Ὅρος = ὁρισμός, ὅριον, κανών, μέτρον.
1. Ὅρος τῆς Πίστεως εἶναι ἡ ἀπαθὴς σκέψη καὶ κατανόηση τοῦ Θεοῦ.
2. Ὅρος τῆς Ἐλπίδος εἶναι ἡ ἀναχώρηση τοῦ νοῦ πρὸς τὰ ἐλπιζόμενα ἀγαθά.
3. Ὅρος τῆς Ὑπομονῆς εἶναι τὸ νὰ βλέπει κανεὶς μὲ τὰ νοητὰ μάτια τὸν ἀόρατο Θεὸ σὰν ὁρατὸ μπροστά του, ἔχοντας ἀδιάλειπτη ἐγκαρτέρηση.
4. Ὅρος τῆς Ἀφιλαργυρίας εἶναι τὸ νὰ θέλει κανεὶς νὰ μὴν ἔχει, ὅπως ἄλλοι ἐπιθυμοῦν νὰ ἔχουν.
5. Ὅρος τῆς Πνευματικῆς γνώσεως εἶναι τὸ νὰ ἀγνοεῖ κανεὶς τὸν ἑαυτό του, μὲ τὸ νὰ βρίσκεται σὲ ἔκσταση στὸ Θεό.
6. Ὅρος τῆς Ταπεινοφροσύνης εἶναι τὸ νὰ φροντίζει νὰ λησμονεῖ κανεὶς ὅλα τὰ καλά ἔργα του.
7. Ὅρος τῆς Ἀοργησίας εἶναι τὸ νὰ ἔχει κανεὶς μιὰ μεγάλη ἐπιθυμία νὰ μὴν ὀργίζεται.
8. Ὅρος τῆς Ἁγνότητος εἶναι ἡ παντοτινὴ αἴσθηση ὅτι εἶναι κανεὶς ἑνωμένος μὲ τὸ Θεό.
9. Ὅρος τῆς Ἀγάπης εἶναι τὸ νὰ αἰσθάνεται κανεὶς ὅτι μεγαλώνει ἡ ἀγάπη του πρὸς ἐκείνους ποὺ τὸν ὑβρίζουν.
10. Ὅρος τῆς Τέλειας ἀλλοιώσεως ποὺ αἰσθάνεται κανεὶς ἀπὸ τὴν ἡδονὴ τῆς ἀγάπης του στὸ Θεό, εἶναι τὸ νὰ νομίζει χαρὰ τὴ φρίκη τοῦ θανάτου.
[Φιλοκαλία, τόμος Α', ἐκδ. ΣΤ' 2004, Τὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας, σ. 285]
