπεζας:[2], [3] α). γιὰ νὰ γίνει «Λουθηρανίζουσα» καὶ «Λατινίζουσα» πρὸς τὴν Δύση Λειτουργία, στὰ πρότυπα τῶν φραγκο-παπάδων[4] β). γιὰ νὰ μπεῖ (ἐπιλεκτικά, αὐθαίρετα ἀπὸ τὴν ἰστορία, νεωτεριστικά) θρόνος τοῦ Ἐπισκόπου βλέποντας πρὸς τὴν Δύση, ποὺ ἡ ἴδια ἡ Ἐκκλησία ἐν τῇ σοφίᾳ της τὸν εἶχε καταργήσει, ὥστε νὰ ἀγναντεύει ὁ Ἐπίσκοπος, χωρὶς τὸ «ἐμπόδιο» τοῦ Ἐσταυρωμένου (καὶ τοῦ Ἱεροῦ Κιβωρίου καὶ τῶν παραπετασμάτων του),[5], [6] τό κέντρον τοῦ Σολέα κατὰ τὴν διάρκειαν τῶν Ἀναγνωσμάτων (περίπου 5-10 λεπτά), καί γ). ἐπειδὴ ἁπλὰ τὸ εἶπε ἢ τὸ ἔκανε ὁ τάδε Ἐπίσκοπος ἢ Πρεσβύτερος.
Η Προτεσταντική «θεολογία» και η «θεολογία» του Μητρ. Περιστερίου Γρηγορίου για τον Εσταυρωμένο *
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Ἡ Προτεσταντική «θεολογία» καί ἡ «θεολογία» τοῦ Μητρ. Περιστερίου Γρηγορίου γιά τόν Ἐσταυρωμένο *
Παν. Δ. Παπαδημητρίου
Ὀρθόδοξος Τύπος, 20/12/2024, ἀρ. φύλλου 2523, σσ. 1, 5.
Δημοσιεύτηκε στόν Ὀ.Τ. μέ τίτλο: “Προτεσταντικὴ ἡ «θεολογία» τοῦ Μητρ. Περιστερίου”
* Πρωτότυπος τίτλος. Ἐστάλη γιὰ δημοσίευση στίς 9/12/2024.
Στό προηγούμενο ἄρθρο μας, «Ἡ Θεολογία τοῦ Σταυροῦ μέ τόν Ἐσταυρωμένο στήν Ἁγία Τράπεζα»,1 ἀναλύσαμε τὴν Θεολογία τοῦ Σταυροῦ μὲ τὸν Ἐσταυρωμένο, καὶ δείξαμε ὅτι ἀνέκαθεν ὁ μεγάλος Σταυρός (μὲ τὸν Ἐσταυρωμένο ἰδίως μετὰ τὴν Εἰκονομαχία) ἦταν στὴν Ἁγία Τράπεζα. Ὅσο ὑπάρχουν Ὀρθόδοξοι Τάφοι χωρὶς Σταυρό, ἄλλο τόσο ὑπάρχει Ὀρθόδοξη Ἁγία Τράπεζα χωρίς Σταυρό! Καὶ σήμερα, ἡ Ἁγία Τράπεζα στὶς Ἐκκλησίες μας, ὅπως παλαιά, εἶναι Τάφος Μαρτύρων. Ἡ Ἁγία Τράπεζα συμβολίζει τὸν θρόνο τοῦ Θεοῦ, καὶ τὸν Γολγοθᾶ τῆς Θυσίας τοῦ Χριστοῦ.2 Τί λυπηρὸ εἶναι νὰ βλέπει κανεὶς νεωτεριστὲς σημερινοὺς Ἐπισκόπους3 νὰ ἀφήνουν τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση, γιὰ νὰ ἀκολουθήσουν πράξεις αἱρετικῶν (ἴσως καὶ τινῶν σλαβοφώνων) καὶ νὰ ἀποβάλλουν ἀνερυθριάστως τὸν Ἐσταυρωμένο ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα, σκολιῶς καὶ πανούργως,4 καὶ νὰ βάζουν γιὰ τὸ θεαθῆναι, ἐπιλεκτικά ἀπὸ τὴν ἰστορία, νεοφανῆ νεωτεριστικὰ Σύνθρονα ποὺ βλέπουν πρὸς τὴν Δύση (στὴν Δύση προσεύχονται οἱ Ὀρθόδοξοι;), τὰ ὁποῖα εἶχαν καταργήσει οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας, καὶ συνάμα, νὰ παραθεωροῦν τὰ παλαιοχριστιανικὰ Ἱερὰ Κιβώρια μὲ τὰ Παραπετάσματα αὐτῶν, ἐπειδὴ προφανῶς τοὺς κόβουν τὴν ...θέα.5
Σὲ αὐτὸ τὸ ἄρθρο δυστυχῶς, ὡς μὴ ὤφελε, ἀναγκαζόμαστε νὰ ἀναφέρουμε τὴν Προτεσταντική6 «θεολογία» γιὰ τὸν Ἐσταυρωμένο, γιὰ νὰ τὴν ἀντιπαραβάλλουμε μὲ τὴν «θεολογία» τοῦ Μητρ. Περιστερίου Γρηγορίου, ὥστε νὰ ἀνακοπεῖ αὐτὴ ἡ νεωτεριστικὴ γάγγραινα τῆς ἀποβολῆς (ἢ μετακόμισης) τοῦ Ἐσταυρωμένου ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα, καὶ ὁ ἐπιδιωκόμενος ἐκπροτεσταντισμός τῆς σκέψεως τῶν Ὀρθοδόξων, Κληρικῶν καὶ Λαϊκῶν, γιὰ τὴν ἐπιδιωκόμενη ψευδο-ἔνωση μὲ τοὺς Αἱρετικούς.
«Ὁµολογιακή» διγλωσσία, ἀσάφεια καί σύγχυση [τῶν Οἰκουμενιστῶν]
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Μητρ. Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος
«Ὁµολογιακή» διγλωσσία, ἀσάφεια καί σύγχυση
Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου
(στό τέλος δίδεται καί τό pdf, για καλύτερη ἀνάγνωση)
Τόν τελευταῖο καιρό δηµοσιεύθηκαν διάφορα κείµενα ἀπό καθηγητές, θεολόγους, Κληρικούς, οἱ ὁποῖοι ἔθεσαν σοβαρά ἐρωτήµατα γύρω ἀπό τά θέµατα µέ τά ὁποῖα θά ἀσχοληθῆ ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος.
Τά περισσότερα ἀπό αὐτά τά κείµενα ἀσχολοῦνται θεωρητικά µέ τό ζήτηµα καί ἀγνοεῖται ὅτι µέχρι τόν 19ο αἰώνα στά Συνοδικά καί Ἐκκλησιολογικά κείµενα πού ἐκδίδονταν ἐπισήµως ἀπό τήν Ἐκκλησία ὑπῆρχε κατά βάση µιά σαφής ἐκκλησιολογική συνέχεια, ὅπως φαίνεται στό κείµενο τῶν Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς τό 1848.
