Η Νοερά Προσευχή (Η Ευχή / Ευχή του Ιησού / Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με)

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: γ. Στέφανος Αναγνωστόπουλος

Συγκεντρωμένες 53 ψυχωφέλιμες ὀμιλίες τοῦ γέροντος Στεφάνου Ἀναγνωστοπούλου γιὰ τὴν Νοερὰ Προσευχή (ἤτοι τὴν Εὐχὴ τοῦ Ἰησοῦ) καὶ σχετικὰ περὶ αὐτὴν θέματα, τῶν ἐτῶν 1987-2025. 

Περισσότερα …

Λόγος εἰς τήν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου - Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: Ἅγ. Γρηγόριος Παλαμᾶς

Λόγος εἰς τήν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς

[Ἀναλόγιον: Παλαιά στὴν Ἑλλάδα, δὲν ὑπῆρχαν Ἐπιτάφιοι ὕμνοι - Ἐγκώμια (πέραν τῶν πλουσίων Τροπαρίων τῶν Ἀκολουθιῶν), οὔτε μοντερνιστικοὶ Ἐπιτάφιοι τῆς Παναγίας, ἀλλὰ ὑπῆρχαν Λιτανείες τῶν Εἰκόνων τῆς Παναγίας (στὶς Κυκλάδες παρεισήχθη τὸ φαινόμενο τῶν ἐπιταφίων ἀπὸ τὸν 19ον αἰ., ὅμως καὶ ἐμεῖς ὡς νέοι δὲν γνωρίσαμε τέτοιους μοντερνισμούς στὶς ἐνορίες μας). Ἔπαιρναν οἱ πιστοί τὴν Εἰκόνα τῆς Παναγίας ἀπὸ τὸ χωριὸ καὶ μὲ λιτανεία τὴν πηγαίνανε στὸ μοναστήρι ποὺ μπορεῖ νὰ ἀπεῖχε καὶ μία ὥρα μὲ τὰ πόδια. Στήν λιτανεία ἀκουγόταν μόνον τό Κύριε ἐλέησον ἀντιφωνικῶς, καί οἱ δεήσεις ὅταν ἔκανε στάσεις ἡ Λιτανεία. Ὅταν ἡ εἰκόνα ἔφθανε στὸ μοναστήρι ξεκινοῦσε μετὰ ἀπὸ λίγο ὁ Ἑσπερινὸς τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου. Τὴν ἑπομένη μετὰ τὸν Ὄρθρο καὶ τὴν Θεία Λειτουργία, πάλι μὲ Λιτανεία ἐπέστρεφαν οἱ πιστοὶ τὴν Εἰκόνα τῆς Παναγίας στὴν ἐνορία τους. Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς.] 

Ἄν «ὁ θάνατος τῶν ὁσίων εἶναι τίμιος καί ἡ μνήμη δικαίου συνοδεύεται ἀπό ἐγκώμια», πόσο μᾶλλον τή μνήμη τῆς ἁγίας τῶν ἁγίων, διά τῆς ὁποίας ἐπέρχεται ὅλη ἡ ἁγιότης στούς ἁγίους, δηλαδή τή μνήμη τῆς ἀειπάρθενης καί Θεομήτορος, πρέπει νά τήν ἐπιτελοῦμε μέ τίς μεγαλύτερες εὐφημίες. Αὐτό πράττουμε ἑορτάζοντας τήν ἐπέτειο τῆς ἁγίας κοιμήσεως ἤ μεταστάσεώς της, πού ἄν καί μέ αὐτή εἶναι λίγο κατώτερη ἀπό τούς ἀγγέλους, ὅμως ξεπέρασε σέ ἀσύγκριτο βαθμό καί τούς ἀγγέλους καί τούς ἀρχαγγέλους καί ὅλες τίς ὑπερκόσμιες δυνάμεις διά τῆς ἐγγύτητός της πρός τόν Θεό καί διά τῶν ἀπό παλαιά γραμμένων καί πραγματοποιημένων σ’ αὐτή θαυμασίων.

Περισσότερα …

Εγκύκλιος - Περί απαγορεύσεως Επιταφίου ύμνου εις την εορτήν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (1865)

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Συνοδική Εγκύκλιος - Περί απαγορεύσεως Επιταφίου ύμνου εις την εορτήν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (1865)

Ἀριθμ. Πρωτ. 4319 - Διεκπ. 3347.

Περὶ ἀπαγορεύσεως Επιταφίου ὕμνου εἰς τὴν ἑορτὴν τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Πρὸς ἅπαντας τοὺς κατὰ τὸ Κράτος Σεβασμιωτάτους Ἱεράρχας.

Περισσότερα …

Ότι ο Ιερεύς ανέκαθεν επεύχεται, ποιεί την Ανάγνωση των Ευχών προς Ανατολάς - Ευχές Γονυκλισίας Πεντηκοστής, Μεγάλου Αγιασμού, Θείας Λειτουργίας, Μνημοσύνου, κλπ.

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου

Ὅτι ὁ Ἱερεύς ἀνέκαθεν ἐπεύχεται, ποιεῖ τήν Ἀνάγνωση τῶν Εὐχῶν πρός Ἀνατολάς - Εὐχές Γονυκλισίας Πεντηκοστῆς, Μεγάλου Ἁγιασμοῦ, Θείας Λειτουργίας, Μνημοσύνου, κλπ.

Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 24/6/2025

Ὀρθόδοξος Τύπος, 4/7/2025 – 11/7/2025, ἀρ. φύλλων 2549-2550.
Τίτλος δημοσίευσης Ὀ.Τ.: «Ὁ Ἱερεύς ἀνέκαθεν ἐποίει τήν Ἀνάγνωσιν τῶν Εὐχῶν πρός Ἀνατολάς».

«Πάντες μὲν ὁρῶμεν κατ’ ἀνατολὰς ἐπὶ τῶν προσευχῶν»,
Ἅγιος Μέγας Βασίλειος, [PG 32, 189C].

