Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς ἢ πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν;
Αὐτὸ τὸ ἄρθρο τοῦ 2008, εἶναι ἀντιγραφὴ ἀπὸ παρόμοιο θέμα στὸ φόρουμ Ἀναλόγιον.
Στις εκκλησιαστικές ακολουθίες λέγεται εξ αρχαιοτάτης αγράφου παραδόσεως "Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς" και έτσι πρέπει να συνεχίσει να λέγεται.
"Μετά τη θεία μετάσταση ή Θεοτόκος συμβασιλεύει με τον Υιό της στους ουρανούς. Από την τιμητική αυτή θέση συμπαρίσταται δυναμικά στο ανθρώπινο γένος. Έχει το "δύνασθαι του θέλειν ισοτάλαντον", διό έδάνεισε τη σάρκα της "τω παντεχνήμονι Λόγω", ο Οποίος γι' αυτό της είναι αιωνίως χρεώστης, κατά τον άγιο Νικόδημο.
Έχοντας τέτοια δύναμη ή Θεοτόκος, "διαπορθμεύει" σε όλους τις θεϊκές δωρεές, μεσιτεύει με τίς σωστικές πρεσβείες της υπέρ των ανθρώπων και επηρεάζει τίς βουλές του Υιού της. Η θαυματουργική της χάρη, ξεχωριστή και πιο ισχυρή από των άλλων αγίων, εκδηλώνεται στους ανθρώπους με πολλούς τρόπους. Έτσι η Παναγία εμφανίζεται σαν υπέρμαχος στρατηγός στους πολέμους, άμισθος ιατρός στίς αρρώστιες, "ταχεία σκέπη και βοήθεια" σε κάθε ανάγκη.", Από το: Εμφανίσεις και θαύματα της ΠΑΝΑΓΙΑΣ, ΕΚΔΟΣΗ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ.
Επίσης το ρήμα σώζω σημαίνει,
σώζω = σώζω, διατηρώ ζώντα, διασώζω, διαφυλάττω, διατηρώ ασφαλές, τηρώ, φυλάττω, φέρω σώον εις, κτλ. (Λεξικόν Π.Χ. Δορμπαράκη).
Θυμάμαι μια φορά στον Άγιο Αντύπα, είχε μιλήσει σχετικά ο π. Γεώργιος Μεταλληνός, αλλά δυστυχώς δεν είχα μαγνητοφωνάκι κοντά μου. Ανέφερε σχετικά χωρία από την Γραφή όπου π.χ. ο Απόστολος Παύλος λέει ότι θα σώσει μερικούς Χριστιανούς.
Ματθ. κζ' 49: "άφες ίδωμεν ει έρχεται Ηλίας σώσον Αυτόν" (!)
Ρωμ. ια' 14: "ει πως παραζηλώσω μου την σάρκα και σώσω τινάς εξ αυτών"
Α' Κορ. θ' 22: "τοις πάσι γέγονα τα πάντα, ίνα πάντως τινάς σώσω"
Βέβαια ο Σωτήρ ημών είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός.
Αν όμως σώζει ο Απόστολος Παύλος (όπως λέει ο ίδιος), πολλώ μάλλον σώζει η Υπεραγία Θεοτόκος, όπου βέβαια το ρήμα σώζω εδώ χρησιμοποιείται σύμφωνα με την Δογματική της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Σχετικά έχει γράψει και ο π. Επιφάνιος Θεοδορώπουλος, αλλά επειδή δεν έχω πρόσκαιρο το βιβλίο του αντιγράφω από τον β' τόμον των "Αποριών" του μακαριστού Ιωάννου Μ. Φουντούλη, σ. 321:
"...ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος σ' ένα άρθρο του με τίτλο 'Πρέπει ν' αποβληθή το Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς;', που εδημοσιεύθη στο περιοδικό Ενορία, τ. ΙΓ' (1958), σελ. 121-122: "Ουδόλως είναι απορριπτέον το Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς, διότι άδοντες και ψάλλοντες χείλεσί τε και καρδία τούτο, δεν ζητούμεν παρά της αχράντου Δεσποίνης ίνα σώση ημάς ιδία δυνάμει και εξουσία και φυσικώ ιδιώματι, ως κακώς υπολαμβάνουσί τινες, αλλ' ίνα, χρωμένη τη απείρω αυτής μητρική παρρησία προς τον Θεόν Λόγον, εις Όν εκ της ιδίας αυτής σαρκός εδάνεισε, συντελέση δια των πρεσβειών Αυτής, όπως κερδήσωμεν τελικώς την εν Χριστώ σωτηρίαν και απαλλαγώμεν εκ του αθανάτου θανάτου"".
Επίσης πολλαχού στην υμνολογία της Εκκλησίας μας υπάρχουν παραπλήσιες φράσεις:
π.χ.
28/10, Πολλαχώς Κόρη οίδαμεν, καί λαμπρώς τεθεάμεθα, τής Αγίας Σκέπης σου τήν εκδήλωσιν, εν τεκμηρίοις καί θαύμασιν, ημίν διαλάμπουσαν, καί εν δάκρυσι θερμοίς, τήν πολλήν σου χρηστότητα,εδοξάσαμεν· ότι σώζεις ημάς εν τοίς κινδύνοις, καί παρέχεις ευφροσύνην, τοίς θλιβομένοις καί πάσχουσι.
Τήν θαυμαστήν, καί αστραπόμορφον Σκέπην σου, δι' ής σκέπεις, καί σώζεις Πανύμνητε, τών ευσεβούντων πάσαν ψυχήν, ανυμνολογούμεν, οι διά ταύτης σωζόμενοι, δεινών πειρατηρίων, καί πιστώς σοι βοώμεν· χαίρε Κόρη ανθρώπων βοήθεια.
Άγγελοι τήν Σκέπην τής Θεοτόκου, ορώντες κατεπλήττοντο, πώς περισκέπει καί σώζει τούς επ' αυτή πεποιθότας.
και αμέτρητα άλλα παραδείγματα.
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
ΠΠαπαδημητρίου, 17/4/08.