Παρά ταῦτα ἀπό τόν 20όν αἰώνα ἄρχισε µία διγλωσσία καί ἀσάφεια στά ἐκκλησιολογικά ζητήµατα. Αὐτό φαίνεται ἄν διαβάση κανείς τά ἐπίσηµα κείµενα πού ἐκδίδονται καί ἐκφωνοῦνται σέ διάφορες περιπτώσεις. Αὐτή ἡ διγλωσσία καί ἡ ἀσάφεια φαίνεται στά θέµατα: τί εἶναι ἡ Ἐκκλησία, ποιά εἶναι τά µέλη της, τί εἶναι αἵρεση, πῶς ἀποδέχεται ἡ Ἐκκλησία τούς αἱρετικούς ὅταν ἐπιστρέφουν σέ αὐτήν κ.ἀ.
Το αθέατον της Αγίας Τράπεζας, στην Κωνσταντινούπολη, στην Ελλάδα, και από Ανατολή σε Δύση, την ώρα της Αναφοράς — Τας θύρας, τας θύρας· Ποιες θύρες; Τό Ιερόν Κιβώριον, τα Καταπετάσματα-Παραπετάσματα-Βήλα, το Φράγμα του Ιερού Βήματος, ....
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Τὸ ἀθέατον τῆς Ἁγίας Τραπέζης, στὴν Κωνσταντινούπολη, στὴν Ἑλλάδα, καὶ ἀπό Ἀνατολή σὲ Δύση, τὴν ὥρα τῆς Ἀναφορᾶς — Τὰς θύρας, τάς θύρας· Ποιὲς θύρες; Τό Ἱερόν Κιβώριον, τά Καταπετάσματα-Παραπετάσματα-Βῆλα, τὸ Φράγμα τοῦ Ἱεροῦ Βήματος, τὸ Φράγμα τοῦ Πρεσβυτερίου (Σολέα), τὸ Σύνθρονον
Παν. Δ. Παπαδημητρίου,
βʹ ἔκδοσις, 23/4/2024
Τὸ πλῆρες ἄρθρο, βρίσκεται στό PDF στὸ τέλος
Εἶναι ἀρχαία Ἀποστολικὴ Παράδοσις τῆς Ἐκκλησίας, ἡ Ὡραία Πύλη (τὰ Βημόθυρα καὶ τὸ Καταπέτασμα) νὰ κλείνει κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Ἁγίας Ἀναφορᾶς, δηλ. μετὰ τὴν Μεγάλην Εἴσοδον καὶ τὸ Χερουβικὸν, καὶ μέχρι τὸ Μετὰ φόβου (Θεία Κοινωνία τῶν Πιστῶν).
Οἱ πηγὲς αὐτῆς τῆς ἀρχαίας Ἀποστολικῆς Παραδόσεως (πρωτίστως οἱ Ἅγιοι Πατέρες), ἡ σημασία της, ἡ πρακτική της, ἐκθέτονται στὴν παροῦσα ἐργασία (370 σελίδων), καθὼς ἐπίσης καὶ πολλὰ ἄλλα συναφῆ θέματα, καὶ ἰστορικὰ στοιχεία, χρήσιμα στὴν κατανόηση στοιχείων τῆς Θείας Λειτουργίας, τῆς ἀνάπτυξής της, στὴν κατανόηση τῆς ἰστορίας τῆς Ἐκκλησίας, τῆς ἀρχιτεκτονικῆς τῶν Χριστιανικῶν Ναῶν, κλπ.
Το «βασίλειο ιεράτευμα» και η ιερωσύνη
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Μητρ. Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος
Το «βασίλειο ιεράτευμα» και η ιερωσύνη
(Απάντηση στον κ. Πέτρο Βασιλειάδη και στον π. Βασίλειο Θερμό)
Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ιερόθεου Βλάχου
Πρόσφατα διάβασα δύο κείμενα του καθηγητού κ. Πέτρου Βασιλειάδη με τίτλους «Η ορθόδοξη κατανόηση της λατρείας της Εκκλησίας και των Χριστιανικών Μυστηρίων» και «Ο Χριστός Μέγας Αρχιερέας· η "Ιερωσύνη" των πιστών και η εξ αυτής απορρέουσα ιεραποστολική ευθύνη», καθώς επίσης και το κείμενο του π. Βασιλείου Θερμού με τίτλο «Συνέχεια του διαλόγου για την μετάφραση στην λατρεία».
Δυστυχώς, όμως, τα συνοδικά και επισκοπικά μου καθήκοντα και άλλες υποχρεώσεις δεν μου επέτρεψαν να ασχοληθώ με τα θέματα που θίγονται σε αυτά σε ένα άμεσο και σύντομο χρονικό διάστημα.
Και τώρα που το κάνω θα θίξω μερικά βασικά ζητήματα, χωρίς να εισέλθω σε λεπτομέρειες, σε μικρότητες και μικροψυχίες.
Αἱ μεταφράσεις τῶν Λειτουργικῶν Κειμένων
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Μητρ. Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος
Αἱ μεταφράσεις τῶν Λειτουργικῶν Κειμένων
τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου
Ὀρθόδοξος Τύπος, 14/5/2010, τ. 1831, σ. 6
Τόν τελευταῖο καιρό ἐπιτείνεται μία τάση πού παρετηρεῖτο καί παλαιότερα, δηλαδή ἐπικρατεῖ μία «φρενῖτις» μεταφράσεων τῶν λειτουργικῶν κειμένων καί μάλιστα τῶν λειτουργικῶν εὐχῶν μέ ἀπρόβλεπτες συνέπειες.
Μία ἀπό τίς συνέπειες, ἡ χαρακτηριστικότερη, εἶναι νά δημιουργοῦνται νέες εὐχές τῆς θείας Λειτουργίας, μέ τήν χρησιμοποίηση ὁμηρικῶν λέξεων. Δηλαδή, ἐνῷ μερικές κινήσεις ἁπλοποιοῦν τίς εὐχές στήν λειτουργική γλῶσσα, ἄλλες τίς «ἐμπλουτίζουν» μέ ὁμηρικές λέξεις, πρᾶγμα πού δέν ἔκαναν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας πού γνώριζαν πολύ καλά καί τόν Ὅμηρο…
Θεωρῶ ὅτι ὅλη αὐτή ἡ νοοτροπία πρέπει νά ἀντιμετωπισθῆ ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδο, γιατί οἱ αὐθαιρεσίες πρέπει νά σταματήσουν. Στίς ἡμέρες μας ἐπιχειρεῖται αὐτό πού δέν γινόταν ἐπί Τουρκοκρατίας, ἄν καί τότε τό μορφωτικό ἐπίπεδο ἦταν χαμηλό, ἐνῷ σήμερα ὑψηλό.
Λατινογενής η Λειτουργική Μεταρρύθμισις (Αρχιμ. Νικοδήμου Μπαρούση)
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Ἀρχιμ. Νικόδημος Μπαρούσης
Λατινογενής ἡ Λειτουργική Μεταρρύθμισις
Ἀρχιμανδρίτου Νικοδήμου Μπαρούση,
ἡγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Χρυσοποδαριτίσσης-Νεζερῶν, ( 250 08 Πάτραι)
Παρὰ τὴν ἠπιότητα μὲ τὴν ὁποίαν ἐκφράζονται κάποτε οἱ ὀπαδοὶ τῆς λειτουργικῆς μεταρρυθμίσεως, τὸ κίνημά τους φαίνεται διατεθειμένο νὰ προχωρήση σταθερά, ἀποφασισμένο, ὅσον εἶναι δυνατόν, νὰ καινοτομήση. Αὐτὸ ἴσως, κατ’ ἀρχήν, θὰ ἠμποροῦσε νὰ μὴ θεωρηθῇ ὁπωσδήποτε ἀρνητικό, ἀλλ’ ὅμως, προκειμένου νὰ ὑπάρξη διάλογος, πρέπει νὰ προηγηθῇ εἰλικρινὴς ἐνημέρωσι.