«Ἐπὶ τὰς δυσμὰς ἔστηκεν ὁ διάβολος, ὅπου ἡ ἀρχὴ τοῦ σκότους· ἀποτάσσεσθε αὐτῷ καὶ ἐμφυσήσατε· εἶτα στρέφεσθε ἐπὶ ἀνατολὰς καὶ συντάσσεσθε τῷ Χριστῷ», 
Εὐχολόγιον Barb. Gr. 336, 8^ου αἰ., φ. 130β.                                           

Ὡς πρός τὸν προσανατολισμὸ τοῦ «Οἴκου τῶν Προσευχῶν», ἤτοι τοῦ κτιρίου τῆς Ἐκκλησίας ἔχουμε: Στὶς Ἀποστολικὲς Διαταγὲς, στό κεφ. ΝΖʹ «Διατύπωσις Ἐκκλησίας καὶ κλήρου…», βλέπου­με: «ὁ οἶκος [ὁ Ναός] ἕστω ἐπιμήκης, κατ’ ἀνατολὰς τετραμμένος, ἐξ ἑκατέρων τῶν μερῶν τὰ παστοφόρια πρὸς ἀνατολήν, ὅς τις ἕοικε νηί».[1]

Ὡς πρὸς τὸν προσανατολισμὸ τῶν πάντων, Κληρικῶν τε καὶ τῶν Πιστῶν, στὴν Ἐκκλησία ἔχουμε τὶς ἑξῆς ἁγιοπατερικὲς κανονικές μαρτυρίες:

Ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος ὁ Φιλόσοφος (100–165 μ.Χ.) στὶς «Ἀποκρίσεις πρὸς τοὺς Ὀρθοδόξους περί τινων ἀναγκαίων ζητημάτων» λέει: «Ἐπειδὴ τῶν παρ' ἡμῖν τὰ τιμιώτερα εἰς τιμὴν τοῦ Θεοῦ ἀφορίζομεν, κατὰ δὲ τὴν τῶν ἀνθρώπων ὑπόληψιν τιμιωτέρα ἐστὶν ἡ ἀνατολὴ τῶν ἄλλων μερῶν τῆς κτίσεως, διὰ τοῦτο ἐν τῷ καιρῷ τῆς προσευχῆς [ἰδιαίτερα στὴν Θεία Λειτουρ­γία, καὶ στὶς Ἀκολουθίες] νεύομεν πρὸς ἀνατολὴν πάντες. Καθάπερ τῇ δεξιᾷ χειρὶ ἐν ὀνόματι Χριστοῦ κατασφραγίζομεν τοὺς τῆς σφραγῖδος ταύτης δεομένους, ἐπειδὴ τιμιωτέρα νενόμισται τῆς ἀριστερᾶς, καίτοι θέσει καὶ οὐ φύσει διαφέρουσα ταύτης ὑπάρχει, οὕτως καὶ ἡ ἀνατολή, ὡς τιμιώτερον μέρος τῆς κτίσεως, εἰς προσκύνησιν θεοῦ ἀφώρισται. Oὐκ ἐναντιοῦται δὲ τῇ προφητικῇ τε καὶ ἀποστολικῇ φωνῇ τὸ πρὸς τὴν ἀνατολὴν ποιεῖν ἡμᾶς τὰς εὐχάς. Ἐν παντὶ γὰρ τόπῳ ὑπάρχει ἡ ἀνατολὴ τοῖς εὐχομένοις· καὶ ἐπειδὴ ἐφ' ὃ μέρος τὴν ὁρατὴν αἴσθησιν κεκτήμεθα κατὰ τοῦτο τὸ μέρος προσκυνοῦμεν, ἀδύνατον δὲ ἐν τῷ καιρῷ τῆς προσευχῆς εἰς τὰ τέσσαρα μέρη τῆς κτίσεως ἀποβλέπειν, διὰ τοῦτο εἰς τὸ ἓν μέρος τῆς κτίσεως ἀφορῶντες ποιοῦμεν τὴν προ­σκύνησιν, οὐχ ὡς μόνον ἔργον τοῦ Θεοῦ οὐδ' ὡς εἰς κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ τοῦτο ἀφωρισμένον, ἀλλ' εἰς τόπον προσκυνήσεως τῆς παρ' ἡμῶν προσαγομένης Θεῷ τεταγμένον. Τὸ δὲ ἔθος, παρ' ὧν εἴληφεν ἡ Ἐκκλησία τὸ εὔχεσθαι, παρὰ τούτων εἴληφε καὶ τὸ ποῦ εὔχεσθαι [κατ’ Ἀνατολάς], τοῦτο δὲ παρὰ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων».[2]

Περισσότερα …

Ἂν οἱ Μητροπολίτες δὲν μιλοῦν, γιὰ νὰ τὰ ἔχουν καλὰ μὲ ὅλους

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: Ἅγιος (Γέροντας) Παΐσιος

Ἂν οἱ Χριστιανοὶ δὲν ὁμολογήσουν, δὲν ἀντιδράσουν, αὐτοὶ θὰ κάνουν χειρότερα. Ἐνῶ, ἂν ἀντιδράσουν, θὰ τὸ σκεφθοῦν. Ἀλλὰ καὶ οἱ σημερινοὶ Χριστιανοὶ δὲν εἶναι γιὰ μάχες. Οἱ πρῶτοι Χριστιανοὶ ἦταν γερὰ καρύδια· ἄλλαξαν ὅλο τὸν κόσμο. Καὶ στὴν βυζαντινὴ ἐποχὴ μιὰ εἰκόνα ἔβγαζαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ ἀντιδροῦσε ὁ κόσμος. Ἐδῶ ὁ Χριστὸς σταυρώθηκε, γιὰ νὰ ἀναστηθοῦμε ἐμεῖς, καὶ ἐμεῖς νὰ ἀδιαφοροῦμε!

Περισσότερα …

Ἔχουμε εὐθύνη (Ἅγιος Παΐσιος)

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: Ἅγιος (Γέροντας) Παΐσιος

Ἔχουμε εὐθύνη

Ἅγιος Γέροντας Παΐσιος (1992) (2)

Εἶχε ἔρθει στὸ Καλύβι ἕνας ἄθεος μέχρι τὸ κόκκαλο. Ἀφοῦ εἶπε διάφορα, μετὰ μοῦ λέει: «Ἐγὼ εἶμαι εἰκονομάχος». Ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ δὲν πίστευε τίποτε, ὕστερα ἔλεγε ὅτι εἶναι εἰκονομάχος. «Βρὲ ἀθεόφοβε, τοῦ λέω, ἐσὺ ἀφοῦ δὲν πιστεύεις σὲ τίποτε, τί μοῦ λὲς ὅτι εἶσαι εἰκονομάχος; Τότε, τὸν καιρὸ τῆς Εἰκονομαχίας (3), μερικοὶ Χριστιανοὶ ἀπὸ ὑπερβολικὸ ζῆλο ἔπεσαν σὲ πλάνη, ἔφθασαν στὴν ἄλλη ἄκρη, καὶ μετὰ ἡ Ἐκκλησία τοποθέτησε τὸ θέμα· δὲν εἶναι ὅτι δὲν πίστευαν».Ὑποστήριζε ἐν τῷ μεταξὺ ὅλη τὴν σημερινὴ κατάσταση. Μαλώσαμε ἐκεῖ πέρα. «Καλά, τοῦ λέω, κατάσταση εἶναι αὐτή; Δικαστικοὶ νὰ φοβοῦνται νὰ δικάσουν, νὰ κάνουν μηνύσεις γιὰ ἐγκληματίες καὶ νὰ τοὺς ἀπειλοῦν ὁ ἕνας καὶ ὁ ἄλλος καὶ νὰ ἀναγκάζωνται νὰ τὶς ἀποσύρουν; Καὶ τελικὰ ποιοί κυβερνοῦν; Σὲ ἀναπαύει αὐτὴ ἡ κατάσταση; Ὑποστηρίζεις αὐτούς; Ἐσὺ εἶσαι ἐγκληματίας. Γι᾿ αὐτὸ ἦρθες; Ἄντε, φύγε ἀπὸ ἐδῶ!». Τὸν ἔδιωξα.

