Επειδή πολλές φορές απόφοιτοι Λυκείου και Πανεπιστημίου εκφράζουν την δυσανασχέτισή τους με την γλώσσα της Εκκλησίας, αλλά ποτέ δεν έχουν σκύψει με θεία αγάπη να μελετήσουν έστω και λίγο την Καινή Διαθήκη στο πρωτότυπο με την βοήθεια λεξικού ή και ερμηνείας (π.χ. Νικολάου Σωτηροπούλου) ώστε να τους γίνει κατανοητή η γλώσσα της Εκκλησίας, παραθέτουμε τα παρακάτω αποσπάσματα από το βιβλίο: Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου - Βίος καί Λόγοι, Ιερά Μονή Χρυσοπηγής, Χανιά 2006:
σ. 122
«- Τί γράμματα ξέρεις;
- Πρώτης δημοτικού κι αυτά δεν τα πέρασα καλά. Τα γράμματα τα έμαθα στην έρημο του Αγίου Όρους, στα Καυσοκαλύβια. Είχα δύο Γέροντες, που έζησα μαζί τους.»
σ. 525
«Μέ την Χάρι του Θεού, διάβαζα μόνο τα βιβλία της Εκκλησίας και την Αγία Γραφή. Δεν τα καταλάβαινα· κι όμως, τα διάβαζα κι ας μην τα καταλάβαινα. Ούτε λεξικό υπήρχε, ούτε τίποτα. Ούτε και ποτέ είχα ρωτήσει αν είχαν κανένα λεξικό. Αλλ' έπειτα, απ' το πολύ διάβασμα, άρχισα να αισθάνομαι και να εξηγώ αυτό που διάβαζα. Με την υπακοή ανοίχθηκε ο νους μου. Έτσι πολλά άρχισα να τα καταλαβαίνω και από εκείνα εξηγούσα και άλλα που δεν τα ήξερα. Εξηγούσα τις λέξεις από άλλα χωρία. Αυτό ήταν το λεξικό μου. Η Αγία Γραφή δια της Αγίας Γραφής».
σ. 295
«Σας το είπα πολλές φορές. Να δοθείτε στη μελέτη της Αγίας Γραφής, των ψαλμών, των πατερικών κειμένων. Να επιδοθείτε στη μελέτη με έρωτα θείο. Να ψάχνετε να βρείτε στο λεξικό την κάθε λέξη και να επιδίδεσθε στη σωστή και καθαρή και με νόημα ανάγνωση με το νι και με το σίγμα. Να ερευνάτε πόσες φορές λέει η Αγία Γραφή μία λέξη, για παράδειγμα τη λέξη «απλότητα», και πόσες φορές την άλλη. Φως Χριστού θα πλημμυρίσει την ψυχή σας. Έτσι θα πραγματοποιηθεί αυτό που λέγει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος: «Ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα και τοις καθημένοις εν χώρα και σκιά θανάτου φως ανέτειλεν αυτοίς» ».
σ. 259 (ο γέροντας αναλύει)
«Η κατάνυξη είναι πάθος ιερό· υποφέρεις χωρίς να σφίγγεσαι. Εγώ όλα τα εξηγώ με την Αγία Γραφή: «Αλλ΄ είς των στρατιωτών λόγχη αυτού την πλευράν ένυξε και ευθέως εξήλθεν αίμα και ύδωρ». Κέντησε με το βέλος, με τη λόγχη, κι έκανε πληγή. Αυτή τη ρίζα έχει η λέξη «κατάνυξη», από το ρήμα «νύττω, κατανύττω». Ακούστε με: «Κατανύττω» με μαχαίρι σημαίνει «πληγώνω πολλές φορές». Κι όταν πρόκειται για την ψυχή, το «κατανύττομαι» σημαίνει ότι καταπληγώνομαι απ' την αγάπη του Θεού. «Κατατιτρώσκω», τι πάει να πει; «Τέτρωμαι της σης αγάπης εγώ». «Ώρκισα υμάς, θυγατέρες Ιερουσαλήμ, εν ταις δυνάμεσι και εν ταις ισχύσεσι του αγρού· εάν εύρητε τον αδελφιδόν μου, τι απαγγείλητε αυτώ; ότι τετρωμένη αγάπης εγώ ειμί». Δηλαδή λέει η νύμφη, που ψάχνει να εύρει τον Νυμφίο Χριστό: «Είμαι καταπληγωμένη απ' την αγάπη μου γι' Αυτόν. Πως να Τον ξεχάσω; Πως να ζήσω δίχως Αυτόν; Υποφέρω βαθιά, όταν Εκείνος είναι μακριά». Άρα κατάνυξη είναι ένας βαθύς πόνος. Πάθος ιερό».
(Δημοσιεύτηκε στό Φόρουμ Αναλόγιον, 10-Ιαν-2009)