Σὲ ἄρθρο, ποῦ ἐδημοσιεύθη προσφάτως εἰς ἔγκριτο ἐκκλησιαστικὴ ἐφημερίδα, γραμμένο ὑπὸ γνωστοῦ τέως λυκειάρχου, ἐνθέρμου φιλενωτικοῦ καὶ θιασώτου τῆς λειτουργικῆς μεταρρυθμίσεως, γίνεται προσπάθεια νὰ ἀπαλλαγὴ τὸ κίνημα αὐτὸ ἀπὸ τὶς δυτικές, λατινικὲς καταβολές του. Ὅμως, τόσον ἕνας ἀείμνηστος καθηγητὴς τῆς Θεολογίας, ὁ «πρωτοπόρος καὶ βασικὸς σκαπανέας τοῦ λειτουργικοῦ μας πλούτου», κατὰ τὴν ἔκφρασι τοῦ ἰδίου τοῦ ἀνωτέρω ἀρθρογράφου, ὅσον καὶ ἕνας διακεκριμένος ρῶσσος πρωτοπρεσβύτερος λειτουργιολόγος, τὸν διαψεύδουν. (Εἰς τὸ παρὸν κείμενο δὲν ἀναφερόμεθα ὀνομαστικῶς εἰς πρόσωπα, ἔχοντες ὡς σκοπὸ νὰ μὴ κρίνωμε αὐτὰ καθ’ ἑαυτὰ τὰ πρόσωπα, ἀλλὰ τὶς συγκεκριμένες ἀπόψεις τους. Διὰ τοῦτο καὶ παραλείπονται οἱ σχετικὲς παραπομπές).
Ο Προσανατολισμός εν τη Λατρεία (Αρχιμ. Νικοδήμου Μπαρούση)
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Ἀρχιμ. Νικόδημος Μπαρούσης
Ὁ Προσανατολισμός ἐν τῇ Λατρείᾳ
Ἀρχιμανδρίτου Νικοδήμου Μπαρούση,
ἡγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Χρυσοποδαριτίσσης-Νεζερῶν, ( 250 08 Πάτραι)
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ τῆς θέσεως τοῦ λειτουργοῦ καὶ τῶν πιστῶν κατὰ τὴν τέλεσιν τῆς θείας Εὐχαριστίας δύναται νὰ εὕρῃ ἱκανοποιητικὴν ἀπάντησιν, ὅταν αὐτὸ τεθῇ ἐντὸς τοῦ γενικωτέρου πλαισίου τῆς λατρευτικῆς τοποθετήσεως τῶν χριστιανῶν.
Ὁ προσανατολισμὸς ἐν τῇ λατρείᾳ εἶναι θρησκευτικὸν γεγονὸς μαρτυρούμενον παγκοσμίως. Ἀναλόγως τῆς κατευθύνσεως τὴν ὁποίαν υἱοθετοῦν οἱ θρησκεῖες, διακρίνονται δύο περιπτώσεις: Εἰς τὴν πρώτην περιλαμβάνονται οἱ λατρευτικὲς ἐκδηλώσεις, οἱ ὁποῖες πραγματοποιοῦν ἕνα προσανατολισμὸν «γεωγραφικοῦ» τύπου, ὁ ὁποῖος, κατὰ συνέπειαν, ποικίλλει, ἀναλόγως τῆς θρησκείας: εἰς τὸ Ἰσλάμ, ἡ κατεύθυνσις ὁρίζεται πρὸς τὸν λίθον Κααβὰ τῆς Μέκκας, καὶ εἰς τὸν Ἰουδαϊσμόν, διὰ τοὺς πιστοὺς ὁποὺ εὑρίσκονται ἐκτὸς τοῦ Ναοῦ, ὁρίζεται ἡ στροφὴ πρὸς τὴν πόλιν τῶν Ἱεροσολύμων. Εἰς τὴν δευτέραν περίπτωσιν ἀνήκουν οἱ λατρευτικὲς ἐκδηλώσεις, οἱ ὁποῖες δέχονται ἕνα προσανατολισμὸν «ἀστρονομικοῦ» τύπου, δηλαδὴ πρὸς τὸν ἀνατέλλοντα ἥλιον· ἐδῶ ἀνήκει ὁ Χριστιανισμός 1.
Η «Λειτουργική Κίνησις» της Δύσεως και ο Οικουμενισμός (Ἀρχιμ. Νικόδημος Μπαρούσης)
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Ἀρχιμ. Νικόδημος Μπαρούσης
Ἡ «Λειτουργική Κίνησις» τῆς Δύσεως καί ὁ Οἰκουμενισμός 1
Ἀρχιμανδρίτου Νικοδήμου,
ἡγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Χρυσοποδαριτίσσης-Νεζερῶν, ( 250 08 Πάτραι)
Εἰσήγησις ἐκφωνηθεῖσα εἰς τὸ Διορθόδοξο Θεολογικὸ Συνέδριο: «Οἰκουμενισμός. (Γένεση-Προσδοκίες-Διαψεύσεις)», τὸ ὁποῖον διωργανώθη εἰς τὴν Θεσσσαλονίκην, τὴν 20-24 Σεπτεμβρίου 2004, ὑπὸ τῆς «Ἑταιρείας Ὀρθοδόξων Σπουδῶν».
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Οἱ συνέπειες τῆς Γαλλικῆς Ἐπαναστάσεως ἦσαν ὀλέθριες διὰ τὸν Χριστιανισμὸ τῆς Δύσεως. Ἡ Δυτικὴ Ἐκκλησία 2 ἐδιώχθη ἀπηνῶς, καὶ χίλια περίπου μοναστήρια ἐξηφανίσθησαν μεταξὺ τῶν ἐτῶν 1789-1815 3. Γι’ αὐτὸ οἱ περισσότεροι ἐκπρόσωποι τοῦ Ρωμαιοκαθολικισμοῦ ἐτάχθησαν ὑπὲρ τῆς ἐνισχύσεως τῆς ὀργανωτικότητος τῆς Ἐκκλησίας των πρὸς ἀντιμετώπισι τῆς πολιτειακῆς ἀπειλῆς. Δηλαδὴ ἀντέταξαν εἰς τὴν καλῶς ὀργανωμένη ἐχθρικὴ πολιτεία μίαν ἐξ ἴσου καλῶς ὀργανωμένη ἐκκλησιαστικὴ διοίκησι, πολέμησαν τὸν κόσμο μὲ τὰ ἴδια του τὰ ὅπλα, προσηρμόσθησαν εἰς τὶς κοσμικὲς ἀπαιτήσεις τῆς ἐποχῆς των, διὰ νὰ διασώσουν τὴν Ἐκκλησία, ὡς ἐνόμιζον· ἀλλὰ τοῦτο εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα νὰ ὁδηγήσουν τοὺς πιστοὺς εἰς μίαν ἐκκοσμικευμένη περὶ Ἐκκλησίας ἀντίληψιν.