– Γέροντα, δὲν φοβᾶστε ἔτσι ποὺ μιλᾶτε;

Περισσότερα …

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ και ΟΜΟΛΟΓΙΑ Μητροπολίτου (πρ.) Πάφου Τυχικού

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: Μητρ. Πάφου Τυχικός

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ και ΟΜΟΛΟΓΙΑ Μητροπολίτου (πρ.) Πάφου Τυχικού

18 Ιουνίου 2025

Επειδή καθ' όλο το προηγούμενο διάστημα μέχρι και τώρα, διακινούνται διάφοροι ανυπόστατοι ισχυρισμοί περί δήθεν αποφυγής μου να καταθέσω Ομολογία Πίστεως, ή περί δήθεν παρεκκλίσεως της πορείας μου, κρίνω σκόπιμο προς αποκατάσταση της αληθείας να διευκρινίσω τα εξής.

1. Την σύνταξη της Ομολογίας Πίστεως την θεωρούσα εξ αρχής άνευ λόγου, καθότι συντάσσομαι με ό,τι και ομολόγησα κατά την ημέρα της χειροτονίας μου, δεν έπαψα να συντάσσομαι και ούτε θα πάψω, και σαφώς δεν προσχώρησα σε καμία πλάνη ή αίρεση (φεύ!), ώστε να υποβάλω εκ νέου ομολογία για δήθεν επανένταξή μου στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Εκ νεότητός μου ζω και αναπνέω μέσα στην Εκκλησία, με ακλόνητη πίστη στον Τριαδικό Θεό, στο πάνσεπτο Πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και της Υπεραγίας Μητρός Του, πίστη που βασίζεται στην Αγία Γραφή, στην Ιερά Παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, στους Ιερούς Κανόνες και στη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων μας. Σύμφωνα λοιπόν με τις προϋποθέσεις αυτών, ασφαλώς ακολουθώ, σέβομαι και υπακούω στις αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου.

Περισσότερα …

Αυθεντική Λειτουργική Παράδοση (Ασματικό Τυπικό, Αρχέγονες Διατάξεις) ή Αντικουαριανισμός (Antiquarianism);

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου

Αὐθεντική Λειτουργική Παράδοση (Ἀσματικό Τυπικό, Ἀρχέγονες Διατάξεις) ἢ Ἀντικουαριανισμός (Antiquarianism);

 Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 19/5/2025

Ὀρθόδοξος Τύπος, 30/5/2025 – 6/6/2025, ἀρ. φύλλων 2544-2545.
Τίτλος δημοσίευσης Ὀ.Τ.:
«Αὐθεντική Λειτουργική Παράδοση ἢ Ἀντικουαριανισμός (Antiquarianism);».

(δεῖτε στὸ τέλος τό PDF γιὰ καλύτερη ἀνάγνωση)

‘‘Οἱ Προτεστάντες μεταρρυθμιστές ὄχι μόνο ἀπέρριψαν ὅτι θεώρησαν
καταχρήσεις στὴν “Ἐκκλη­σία” τους, ἀλλὰ ἀπέρριψαν καὶ τὴν
Λειτουργία [Τυπικόν] τῆς ἐποχῆς τους’’, Alcuin Reid

Ἡ Ὀρθόδοξος ἀφετηρία τῆς Λειτουργιολογίας-Τελετουργικῆς, εἰδικά μετὰ τὴν ἐμπειρία τῆς 100+χρονης παναιρέσεως τῆς «Εἰκονομαχίας»[1] ποὺ συνετάραξε τὴν Ἐκκλησία, εἶναι κατα­σταλλαγμένη διαχρονικά, εἶναι αὐτὴ τοῦ Συ­νοδικοῦ τῆς Ὀρθοδο­ξίας: «Ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν».

Ἔστω ὅτι οἱ διασημότεροι τῶν Λειτουργιολόγων, Τυπικολόγων, Θεολόγων, εἰς ἀναζήτη­σιν τῆς «αὐθεντικῆς (original) λειτουργικῆς παραδόσεως», μαζευτοῦν καὶ δουλέψουν συλλογικὰ πάνω σὲ ὅλα τὰ σωζό­μενα ἀρχαία βυζαντινὰ χειρόγραφα τοῦ Κόσμου, καὶ μετὰ ἀπὸ χρόνια δου­λειᾶς φτιάξουν τὸ καλύτερο «Τυπικόν» ποὺ θὰ περιλαμβάνει καὶ τὴν καλυτέρα «Λειτουργική Διάταξη» κατ' αὐτοὺς (κατ' αὐτοὺς = ὑπο­κειμενι­κότητα), ἕνα στὴν οὐσία συνον­θύλευμα ἐπιλεγμένων «ἀρχαίων» διατά­ξεων (ἐπιλεγμένων σύμφωνα μὲ ἀμφιλεγόμε­να προσωπικά καὶ μοντερνιστικὰ κριτήρια, καὶ συνάμα ἀπορ­ριφθέν­των ἄλλων ἐξίσου ἀρχαίων διατάξεων), καὶ ἐρμηνευμένων, ἐπεξηγημένων σύμφωνα μὲ τὴν προσω­πική καὶ φυσι­κά προκατειλημένη (biased) γνώμη ἑκάστου (ποὺ φυσικὰ ὑπόκειται κι αὐτὴ σὲ σφάλ­ματα), μὲ διατάξεις γιὰ τὴν Παρακλητική, τὸ Μηναῖον, τὸ Τρι­ώ­διον, τὸ Πεντηκοστά­ριον, καὶ ἐν γένει γιὰ τὸν Ἑσπερινό, τὸν Ὄρθρο, τὴν Θεία Λειτουργία, καὶ ὅλες τὶς Ἀκολουθίες, μαζὶ καὶ Ἀσματικὲς ἢ ὅτι ἄλλες Ἀκολου­θίες ὑπῆρχαν στὴν ἀρχαιότητα.