Ο Ζωοποιός Σταυρός του Χριστού ανέκαθεν δέσποζε στο Ιερόν Βήμα, στην Αγία Τράπεζα, και διέλαμπε όταν ήταν ανοιχτή η Ωραία Πύλη, το Καταπέτασμα – Και περί του Συνθρόνου, και περί της Εγκυκλίου για τον Σταυρό και την θέση του Εσταυρωμένου Χριστού ...
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Ὁ Ζωοποιός Σταυρός τοῦ Χριστοῦ ἀνέκαθεν δέσποζε στό Ἱερόν Βῆμα, στήν Ἁγία Τράπεζα, καί διέλαμπε ὅταν ἦταν ἀνοιχτὴ ἡ Ὠραία Πύλη, τό Καταπέτασμα – Καί περί τοῦ Συνθρόνου, καί περί τῆς Ἐγκυκλίου γιά τόν Σταυρό καί τήν θέση τοῦ Ἐσταυρωμένου Χριστοῦ στήν Ἐκκλησία τοῦ Μητροπολίτου Περιστερίου Γρηγορίου Παπαθωμᾶ
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 4/11/2024
(γιά καλύτερη ἀνάγνωση, γιά τίς παραπομπές, τίς εἰκόνες, τίς ἀναφορές, κτλ., δεῖτε παρακάτω τό PDF)
«Ἰησοῦν τὸν ἐσταυρωμένον ζητεῖτε», Ματθ. κηʹ 5.
«Ἰησοῦν ζητεῖτε τὸν Ναζαρηνὸν τὸν ἐσταυρωμένον», Μαρκ. ιςʹ 6.
«ἡμεῖς δὲ κηρύσσομεν Χριστὸν ἐσταυρωμένον», Αʹ Κορ. αʹ 23.
«Ἰησοῦν Χριστὸν, καὶ τοῦτον ἐσταυρωμένον», Αʹ Κορ. βʹ 2.
«τοὺς ἐχθροὺς τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ, ὧν τὸ τέλος ἀπώλεια, ὧν ὁ θεὸς ἡ κοιλία καὶ ἡ δόξα ἐν τῇ αἰσχύνῃ αὐτῶν, οἱ τὰ ἐπίγεια φρονοῦντες», Φιλιπ. γʹ 18-19.
«Ὁ λόγος γὰρ ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μὲν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δὲ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι», Αʹ Κορ. αʹ 18.
«Ἡ δέ Κόγχη τοῦ θυσιαστηρίου, ἡ μετάθεσις ἐστι τοῦ Σταυροῦ» [PG 98, 388C].
Τί κι ἄν ἡ Ἐκκλησία, στὴν Νίκη τῆς Ὀρθοδοξίας, μετά ἀπό 100+ χρόνια παναιρέσεως (ποὺ κατ’ εὐφημισμόν μόνον καλεῖται «εἰκονομαχία»), ἐβροντοφώναξε μέσῳ τοῦ Συνοδικοῦ αὐτῆς «ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν»; Εἰς τίνα ὦτα; Ποὺ εἶναι ἡ παραλαβή καί διαφύλαξη τῆς Παρακαταθήκης; Παραλαμβάνω σημαίνει διά ζώσης.
Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία παρέλαβεν ἀπό τοὺς Ἁγίους Πατέρες, ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα χρόνια, μέχρι σήμερα, μεγάλον δεσπόζοντα Σταυρόν στὸ Ἱερόν Βῆμα, πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα καί στὴν Ἁγία Τράπεζα. Στὴν ἀρχή ὁ Σταυρός ἦταν ἀμφιπρόσωπος, ξύλινος, ἢ μεταλλικός καὶ διάλιθος χωρὶς τὸν Ἐσταυρωμένο Χριστό ἢ εἶχε τό ἐκτύπωμα (ἀπεικόνιση) τοῦ Χριστοῦ στὸ μέταλλο ἢ στὸ ξύλο,1 καὶ ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ δέσποζε στὸ Βῆμα, στὴν Ἁγία Τράπεζα.2
Εγκύκλιος 9-6-1956 περί αναγνώσεως «μυστικώς» των Ευχών της θείας Λειτουργίας, και εμμελούς αναγνώσεως του Αποστόλου και του Ιερού Ευαγγελίου
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
Περί ἀναγνώσεως «μυστικῶς» τῶν εὐχῶν τῆς θείας Λειτουργίας καὶ τῶν λοιπῶν ἱερῶν Μυστηρίων καί ἐμμελοῦς ἀναγνώσεως τοῦ Ἀποστόλου καί τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου.
Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Πρός τούς Σεβ. Ἱεράρχας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
Ὑπό τῶν ἱερῶν Κανόνων καί τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας, ὑποχρεοῦται ἡ Ἱερά Σύνοδος, ἵνα ἐπιβλέπῃ ἐπί τήν ἀκριβῆ τέλεσιν τῶν εἰς τήν θείαν λατρείαν ἀφορώντων, ἐπί τῷ τέλει τῆς διατηρήσεως ἐν αὐτῇ τῶν παραδεδομένων καὶ κοινῇ ὑπό τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας παραδεδεγμένων, καί ἐπί τηρήσει τοῦ Ἀποστολικοῦ παραγγέλματος «πάντα εὐσχημόνως καί κατά τάξιν γινέσθω».
Τῷ καθήκοντι τούτῳ στοιχοῦσα ἡ Ἱερά Σύνοδος, ἐπέστησε τήν προσοχήν αὐτῆς ἐπί τῆς ἀρτιφανοῦς συνηθείας κληρικῶν τινῶν, ἀναγινωσκόντων μεγαλοφώνως τὰς εὐχάς τῆς θείας Λειτουργίας, καὶ λοιπῶν ἱερῶν Μυστηρίων, παρὰ τὰ ἐν τοῖς λειτουργικοῖς βιβλίοις σημειούμενα καὶ διατασσόμενα περί «μυστικῆς» αὐτῶν ἀναγνώσεως.