Περισσότερα …

Ἐκκλησία τῆς Κύπρου: Οἱ 'ἀντ’ αὐτοῦ’ ὑπογραφές εἰς τήν Σύνοδον τῆς Κρήτης (Κολυμβάριον)

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: Βασίλειος Χαραλάμπους

Και πάλιν στο προσκήνιο οι ‘‘αντ’ αυτού’’ υπογραφές εις την Σύνοδον της Κρήτης

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

  Όπως πληροφορηθήκαμε από τα ΜΜΕ, ο Επίσκοπος Τυχικός θα υποχρεωθεί να αποδεχτεί γραπτώς και τις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης. Πολύς κόσμος δεν γνωρίζει τι πραγματικά έγινε στη Σύνοδο της Κρήτης, ούτε για τις στρεβλώσεις οι οποίες παρεισέφρησαν ως μη ώφειλαν στη Σύνοδο της Κρήτης.  Αρκετοί όμως γνωρίζουν για τις αντιδημοκρατικές ‘’αντ’ αυτού’’ υπογραφές.

  Πώς μπορεί να υποχρεώνεται ένας Επίσκοπος να αποδεχτεί γραπτώς τις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης, τη στιγμή που πέντε Επίσκοποι τις Εκκλησίας της Κύπρου, δεν αποδέχθηκαν τις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης και δεν τις υπόγραψαν;

Περισσότερα …

Οι Λατινογενείς Νεωτερισμοί του Οικουμενισμού και της Λειτουργικής Αναγεννήσεως στην Θεία Λειτουργία και Λατρεία

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου

Οἱ Λατινογενεῖς Νεωτερισμοί τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς Λειτουργικῆς Ἀναγεννήσεως στήν Θεία Λειτουργία καί Λατρεία

Παν. Δ. Παπαδημητρίου, 31/3/2025 [1]

Ὀρθόδοξος Τύπος, 4/4/2025 – 9/5/2025, ἀρ. φύλλων 2537-2541.
Τίτλος δημοσίευσης Ὀ.Τ.: «Οἱ λατινογενεῖς νεωτερισμοί εἰς τήν Θείαν Λειτουργίαν καί Λατρείαν».

(γιὰ καλύτερη ἀνάγνωση δεῖτε τό PDF στό τέλος)

 Ἡ Λατινογενὴς Λειτουργική Κίνηση[2]^, [3] τάχα Ἀναγέννηση ἢ Ἀνα­νέωση, ἐπι­χει­ρῆται στὴν Ἑλλάδα ἐδῶ καὶ περισσότερο ἀπὸ ἕναν περίπου αἰῶνα, καὶ δὲν ξεκίνησε τό 1999[4] ἀπὸ τὸν μακαριστὸ Ἀρχιεπί­σκοπο Ἀθηνῶν Χριστόδουλο, ὅπως ἐσχάτως ἀναφέρθηκε.[5]

Ἡ Λειτουργικὴ Ἀναγέννηση (Κίνηση, Ἀνανέωση, κτλ.) εἶναι κυρίως ἕνας λατινογενής, προτεσταντικός, ὀρθολογιστικός, βαρλααμίτικος,[6] ξένος τῆς προσευχῆς, δυτικός τρόπος σκέψης, καὶ ἐπιβολῆς, καὶ γεννήτρια νεωτερισμῶν, ἐπὶ τῆς Θείας Λατρείας, τῆς Θείας Λειτουργίας καὶ ἐν γένει ἐπὶ τῆς Λειτουργικῆς Τάξεως καὶ Πράξεως τῆς Ἐκκλησίας μας,⁴ ποὺ ἀρχικῶς ἀμφισβητεῖ καὶ ὕστερα καταπατεῖ (ἰσοπεδώνει) τὴν ζῶσα καὶ παραδοθεῖσα Ἱερὰ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας σὰν τοὺς Προτε­στάντες[7] καὶ τοὺς Εἰκονομάχους.[8]

Περισσότερα …

Οι διάφοροι νεωτερισμοί στην ανάγνωση του Ευαγγελίου Ούσης οψίας, τη Κυριακή του Πάσχα εσπέρας (Αγάπη)

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου

Οἱ διάφοροι νεωτερισμοί στήν ἀνάγνωση τοῦ Εὐαγγελίου Οὔσης ὀψίας, τῇ Κυριακῇ τοῦ Πάσχα ἑσπέρας (Ἀγάπη)

Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 22/4/2025

(γιὰ καλύτερη ἐμπειρία ἀνάγνωσης δεῖτε τό PDF στό τέλος)

Εἴθισται ἐνιαχοῦ, ἀπὸ τὸν προηγούμενο αἰῶνα, ἀρχικὰ στοὺς Μητροπολι­τικοὺς Ναούς, στὸν Μεγάλο Ἑσπερινὸ τοῦ Πάσχα (τὸν καλούμενο καὶ «Ἀγάπη»), νὰ ἀναγινώ­σκεται τὸ Εὐαγγέλιον Οὔσης ὀψίας ἀπὸ τοὺς Κληρικούς σὲ διάφορες γλῶσσες.

Ὅμως πέραν τῶν Μητροπολιτικῶν Ναῶν, διαβάζεται σὺν τῷ χρόνῳ καὶ σὲ ἐνορίες, καὶ Κληρικοὶ δυστυχῶς δίνουν τὸ Εὐαγγέλιον νὰ τὸ ἀναγνώσουν Ἱεροψάλτες, καὶ λαϊκοί, ἄνδρες καὶ γυναῖκες.[1] Ὅτι διαβάζουν λαϊκοὶ τὸ Εὐαγγέλιον, δὲν εἶναι νεωτερισμός τοῦ 2024, ἀλλὰ τὸν ἀναφέρει καὶ ὁ Φουντούλης ἤδη τό 1994 στὴν ἐρώτηση #444,[2] καί στήν #579,[3] ἀλλὰ καὶ στὸ ἐξωτερικό ὑπάρχει.

Περισσότερα …

Ἱερατικόν Ἀποστολικῆς Διακονίας 2000 (Λειτουργία Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου) pdf

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: Ἀναλόγιον

Τό Ἱερατικόν τοῦ 2000, εἶναι τό τελευταῖο Ἱερατικόν τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας ποὺ ἔχει ἀνόθευτη τὴν ἀρχαιοτάτη παραδοθεῖσαν ὑπὸ τῶν Ἁγίων Πατέρων Παράδοσιν τῆς μυστικῆς Προσευχῆς (μυστικῶν Εὐχῶν) τοῦ Ἱερέως στήν Θεία Λειτουργία. Ἡ προσευχή εἶναι μυστική σύμφωνα μέ τόν Κύριο, Ματθ. στʹ 5-6. Καὶ ὁ πιστός Λαός, μυστικῶς προσεύχεται ἐντὸς τῆς ἐκκλησίας. Ἔχετε δεῖ πιστὸ νὰ προσεύχεται εἰς ἐπήκοον τοῦ διπλανοῦ του; Bλ. Τὸ ἀθέατον τῆς Ἁγίας Τράπεζας, ..., β' ἔκδ. 23/4/2024, Κεφ. 11.2, σ. 117, ἐπίσης τά Λειτουργιολογικά ἄρθρα μας. 

Ἡ Λειτουργία, δὲν εἶναι μιὰ ἁπλὴ ἀνάγνωσις Εὐχῶν, μετὰ περισπασμῶν ἐὰν ἀρθρώνω καλὰ τὶς λέξεις, ἂν χρωματίζω καλὰ τὴν φωνήν μου, ἂν μ’ ἀκοῦνε, πῶς ἀκούγομαι, ἂν μὲ προσέχουν, νὰ πάω κοντὰ στὸ μικρόφωνο, νὰ διακόπτω συνεχῶς τὴν μυστικὴ προσευχή τοῦ Λαοῦ μὲ τὴν ἀναγνωσή μου, κτλ., ἀλλὰ εἶναι ἀπερίσπαστος Προσευχὴ μέσῳ τῆς μυστικῆς ἀναγνώσεως τῶν Ἱερατικῶν Εὐχῶν. Στὴν Προσευχή, γιὰ νὰ ἔχει μέγιστη δύναμη (ποὺ εἶναι τὸ ζητούμενον)· εἴσελθε εἰς τὸ ταμιεῖόν σου καὶ κλείσας τὴν θύραν σου πρόσευξαι τῷ Πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ (Ματθ. στʹ 5-6).

Περισσότερα …

Προαπαιτούμενα γιά τήν ἐνεργοποίηση τῆς «ἐν ἡμῖν» Βασιλείας τοῦ Θεοῦ

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: Δημήτριος Τσελεγγίδης

Προαπαιτούμενα γιά τήν ἐνεργοποίηση τῆς «ἐν ἡμῖν» Βασιλείας τοῦ Θεοῦ

Κορυφαῖα ὁμιλία τοῦ κ. Δημητρίου Τσελεγγίδη γιά τήν ἐνεργοποίηση τῆς «ἐν ἡμῖν» Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Ἡ ψυχωφέλιμη αὐτή ὁμιλία ἐδόθη στίς 30 Ἰουνίου 2024, καί περιέχονται ἐπίσης ἐρωτήσεις - ἀπαντήσεις.

Περισσότερα …

Η Προτεσταντική «θεολογία» και η «θεολογία» του Μητρ. Περιστερίου Γρηγορίου για τον Εσταυρωμένο *

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου

Ἡ Προτεσταντική «θεολογία» καί ἡ «θεολογία» τοῦ Μητρ. Περιστερίου Γρηγορίου γιά τόν Ἐσταυρωμένο *

Παν. Δ. Παπαδημητρίου

Ὀρθόδοξος Τύπος, 20/12/2024, ἀρ. φύλλου 2523, σσ. 1, 5.
Δημοσιεύτηκε στόν Ὀ.Τ. μέ τίτλο: “Προτεσταντικὴ ἡ «θεολογία» τοῦ Μητρ. Περιστερίου”
* Πρωτότυπος τίτλος. Ἐστάλη γιὰ δημοσίευση στίς 9/12/2024.

    Στό προηγούμενο ἄρθρο μας, «Ἡ Θεολογία τοῦ Σταυροῦ μέ τόν Ἐσταυρωμένο στήν Ἁγία Τράπεζα»,1 ἀναλύσαμε τὴν Θεολογία τοῦ Σταυροῦ μὲ τὸν Ἐσταυρωμένο, καὶ δείξαμε ὅτι ἀνέκαθεν ὁ μεγάλος Σταυρός (μὲ τὸν Ἐσταυρωμένο ἰδίως μετὰ τὴν Εἰκονομαχία) ἦταν στὴν Ἁγία Τράπεζα. Ὅσο ὑπάρχουν Ὀρθόδοξοι Τάφοι χωρὶς Σταυρό, ἄλλο τόσο ὑπάρχει Ὀρθόδοξη Ἁγία Τράπεζα χωρίς Σταυρό! Καὶ σήμερα, ἡ Ἁγία Τράπεζα στὶς Ἐκκλησίες μας, ὅπως παλαιά, εἶναι Τάφος Μαρτύρων. Ἡ Ἁγία Τράπεζα συμβολίζει τὸν θρόνο τοῦ Θεοῦ, καὶ τὸν Γολγοθᾶ τῆς Θυσίας τοῦ Χριστοῦ.2 Τί λυπηρὸ εἶναι νὰ βλέπει κανεὶς νεωτεριστὲς σημερινοὺς Ἐπισκόπους3 νὰ ἀφήνουν τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση, γιὰ νὰ ἀκολουθήσουν πράξεις αἱρετικῶν (ἴσως καὶ τινῶν σλαβοφώνων) καὶ νὰ ἀποβάλλουν ἀνερυθριάστως τὸν Ἐσταυρωμένο ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα, σκολιῶς καὶ πανούργως,4 καὶ νὰ βάζουν γιὰ τὸ θεαθῆναι, ἐπιλεκτικά ἀπὸ τὴν ἰστορία, νεοφανῆ νεωτεριστικὰ Σύνθρονα ποὺ βλέπουν πρὸς τὴν Δύση (στὴν Δύση προσεύχονται οἱ Ὀρθόδοξοι;), τὰ ὁποῖα εἶχαν καταργήσει οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας, καὶ συνάμα, νὰ παραθεωροῦν τὰ παλαιοχριστιανικὰ Ἱερὰ Κιβώρια μὲ τὰ Παραπετάσματα αὐτῶν, ἐπειδὴ προφανῶς τοὺς κόβουν τὴν ...θέα.5

  Σὲ αὐτὸ τὸ ἄρθρο δυστυχῶς, ὡς μὴ ὤφελε, ἀναγκαζόμαστε νὰ ἀναφέρουμε τὴν Προτεσταντική6 «θεολογία» γιὰ τὸν Ἐσταυρωμένο, γιὰ νὰ τὴν ἀντιπαραβάλλουμε μὲ τὴν «θεολογία» τοῦ Μητρ. Περιστερίου Γρηγορίου, ὥστε νὰ ἀνακοπεῖ αὐτὴ ἡ νεωτεριστικὴ γάγγραινα τῆς ἀποβολῆς (ἢ μετακόμισης) τοῦ Ἐσταυρωμένου ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα, καὶ ὁ ἐπιδιωκόμενος ἐκπροτεσταντισμός τῆς σκέψεως τῶν Ὀρθοδόξων, Κληρικῶν καὶ Λαϊκῶν, γιὰ τὴν ἐπιδιωκόμενη ψευδο-ἔνωση μὲ τοὺς Αἱρετικούς.