Επιστολές για το βιβλίο μας «Το Αθέατον της Αγίας Τράπεζας»
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος Β' (27/8/2024)
Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Φιλόθεος (9/8/2024)
Καθηγούμενος Ἱ. Μ. Ξενοφῶντος (Ἁγίου Ὄρους) Ἀρχιμανδρίτης κ. Ἀλέξιος (28/6/2024)
Καθηγούμενος Ἱ. Μ. Παρακλήτου (Ὠρωποῦ) Ἀρχιμανδρίτης κ. Μωϋσῆς (25/8/2024)
Ότι τo χαμηλό Τέμπλο κυρίως, και η ανοιχτή Ωραία Πύλη, εμποδίζουν τoν πιστό Λαό να προσευχηθεί, και πόσο κακό κάνει στους Ιερείς
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Ὅτι τό χαμηλό Τέμπλο κυρίως, καὶ ἡ ἀνοιχτή Ὡραία Πύλη, ἐμποδίζουν τόν πιστόν Λαόν νὰ προσευχηθεῖ, καὶ πόσο κακὸ κάνει στοὺς Ἱερεῖς
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις (v.1.1), 31-30/5/2024
(γιά καλύτερη ἀνάγνωση, γιά τίς παραπομπές, τίς εἰκόνες, τίς ἀναφορές, κτλ., δεῖτε τό PDF στό τέλος)
Ἡ Ἐκκλησία στὴν ἰστορία της δὲν εἶχε χαμηλό Τέμπλο. Ἡ Ἐκκλησία, εἶχε χαμηλὸ φράγμα ὄχι στὸ Βῆμα, ἀλλὰ στὸ ὅριο δυτικοῦ Πρεσβυτερίου (Σολέα) – κυρίως Ναοῦ, γιὰ τὸν σκοπὸν τῆς περιφράξεως τοῦ Πρεσβυτερίου - Σολέα (ὅπως καὶ σήμερα), ἰδίως προτοῦ «μονιμοποιηθεῖ», «ἀσφαλιστεῖ» τὸ Καταπέτασμα. Πάντοτε ὅμως ἡ Ἐκκλησία εἶχε ὑψηλὸ φράγμα στὸ ὅριο Βήματος – Σολέα, εἴτε μὲ τὴν μορφὴ Καταπετάσματος στὴν ἀρχαιότητα, εἶτε μὲ τὴν μορφὴ ὑψηλοῦ Φράγματος ἤδη ἀπὸ τόν 4ον αἰῶνα. Βλ. τὸ βιβλίο, Τὸ ἀθέατον τῆς Ἁγίας Τράπεζας, στὴν Κωνσταντινούπολη, στὴν Ἑλλάδα, ... , καὶ ἐπίσης βλ. τὶς εἰκόνες στὸ Παράρτημα αὐτοῦ τοῦ ἄρθρου στὸ τέλος.
«πρεσβυτέροις δέ φημι, πεπίστευται τὸ θυσιαστήριον, καὶ τὰ ἔσω τοῦ καταπετάσματος», Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας (370-444 μ.Χ.), [PG 68,848] 1
Ο Διάκονος το «Δεηθώμεν» το λέει πρώτα για τον Ιερέα, και φυσικά για τον Λαόν — «Το γαρ, Δεηθώμεν, ου τοις Ιερεύσι λέγεται μόνον, αλλά και τοις εις τον Λαόν συντελούσιν», Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Ὁ Διάκονος τό «Δεηθῶμεν» τό λέει πρῶτα γιά τόν Ἱερέα, καί φυσικά γιά τόν Λαόν — «Τό γάρ, Δεηθῶμεν, οὐ τοῖς Ἱερεῦσι λέγεται μόνον, ἀλλά καί τοῖς εἰς τόν Λαόν συντελοῦσιν», Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 22/7/20241
(δεῖτε τό pdf στό τέλος γιὰ καλύτερη ἀνάγνωση)
Ὅτι παράλληλα, ταυτόχρονα, ὁ Ἱερεὺς προσεύχεται μυστικῶς τὴν Ἱερατική του Εὐχή,2 καὶ ὁ Διάκονος ἐκφώνως τὴν διά Προσφωνήσεως Εὐχή πρός τόν πιστόν Λαόν, ὑποστηρίζεται ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα χειρόγραφα, καὶ ἀπὸ τὸ ἀρχαιότερο σωζόμενο Λειτουργικό χειρόγραφο (8ος αἰ.), τὸ ἀντίγραφο Κωνσταντινουπολίτικου Ἐπισκοπικοῦ Εὐχολογίου, Barb. Gr. 336, ποὺ λένε στὶς διατάξεις τους, καὶ ἔχουμε ἀναλύσει ἐκτενῶς σὲ ἄρθρο μας μὲ πλῆθος ἀναφορῶν:
«Ποιοῦντος τοῦ Διακόνου τὴν Εὐχήν, ὁ Ἱερεὺς ἐπεύχεται τὴν Εὐχήν.»3
Ὁ Ἰωάννης Φουντούλης δυστυχῶς συκοφαντεῖ αὐτὴν τὴν ἀναγραφὴ τῶν ἀρχαίων πρώτων χειρογράφων Εὐχολογίων ποὺ σώζονται ἕως καί 1200 ἔτη πρίν (!), ὡς τάχα φθορά,4 ἐνῷ αὐτὴ εἶναι ἡ ὄντως ἀρχαία Παράδοσις (!), ποὺ ἀργότερα θὰ δοῦμε καταγράφεται ἀκόμη καί 1600 ἔτη πρίν, ἀπὸ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο.
Νηστεία πρό τῆς Θείας Κοινωνίας
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Αὐτὸ τὸ ἄρθρο τοῦ 2008, εἶναι ἀντιγραφὴ ἀπὸ παρόμοιο θέμα στὸ φόρουμ Ἀναλόγιον.
Διευκρίνισις: Το πως θα νηστεύσουμε προ της Θείας Κοινωνίας, καθορίζεται από τον πνευματικό-εξομολόγο μας στην εξομολόγησή μας. Εμείς εδώ μιλάμε γενικά.
Μερικοί, ακόμη και Γέροντες, και Επίσκοποι, λένε δημοσίως ότι δεν πρέπει να νηστεύουμε προ της θείας Κοινωνίας (και μάλιστα της Κυριακάτικης λειτουργίας). Και που το στηρίζουν; Το στηρίζουν λέγοντας ότι δεν υπάρχει ιερός Κανόνας που να λέει να νηστεύουμε προ της θείας Κοινωνίας!
Και ερωτώ: υπάρχει ιερός Κανόνας που να λέει να μη νηστεύουμε προ της θείας Κοινωνίας;
Ευχές των Κατηχουμένων (Ευχή διά Προσφωνήσεως, Συναπτή)· Πόσοι προσεύχονται παράλληλα και ταυτόχρονα; Αναφορές Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, και περί Προσευχής στην Λειτουργία
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Εὐχές τῶν Κατηχουμένων (Εὐχή διά Προσφωνήσεως, Συναπτή)· Πόσοι προσεύχονται παράλληλα καί ταυτόχρονα; Ἀναφορές Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, καί περί Προσευχῆς στήν Λειτουργία
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 22/7/2024
(δεῖτε τό pdf στό τέλος γιὰ καλύτερη ἀνάγνωση)
Ἡ Παράδοσις τῶν διὰ Προσφωνήσεως Εὐχῶν,
ἀναδεικνύει τὴν Παράδοσιν τῶν Μυστικῶν Εὐχῶν τῆς Λειτουργίας.
Ἡ Εὐχὴ διὰ Προσφωνήσεως ὑπὲρ τῶν Κατηχουμένων (Κατηχούμενα), καὶ ἡ ἀνάλυσή της ἀπό τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο (+407), εἶναι στὴν οὐσία ὁ «ὁδηγός» γιὰ τὴν παράδοσιν τῶν Συναπτῶν Εὐχῶν. Σήμερα ἔχει ὡς ἑξῆς·
Ὁ Διάκονος· Εὔξασθε οἱ κατηχούμενοι τῷ Κυρίῳ.
Πῶς ἐννοεῖ ἡ προσφώνηση νὰ προσευχηθοῦν οἱ Κατηχούμενοι; Ἐκφώνως; Φυσικά ὄχι. Ἐννοεῖται, καθ’ ἑαυτόν, ἐν σιγῇ, μυστικῶς, κατὰ διάνοιαν, μέσα τους, ἄνευ ἐξωτερικῆς φωνῆς,1 βλ. [ΠΠ7], [ΠΠ8]. —Αὐτὴ εἶναι προσφώνησις τοῦ Διακόνου πρὸς τοὺς παρισταμένους Κατηχουμένους γιὰ νὰ προσευχηθοῦν. Ἄρα ἄνευ Κύριε ἐλέησον.
Οἱ Κατηχούμενοι προσεύχονταν καὶ ἐν σιγῇ, κατὰ διάνοιαν, καὶ στὰ πρῶτα χρόνια γονατιστοί.2 Παράλληλα, ὡς δείχνει ἡ ἐπόμενη προσφώνησις πρὸς τοὺς πιστούς, καὶ οἱ πιστοὶ προσεύχονται γιὰ τοὺς κατηχούμενους,3 ἐν σιγῇ, κατὰ διάνοιαν.4
Ιερατικόν Συλλείτουργον - σύγκρισις διατάξεων, Ιερατικών, και σχόλια
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Ἱερατικόν Συλλείτουργον - σύγκρισις διατάξεων, Ἱερατικῶν, καὶ σχόλια
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 21/12/2022
Γιὰ καλύτερη ἀνάγνωση, δεῖτε τό PDF στὸ τέλος
Στὸ παρὸν ἄρθρο, καταπιανόμαστε μὲ ἕνα θέμα πλέον κοινὸ στὴν σημερινὴ ἐκκλησιαστικὴ ἀκολουθία, ἀλλ’ ἐν πολλοῖς ἄγνωστον. Καταγράφουμε καὶ συγκρίνουμε τὶς διάφορες περιπτώσεις τῶν ἐπισήμων Ἱερατικῶν (γιὰ πρώτη φορὰ ἐξ ὅσων γνωρίζουμε), Ἱερατικῶν ἐγκεκριμένων ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον, καὶ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος (1895-2020), ἀλλὰ καὶ παραθέτουμε τὰ σχόλιά μας, καὶ τὴν τεκμηριωμένη ἄποψή μας.
Απάντησις στον π. Δανιήλ Γ. Αεράκη, για το «Οὔτε μυστικά, οὔτε ψιθυριστά, οὔτε... ἀνύπαρκτα»
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Ἀναλόγιον
Ο πάτερ Δανιήλ αποφαίνεται στην αρχή του άρθρου του, ότι το μυστικώς "εκόλλησε" από τα Ιερατικά του Σαλίβερου, "σαλιβερικές φυλλάδες". Αυτά κυκλοφορούσαν περίπου το α' μισό του 20ού αιώνα.
Όμως και όταν έβγαλε η Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος τα δικά της Ιερατικά (από το 1951), και αυτά έγραφαν μυστικώς τις Ευχές ο Ιερεύς. Και πριν από αυτό, και το Ιερατικόν του Οικουμενικού Πατριαρχείου του 1895, γράφει σαφώς μυστικώς οι Ευχές των Ιερέων. Όμως, και το αρχαιότερο σωζόμενο χειρόγραφο Ευχολόγιο, το Barberini Gr. 336, 8ος αιώνας, που είναι ἀντίγραφο Κωνσταντινουπολίτικου Εὐχολογίου, κι αυτό έχει μυστικώς τις Ευχές των Ιερέων στην Λειτουργία! Και το ίδιο όλα τα παλαιά Ιερατικά (= βιβλία των Ιερέων).
Σταματείστε τους Πειραματισμούς στην Θεία Λατρεία, στην Θεία Λειτουργία, στο Τυπικόν
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Σταματεῖστε τούς Πειραματισμούς στήν Θεία Λατρεία, στήν Θεία Λειτουργία, στό Τυπικόν
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, 29/5/2024
Τὸ παρὸν ἐγράφη ὡς ἀπάντηση σὲ ἰδιώτη τυπικολόγο.
Μᾶς εἶπε πρόσφατα ἕνας Καθηγητής Λειτουργιολογίας:
"Ἡ ἔρευνα, ὅπως μᾶλλον καλὰ γνωρίζετε, δὲν ἔχει ὁλοκληρωθεῖ, ἀλλὰ ἔχει φτάσει σὲ ἕνα καλὸ σημεῖο! Ἡ ἔρευνα συνεχίζεται. Καί, νομίζω, ὁ καθένας ἀπὸ ἐμᾶς βάζει ἕνα λιθαράκι μὲ τὴν ἔρευνά του σ' αὐτὴν τὴν γενικὴ προσπάθεια!"
Καὶ ἡ ἀπάντησή μας:
"Αὐτὴ ἡ παραδοχὴ εἶναι βασική. Καὶ ἂν ἐπρόκειτο γιὰ ἔρευνα ἀντικειμένου τῆς Φυσικῆς, τῆς Χημείας ἢ Θετικῆς ἐπιστήμης τότε πολὺ καλά.
Αφοῦ λοιπόν δὲν ἔχει ὁλοκληρωθεῖ ἡ ἔρευνα πῶς διδάσκονται καὶ πράττουν οἱ κληρικοί μας, ἐδὼ καί 100 χρόνια, καινοτομίες ἀντίθετες ἀπὸ τὴν διὰ ζῶσης παραδεδομένης Παραδόσεως τῶν Πατέρων μας, και με μεγαλύτερη ένταση καὶ ἔκταση την τελευταία 30ετία;
Γιατὶ κλονίζονται οἱ κίονες τῆς Παραδόσεως;
Ο διαχωρισμός των Φύλων (Ανδρών - Γυναικών) στον Ναό, σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο (+407)
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Ὁ διαχωρισμὸς τῶν Φύλων στὸν Ναό, σύμφωνα μὲ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο
(ἀπὸ τὸ βιβλίο: Τό ἀθέατον τῆς Ἁγίας Τράπεζας, κεφ. 5.4, β' ἔκδ.)