Περισσότερα …

«Ὁµολογιακή» διγλωσσία, ἀσάφεια καί σύγχυση [τῶν Οἰκουμενιστῶν]

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: Μητρ. Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος

«Ὁµολογιακή» διγλωσσία, ἀσάφεια καί σύγχυση

Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

(στό τέλος δίδεται καί τό pdf, για καλύτερη ἀνάγνωση)

Τόν τελευταῖο καιρό δηµοσιεύθηκαν διάφορα κείµενα ἀπό καθηγητές, θεολόγους, Κληρικούς, οἱ ὁποῖοι ἔθεσαν σοβαρά ἐρωτήµατα γύρω ἀπό τά θέµατα µέ τά ὁποῖα θά ἀσχοληθῆ ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος.

Τά περισσότερα ἀπό αὐτά τά κείµενα ἀσχολοῦνται θεωρητικά µέ τό ζήτηµα καί ἀγνοεῖται ὅτι µέχρι τόν 19ο αἰώνα στά Συνοδικά καί Ἐκκλησιολογικά κείµενα πού ἐκδίδονταν ἐπισήµως ἀπό τήν Ἐκκλησία ὑπῆρχε κατά βάση µιά σαφής ἐκκλησιολογική συνέχεια, ὅπως φαίνεται στό κείµενο τῶν Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς τό 1848.

Παρά ταῦτα ἀπό τόν 20όν αἰώνα ἄρχισε µία διγλωσσία καί ἀσάφεια στά ἐκκλησιολογικά ζητήµατα. Αὐτό φαίνεται ἄν διαβάση κανείς τά ἐπίσηµα κείµενα πού ἐκδίδονται καί ἐκφωνοῦνται σέ διάφορες περιπτώσεις. Αὐτή ἡ διγλωσσία καί ἡ ἀσάφεια φαίνεται στά θέµατα: τί εἶναι ἡ Ἐκκλησία, ποιά εἶναι τά µέλη της, τί εἶναι αἵρεση, πῶς ἀποδέχεται ἡ Ἐκκλησία τούς αἱρετικούς ὅταν ἐπιστρέφουν σέ αὐτήν κ.ἀ.

Περισσότερα …

Το αθέατον της Αγίας Τράπεζας, στην Κωνσταντινούπολη, στην Ελλάδα, και από Ανατολή σε Δύση, την ώρα της Αναφοράς — Τας θύρας, τας θύρας· Ποιες θύρες; Τό Ιερόν Κιβώριον, τα Καταπετάσματα-Παραπετάσματα-Βήλα, το Φράγμα του Ιερού Βήματος, ....

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου

Τὸ ἀθέατον τῆς Ἁγίας Τραπέζης, στὴν Κωνσταντινούπολη, στὴν Ἑλλάδα, καὶ ἀπό Ἀνατολή σὲ Δύση, τὴν ὥρα τῆς Ἀναφορᾶς — Τὰς θύρας, τάς θύρας· Ποιὲς θύρες; Τό Ἱερόν Κιβώριον, τά Καταπετάσματα-Παραπετάσματα-Βῆλα, τὸ Φράγμα τοῦ Ἱεροῦ Βήματος, τὸ Φράγμα τοῦ Πρεσβυτερίου (Σολέα), τὸ Σύνθρονον
Παν. Δ. Παπαδημητρίου,

βʹ ἔκδοσις, 23/4/2024

Τὸ πλῆρες ἄρθρο, βρίσκεται στό PDF στὸ τέλος

Εἶναι ἀρχαία Ἀποστολικὴ Παράδοσις τῆς Ἐκκλησίας, ἡ Ὡραία Πύλη (τὰ Βημόθυρα καὶ τὸ Καταπέτασμα) νὰ κλείνει κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Ἁγίας Ἀναφορᾶς, δηλ. μετὰ τὴν Μεγάλην Εἴσοδον καὶ τὸ Χερουβικὸν, καὶ μέχρι τὸ Μετὰ φόβου (Θεία Κοινωνία τῶν Πιστῶν).

Οἱ πηγὲς αὐτῆς τῆς ἀρχαίας Ἀποστολικῆς Παραδόσεως (πρωτίστως οἱ Ἅγιοι Πατέρες), ἡ σημασία της, ἡ πρακτική της, ἐκθέτονται στὴν παροῦσα ἐργασία (370 σελίδων), καθὼς ἐπίσης καὶ πολλὰ ἄλλα συναφῆ θέματα, καὶ ἰστορικὰ στοιχεία, χρήσιμα στὴν κατανόηση στοιχείων τῆς Θείας Λειτουργίας, τῆς ἀνάπτυξής της, στὴν κατανόηση τῆς ἰστορίας τῆς Ἐκκλησίας, τῆς ἀρχιτεκτονικῆς τῶν Χριστιανικῶν Ναῶν, κλπ.

Περισσότερα …

Το «βασίλειο ιεράτευμα» και η ιερωσύνη

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: Μητρ. Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος

Το «βασίλειο ιεράτευμα» και η ιερωσύνη
 
(Απάντηση στον κ. Πέτρο Βασιλειάδη και στον π. Βασίλειο Θερμό)

Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ιερόθεου Βλάχου

Πρόσφατα διάβασα δύο κείμενα του καθηγητού κ. Πέτρου Βασιλειάδη με τίτλους «Η ορθόδοξη κατανόηση της λατρείας της Εκκλησίας και των Χριστιανικών Μυστηρίων» και «Ο Χριστός Μέγας Αρχιερέας· η "Ιερωσύνη" των πιστών και η εξ αυτής απορρέουσα ιεραποστολική ευθύνη», καθώς επίσης και το κείμενο του π. Βασιλείου Θερμού με τίτλο «Συνέχεια του διαλόγου για την μετάφραση στην λατρεία».

Δυστυχώς, όμως, τα συνοδικά και επισκοπικά μου καθήκοντα και άλλες υποχρεώσεις δεν μου επέτρεψαν να ασχοληθώ με τα θέματα που θίγονται σε αυτά σε ένα άμεσο και σύντομο χρονικό διάστημα.

Και τώρα που το κάνω θα θίξω μερικά βασικά ζητήματα, χωρίς να εισέλθω σε λεπτομέρειες, σε μικρότητες και μικροψυχίες.

Περισσότερα …

Αἱ μεταφράσεις τῶν Λειτουργικῶν Κειμένων

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: Μητρ. Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος

Αἱ μεταφράσεις τῶν Λειτουργικῶν Κειμένων

τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου
Ὀρθόδοξος Τύπος, 14/5/2010, τ. 1831, σ. 6

Τόν τελευταῖο καιρό ἐπιτείνεται μία τάση πού παρετηρεῖτο καί παλαιότερα, δηλαδή ἐπικρατεῖ μία «φρενῖτις» μεταφράσεων τῶν λειτουργικῶν κειμένων καί μάλιστα τῶν λειτουργικῶν εὐχῶν μέ ἀπρόβλεπτες συνέπειες.