Παν. Δ. Παπαδημητρίου
(γιά καλύτερη ἀνάγνωση, γιά τίς παραπομπές, τίς εἰκόνες, τίς ἀναφορές, κτλ., δεῖτε τό PDF στό τέλος)
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (+407), ὁμιλεῖ περὶ ξυλίνου τείχους ἐντὸς τῶν Ναῶν ποὺ χώριζε τοὺς ἄνδρες ἀπὸ τὶς γυναῖκες στὶς μέρες του:
«τὸ τεῖχος τὸ διεῖργον ὑμᾶς τῶν γυναικῶν» [PG 58, 677],
«ταῖς σανίσιν ὑμᾶς ταύταις διατειχίσαι», [PG 58, 677],
παίρνοντας ἀφορμὴ ἀπὸ ἄνδρες ποὺ ἔβλεπε μέσα στὴν Ἐκκλησία, οἱ ὁποῖοι παρὰ τὸ ὑφιστάμενο τεῖχος ποὺ ὑπῆρχε μεταξύ αὐτῶν καὶ τῶν γυναικῶν, ἐξακολουθοῦσαν, ὅσο μποροῦσαν καὶ σὲ κάθε εὐκαιρία (εἴτε ἦσαν ψηλοί, εἴτε ἦταν διάτρητα τὰ τείχη, εἴτε ἦσαν σὲ κατάλληλη γωνία, κτλ.), νὰ περιεργάζονται τὶς γυναῖκες μέσα στὸν Ναὸ ἐν ὥρᾳ Ἀκολουθίας:
«Ὁ ἐμβλέψας γυναικὶ πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτῆς, ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὑτοῦ. Καίτοι οὐ προῆλθεν εἰς ἔργον ἡ ἁμαρτία, ἀλλ’ ἐν διανοίᾳ τέως ἐστίν· ἀλλ’ οὐδὲ οὕτως ἀνέγκλητος δύναται μεῖναι ὁ διὰ τοῦτο περισκοπῶν κάλλη γυναικῶν, ἵνα ἀνάψῃ πορνείας ἐπιθυμίαν», [PG 51, 24],
Το κλείσιμο της Ωραίας Πύλης του Ιερού (τα Βημόθυρα και το Καταπέτασμα) στην Θεία Λειτουργία στην Εκκλησία της Ελλάδος
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Τὸ κλείσιμο τῆς Ὡραίας Πύλης τοῦ Ἱεροῦ (τὰ Βημόθυρα καὶ τὸ Καταπέτασμα) στὴν Θεία Λειτουργία στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος
(ἀπὸ τὸ βιβλίο: Τό ἀθέατον τῆς Ἁγίας Τράπεζας, κεφ. 18, β' ἔκδ.)
Παν. Δ. Παπαδημητρίου
(γιά καλύτερη ἀνάγνωση, γιά τίς παραπομπές, τίς εἰκόνες, τίς ἀναφορές, κτλ., δεῖτε τό PDF στό τέλος)
«Παλαιότερα, καὶ σήμερα ἀκόμη, πολλοὶ Ναοὶ [στὶς θύρες τοῦ Ἱεροῦ Βήματος] ἔχουν Βῆλα – Παραπετάσματα μὲ ἕναν ἁπλὸ Σταυρὸ ῥαμμένον ἢ κεντημένον.» 271, 272
«Ὄχι μόνο στὴν λειτουργία τῶν Προηγιασμένων, ἀλλὰ καὶ στὴν τελεία λειτουργία μετὰ τὴν εἴσοδο τῶν Δώρων ἐκλείοντο τὰ Βημόθυρα καὶ τὸ Καταπέτασμα. Οἱ παλαιότεροι Ἱερεῖς ἐνθυμοῦνται, ὅτι καὶ στὶς ἐνορίες μέχρι προσφάτως ἴσχυε ἡ ἴδια πράξις.» 273
Η εξέλιξη του Καταπετάσματος (Τέμπλου, Εικονοστασίου, Φράγματος του Βήματος) [Βίντεο]
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Πριν την εμφάνιση του Τέμπλου υπήρχε το Καταπέτασμα, και εντός το ευρύχωρον Κιβώριον επί της Αγίας Τραπέζης με τα παραπετάσματά του. Στην παρούσα μελέτη παρουσιάζουμε δύο εκδοχές της εξελίξεως του Καταπετάσματος. Για περισσότερες λεπτομέρειες δείτε το βιβλίο μας "Το αθέατον της Αγίας Τράπεζας, στην Κωνσταντινούπολη, στην Ελλάδα, και από Ανατολή σε Δύση, την ώρα της Αναφοράς — Τας θύρας, τας θύρας· Ποιες θύρες; Τό Ιερόν Κιβώριον, τα Καταπετάσματα - Παραπετάσματα - Βήλα, το Φράγμα του Ιερού Βήματος, το Φράγμα του Πρεσβυτερίου (Σολέα), το Σύνθρονον".
Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι, μὲ τὴν φώτισιν τῶν Ἁγίων Πατέρων, «μονιμοποιήσαμε» καὶ «ἀσφαλίσαμε» τὸ Καταπέτασμα τοῦ Ἱεροῦ Βήματος σταδιακά, ἤδη ἀπὸ τόν 4ον αἰ. ἢ καὶ ἐνωρίτερον, μὲ τὸ ὑψηλὸ φράγμα καὶ τὰ μετακιόνια Παραπετάσματα, καὶ μὲ τὸ Κιβώριον καὶ τὰ παραπετάσματά του (καὶ παράλληλη ὕπαρξη τοῦ καταπετάσματος γιὰ κάποιο διάστημα), ὅπου μετὰ τὸν ἀρχικὸ Σταυρό, ἐξιστορήσαμε (κεντημένες) εἰκόνες τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας, τῶν Ἁγίων, στὰ Παραπετάσματα, πολὺ πρὸ τῆς Εἰκονομαχίας.
Ευχή δια Προσφωνήσεως (Διακονικά)
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Εὐχή διά Προσφωνήσεως (Διακονικά)
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 5/12/2022
Γιὰ καλύτερη ἀνάγνωση, δεῖτε τό PDF στὸ τέλος
Ὅτι λέμε σήμερα Διακονικά ἢ Διακονικὲς αἰτήσεις, τόν 4ον αἰ. καὶ ἐνωρίτερον ἐλέγοντο Εὐχὴ διὰ προσφωνήσεως, ὅπως μαρτυρεῖ ὁ ΙΘʹ Κανὼν τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Συνόδου1 (364 μ.Χ.). Καὶ δὲν ἐλέγετο κάθε αἴτησις χωριστὰ Εὐχή, ἀλλὰ Εὐχὴ ἦταν τὸ σύνολο τῶν αἰτήσεων (ποὺ τότε ἀνεγινώσκοντο συνεχόμενα) σὺν τὴν κατακλείδα στὸ τέλος.
Προσφώνησις εἶναι ἡ ὑπὸ τοῦ Διακόνου πρόσκλησις τοῦ Λαοῦ (καὶ τοῦ Ἱεροψάλτου) γιὰ Προσευχή, μέσῳ τῶν Συναπτῶν καὶ Δεήσεων1. Οἱ διὰ προσφωνήσεως Εὐχὲς ἦσαν ἀρχικὰ ἐκτενέστατες, ὡς βλέπουμε παρακάτω τὴν διὰ προσφωνήσεως Εὐχὴν τῶν πιστῶν (22 αἰτήσεις σὺν τὴν κατακλείδα Σῶσον, ἀνάστησον ἡμᾶς, ...). Καὶ ἡ ἐν Λαοδικείᾳ Σύνοδος μᾶς πληροφορεῖ1 ὅτι ἦσαν τότε δύο διὰ προσφωνήσεως Εὐχὲς τῶν πιστῶν (ὑπῆρχαν καὶ ἄλλες τῶν κατηχουμένων, τῶν ἐνεργουμένων κτλ.)2. Οἱ Εὐχὲς αὐτὲς λέγονταν χῦμα ὑπὸ τοῦ Διακόνου, καὶ ὁ Λαὸς κατὰ διάνοιαν3, μυστικῶς, μέσα του, ἔλεγε Κύριε ἐλέησον4. Οἱ Ψάλτες μόνον, ἐκφώνως τὸ Κύριε ἐλέησον (ὅπως καὶ σήμερα στὶς ἐκκλησίες).