Μία ἀπό τίς συνέπειες, ἡ χαρακτηριστικότερη, εἶναι νά δημιουργοῦνται νέες εὐχές τῆς θείας Λειτουργίας, μέ τήν χρησιμοποίηση ὁμηρικῶν λέξεων. Δηλαδή, ἐνῷ μερικές κινήσεις ἁπλοποιοῦν τίς εὐχές στήν λειτουργική γλῶσσα, ἄλλες τίς «ἐμπλουτίζουν» μέ ὁμηρικές λέξεις, πρᾶγμα πού δέν ἔκαναν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας πού γνώριζαν πολύ καλά καί τόν Ὅμηρο…

Θεωρῶ ὅτι ὅλη αὐτή ἡ νοοτροπία πρέπει νά ἀντιμετωπισθῆ ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδο, γιατί οἱ αὐθαιρεσίες πρέπει νά σταματήσουν. Στίς ἡμέρες μας ἐπιχειρεῖται αὐτό πού δέν γινόταν ἐπί Τουρκοκρατίας, ἄν καί τότε τό μορφωτικό ἐπίπεδο ἦταν χαμηλό, ἐνῷ σήμερα ὑψηλό.

Περισσότερα …

Ο Προσανατολισμός εν τη Λατρεία (Αρχιμ. Νικοδήμου Μπαρούση)

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: Ἀρχιμ. Νικόδημος Μπαρούσης

Ὁ Προσανατολισμός ἐν τῇ Λατρείᾳ

Ἀρχιμανδρίτου Νικοδήμου Μπαρούση,
ἡγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Χρυσοποδαριτίσσης-Νεζερῶν, ( 250 08 Πάτραι)

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ τῆς θέσεως τοῦ λειτουργοῦ καὶ τῶν πιστῶν κατὰ τὴν τέλεσιν τῆς θείας Εὐχαριστίας δύναται νὰ εὕρῃ ἱκανοποιητικὴν ἀπάντησιν, ὅταν αὐτὸ τεθῇ ἐντὸς τοῦ γενικωτέρου πλαισίου τῆς λατρευτικῆς τοποθετήσεως τῶν χριστιανῶν.

    Ὁ προσανατολισμὸς ἐν τῇ λατρείᾳ εἶναι θρησκευτικὸν γεγονὸς μαρτυρούμενον παγκοσμίως. Ἀναλόγως τῆς κατευθύνσεως τὴν ὁποίαν υἱοθετοῦν οἱ θρησκεῖες, διακρίνονται δύο περιπτώσεις: Εἰς τὴν πρώτην περιλαμβάνονται οἱ λατρευτικὲς ἐκδηλώσεις, οἱ ὁποῖες πραγματοποιοῦν ἕνα προσανατολισμὸν «γεωγραφικοῦ» τύπου, ὁ ὁποῖος, κατὰ συνέπειαν, ποικίλλει, ἀναλόγως τῆς θρησκείας: εἰς τὸ Ἰσλάμ, ἡ κατεύθυνσις ὁρίζεται πρὸς τὸν λίθον Κααβὰ τῆς Μέκκας, καὶ εἰς τὸν Ἰουδαϊσμόν, διὰ τοὺς πιστοὺς ὁποὺ εὑρίσκονται ἐκτὸς τοῦ Ναοῦ, ὁρίζεται ἡ στροφὴ πρὸς τὴν πόλιν τῶν Ἱεροσολύμων. Εἰς τὴν δευτέραν περίπτωσιν ἀνήκουν οἱ λατρευτικὲς ἐκδηλώσεις, οἱ ὁποῖες δέχονται ἕνα προσανατολισμὸν «ἀστρονομικοῦ» τύπου, δηλαδὴ πρὸς τὸν ἀνατέλλοντα ἥλιον· ἐδῶ ἀνήκει ὁ Χριστιανισμός 1.

Περισσότερα …

Η «Λειτουργική Κίνησις» της Δύσεως και ο Οικουμενισμός (Ἀρχιμ. Νικόδημος Μπαρούσης)

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: Ἀρχιμ. Νικόδημος Μπαρούσης

Ἡ «Λειτουργική Κίνησις» τῆς Δύσεως καί ὁ Οἰκουμενισμός 1

Ἀρχιμανδρίτου Νικοδήμου,
ἡγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Χρυσοποδαριτίσσης-Νεζερῶν, ( 250 08 Πάτραι)

Εἰσήγησις ἐκφωνηθεῖσα εἰς τὸ Διορθόδοξο Θεολογικὸ Συνέδριο: «Οἰκουμενισμός. (Γένεση-Προσδοκίες-Διαψεύσεις)», τὸ ὁποῖον διωργανώθη εἰς τὴν Θεσσσαλονίκην, τὴν 20-24 Σεπτεμβρίου 2004, ὑπὸ τῆς «Ἑταιρείας Ὀρθοδόξων Σπουδῶν».

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

      Οἱ συνέπειες τῆς Γαλλικῆς Ἐπαναστάσεως ἦσαν ὀλέθριες διὰ τὸν Χριστιανισμὸ τῆς Δύσεως. Ἡ Δυτικὴ Ἐκκλησία 2 ἐδιώχθη ἀπηνῶς, καὶ χίλια περίπου μοναστήρια ἐξηφανίσθησαν μεταξὺ τῶν ἐτῶν 1789-1815 3. Γι’ αὐτὸ οἱ περισσότεροι ἐκπρόσωποι τοῦ Ρωμαιοκαθολικισμοῦ ἐτάχθησαν ὑπὲρ τῆς ἐνισχύσεως τῆς ὀργανωτικότητος τῆς Ἐκκλησίας των πρὸς ἀντιμετώπισι τῆς πολιτειακῆς ἀπειλῆς. Δηλαδὴ ἀντέταξαν εἰς τὴν καλῶς ὀργανωμένη ἐχθρικὴ πολιτεία μίαν ἐξ ἴσου καλῶς ὀργανωμένη ἐκκλησιαστικὴ διοίκησι, πολέμησαν τὸν κόσμο μὲ τὰ ἴδια του τὰ ὅπλα, προσηρμόσθησαν εἰς τὶς κοσμικὲς ἀπαιτήσεις τῆς ἐποχῆς των, διὰ νὰ διασώσουν τὴν Ἐκκλησία, ὡς ἐνόμιζον· ἀλλὰ τοῦτο εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα νὰ ὁδηγήσουν τοὺς πιστοὺς εἰς μίαν ἐκκοσμικευμένη περὶ Ἐκκλησίας ἀντίληψιν.