[Νέα γ' έκδοση 2022] Τυπικὸν Ἐνοριῶν (τόμος Α') - Ὄρθρος καθημερινῶν ἐὰν τύχει Ἅγιος μὴ ἑορταζόμενος [PDF βιβλίου]
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Κυκλοφόρησε (27 Ὀκτ. 2022) ἡ νέα ἔκδοση τοῦ Αʹ Τόμου τῆς σειρᾶς «ΤΥΠΙΚΟΝ ΕΝΟΡΙΩΝ», μὲ τὸν Ὄρθρο τῶν καθημερινῶν ὅταν τύχει Ἅγιος μὴ Ἑορταζόμενος.
Πρόκειται περὶ Τυπικο-εγκολπίου, καθότι ἐνσωματώνει τὸ Τυπικὸν καὶ τὸ Ἐγκόλπιον μαζὶ σὲ ἕνα βιβλίο. Καλύπτει τοὺς καθημερινοὺς Ὄρθρους μὲ μὴ Ἑορταζομένους Ἁγίους (Καθημερινή, Σάββατον μὲ Ἀλληλούια, Καθημερινή Μ. Τεσσαρακοστῆς) καὶ τὰ σχετικὰ Προεόρτια/Μεθέορτα. Εἰς τὸ τέλος κάθε ἐνότητας περιέχονται καὶ τὰ στοιχεῖα τῆς Θείας Λειτουργίας τῆς σχετικῆς διατάξεως.
Τὸ βιβλίο ὡς Ἐγκόλπιον, ἀκολουθεῖ τὴν ῥοὴ τῆς Ἀκολουθίας ἀναλυτικὰ καὶ διεξοδικά. Περιέχονται ὅλα τα ἀναγκαῖα τροπάρια τῆς Ἀκολουθίας, πέραν τοῦ Μηναίου καὶ τῆς Παρακλητικῆς, ὅπως Ἀπολυτίκια, Θεοτοκία, Κοντάκια/Ἐξαποστειλάρια ἑβδομάδος, Εἱρμοὶ τῶν Νεκρωσίμων Κανόνων. Ἐπίσης περιέχεται Πίνακας Ψαλτηρίου, καὶ ἡ Στιχολογία τῶν Θʹ ᾨδῶν.
[Νέα β' έκδοση 2022] Τυπικὸν Ἐνοριῶν (τόμος Β') - Ὄρθρος καθημερινῶν ἐὰν τύχει Ἅγιος ἑορταζόμενος [PDF βιβλίου]
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Κυκλοφόρησε (12 Ὀκτ. 2022) ἡ νέα ἔκδοση τοῦ Βʹ Τόμου τῆς σειρᾶς «ΤΥΠΙΚΟΝ ΕΝΟΡΙΩΝ», μὲ τὸν Ὄρθρο τῶν καθημερινῶν ὅταν τύχει Ἅγιος Ἑορταζόμενος.
Πρόκειται περὶ Τυπικο-εγκολπίου, καθότι ἐνσωματώνει τὸ Τυπικὸν καὶ τὸ Ἐγκόλπιον μαζὶ σὲ ἕνα βιβλίο. Καλύπτει τοὺς καθημερινοὺς Ὄρθρους μὲ Ἑορταζομένους Ἁγίους (πλήρως ἢ ἡμιεορταζομένους, εἰς ϛʹ ἢ ηʹ) καὶ τὰ Προεόρτια/Μεθέορτα. Εἰς τὸ τέλος κάθε ἐνότητας περιέχονται καὶ τὰ στοιχεῖα τῆς Θείας Λειτουργίας τῆς σχετικῆς διατάξεως.
Τὸ βιβλίο ὡς Ἐγκόλπιον, ἀκολουθεῖ τὴν ῥοὴ τῆς Ἀκολουθίας ἀναλυτικὰ καὶ διεξοδικά. Περιέχονται ὅλα τα ἀναγκαῖα τροπάρια τῆς Ἀκολουθίας, πέραν τοῦ Μηναίου καὶ τῆς Παρακλητικῆς, ὅπως Ἀπολυτίκια, Θεοτοκία, Πολυέλεος, Κανὼν τῆς Μικρᾶς Παρακλήσεως, Καταβασίαι. Ἐπίσης περιέχεται Πίνακας Ψαλτηρίου, ἡ Τάξις τῆς Ἀρχιερατικῆς Χοροστασίας, καὶ ἡ Στιχολογία τῶν Θʹ ᾨδῶν.
- Ποιοῦντος τοῦ Διακόνου τὴν Εὐχήν, ὁ Ἱερεὺς ἐπεύχεται τὴν Εὐχήν - Εὐχολόγιον (pdf)
- [Νέα έκδοση, 4η] Ο Γέρων Ευδόκιμος Μοναστερλής (βιβλίο, pdf)
- Ο ΙΘ' Κανών της Συνόδου της Λαοδικείας (364), και η ανάγνωσις των Λειτουργικών Ευχών
- Ὁμιλίες γ. Στεφάνου Ἀναγνωστοπούλου (2022)
- Ἡ ἀληθινὴ μετάνοια κατὰ τὸν Μέγα Βασίλειο καὶ τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο, μὲ ἐκτενὴ εἰσαγωγὴ γιὰ λανθασμένους τρόπους ἐξομολογήσεως
- Οι νοερές προσβολές των Δαιμόνων
- Τὸ μυστήριον τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως καὶ Μετανοίας
- Είναι απαραίτητο οι ιερείς να προσεύχονται τελώντας τις ακολουθίες
- Η Νοερά Προσευχή (Η Ευχή / Ευχή του Χριστού / Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με)
- Ἡ Φαντασία (ἡδονή-ὀδύνη)
- Σύγχρονοι (Ἅγιοι) Γέροντες καὶ οἱ Μυστικὲς Εὐχές
- Περὶ Μνημονεύσεως Ἐπισκόπου, καὶ Σχίσματος
- Λυπᾶμαι ποὺ Ἀρχιερεῖς ἔφθασαν στὸ σημεῖο νὰ ἀπειλοῦν καὶ νὰ καταδιώκουν τοὺς πιστοὺς ἱερεῖς καὶ πιστοὺς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας
- Οὐ μὴ γὰρ τοῖς ἐχθροῖς Σου τὸ Μυστήριον εἴπω
- 20 πρακτικὲς συμβουλὲς γιὰ ταπείνωση
- Προτεινόμενα βιβλία βοηθητικὰ στὴν ἐν Χριστῷ πνευματικὴ ἀνάβαση
- Ἐπιθυμοῦμε τὴν κάθαρσι, τὸν φωτισμὸ καὶ τὴν ἁγιότητα, τὴν τελείωσι τοῦ ὅλου ἀνθρώπου, ἀλλὰ δὲν κάνουμε τίποτα γιὰ νὰ τὴ φθάσουμε
- Ο Πνευματικός Νόμος - Οσίου Μάρκου του Ασκητού
- Ἁπλοποιῆστε τὴν ζωή σας, γιὰ νὰ φύγη τὸ ἄγχος
- Καὶ ποὺ θὰ βρῶ ἀληθινὴ βοηθό; Ποὺ θὰ προσφύγω;
- Ἡ γλῶσσα τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὁ Ἅγιος γέροντας Πορφύριος