Περισσότερα …

Ο Ζωοποιός Σταυρός του Χριστού ανέκαθεν δέσποζε στο Ιερόν Βήμα, στην Αγία Τράπεζα, και διέλαμπε όταν ήταν ανοιχτή η Ωραία Πύλη, το Καταπέτασμα – Και περί του Συνθρόνου, και περί της Εγκυκλίου για τον Σταυρό και την θέση του Εσταυρωμένου Χριστού ...

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου

Ὁ Ζωοποιός Σταυρός τοῦ Χριστοῦ ἀνέκαθεν δέσποζε στό Ἱερόν Βῆμα, στήν Ἁγία Τράπεζα, καί διέλαμπε ὅταν ἦταν ἀνοιχτὴ ἡ Ὠραία Πύλη, τό Καταπέτασμα – Καί περί τοῦ Συνθρόνου, καί περί τῆς Ἐγκυκλίου γιά τόν Σταυρό καί τήν θέση τοῦ Ἐσταυρωμένου Χριστοῦ στήν Ἐκκλησία τοῦ Μητροπολίτου Περιστερίου Γρηγορίου Παπαθωμᾶ

   Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 4/11/2024

(γιά καλύτερη ἀνάγνωση, γιά τίς παραπομπές, τίς εἰκόνες, τίς ἀναφορές, κτλ., δεῖτε παρακάτω τό PDF)

«Ἰησοῦν τὸν ἐσταυρωμένον ζητεῖτε», Ματθ. κηʹ 5.
«Ἰησοῦν ζητεῖτε τὸν Ναζαρηνὸν τὸν ἐσταυρωμένον», Μαρκ. ιςʹ 6.
«ἡμεῖς δὲ κηρύσσομεν Χριστὸν ἐσταυρωμένον», Αʹ Κορ. αʹ 23.
«Ἰησοῦν Χριστὸν, καὶ τοῦτον ἐσταυρωμένον», Αʹ Κορ. βʹ 2.
«τοὺς ἐχθροὺς τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ, ὧν τὸ τέλος ἀπώλεια, ὧν ὁ θεὸς ἡ κοιλία καὶ ἡ δόξα ἐν τῇ αἰσχύνῃ αὐτῶν, οἱ τὰ ἐπίγεια φρονοῦντες», Φιλιπ. γʹ 18-19.
«Ὁ λόγος γὰρ ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μὲν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δὲ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι», Αʹ Κορ. αʹ 18.
«Ἡ δέ Κόγχη τοῦ θυσιαστηρίου, ἡ μετάθεσις ἐστι τοῦ Σταυροῦ» [PG 98, 388C].

  Τί κι ἄν ἡ Ἐκκλησία, στὴν Νίκη τῆς Ὀρθοδοξίας, μετά ἀπό 100+ χρόνια παναιρέσεως (ποὺ κατ’ εὐφημισμόν μόνον καλεῖται «εἰκονομαχία»), ἐβροντοφώναξε μέσῳ τοῦ Συνοδικοῦ αὐτῆς «ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν»; Εἰς τίνα ὦτα; Ποὺ εἶναι ἡ παραλαβή καί διαφύλαξη τῆς Παρακαταθήκης; Παραλαμβάνω σημαίνει διά ζώσης.

  Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία παρέλαβεν ἀπό τοὺς Ἁγίους Πατέρες, ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα χρόνια, μέχρι σήμερα, μεγάλον δεσπόζοντα Σταυρόν στὸ Ἱερόν Βῆμα, πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα καί στὴν Ἁγία Τράπεζα. Στὴν ἀρχή ὁ Σταυρός ἦταν ἀμφιπρόσωπος, ξύλινος, ἢ μεταλλικός καὶ διάλιθος χωρὶς τὸν Ἐσταυρωμένο Χριστό ἢ εἶχε τό ἐκτύπωμα (ἀπεικόνιση) τοῦ Χριστοῦ στὸ μέταλλο ἢ στὸ ξύλο,1 καὶ ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ δέσποζε στὸ Βῆμα, στὴν Ἁγία Τράπεζα.2

Περισσότερα …

Εγκύκλιος 9-6-1956 περί αναγνώσεως «μυστικώς» των Ευχών της θείας Λειτουργίας, και εμμελούς αναγνώσεως του Αποστόλου και του Ιερού Ευαγγελίου

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Περί ἀναγνώσεως «μυστικῶς» τῶν εὐχῶν τῆς θείας Λειτουργίας καὶ τῶν λοιπῶν ἱερῶν Μυστηρίων καί ἐμμελοῦς ἀναγνώσεως τοῦ Ἀποστόλου καί τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου.

Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Πρός τούς Σεβ. Ἱεράρχας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Ὑπό τῶν ἱερῶν Κανόνων καί τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας, ὑποχρεοῦται ἡ Ἱερά Σύνοδος, ἵνα ἐπιβλέπῃ ἐπί τήν ἀκριβῆ τέλεσιν τῶν εἰς τήν θείαν λατρείαν ἀφορώντων, ἐπί τῷ τέλει τῆς διατηρήσεως ἐν αὐτῇ τῶν παραδεδομένων καὶ κοινῇ ὑπό τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας παραδεδεγμένων, καί ἐπί τηρήσει τοῦ Ἀποστολικοῦ παραγγέλματος «πάντα εὐσχημόνως καί κατά τάξιν γινέσθω».

Τῷ καθήκοντι τούτῳ στοιχοῦσα ἡ Ἱερά Σύνοδος, ἐπέστησε τήν προσοχήν αὐτῆς ἐπί τῆς ἀρτιφανοῦς συνηθείας κληρικῶν τινῶν, ἀναγινωσκόντων μεγαλοφώνως τὰς εὐχάς τῆς θείας Λειτουργίας, καὶ λοιπῶν ἱερῶν Μυστηρίων, παρὰ τὰ ἐν τοῖς λειτουργικοῖς βιβλίοις σημειούμενα καὶ διατασσόμενα περί «μυστικῆς» αὐτῶν ἀναγνώσεως.

Περισσότερα …

Ότι τo χαμηλό Τέμπλο κυρίως, και η ανοιχτή Ωραία Πύλη, εμποδίζουν τoν πιστό Λαό να προσευχηθεί, και πόσο κακό κάνει στους Ιερείς

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου

Ὅτι τό χαμηλό Τέμπλο κυρίως, καὶ ἡ ἀνοιχτή Ὡραία Πύλη, ἐμποδίζουν τόν πιστόν Λαόν νὰ προσευχηθεῖ, καὶ πόσο κακὸ κάνει στοὺς Ἱερεῖς

   Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις (v.1.1), 31-30/5/2024

(γιά καλύτερη ἀνάγνωση, γιά τίς παραπομπές, τίς εἰκόνες, τίς ἀναφορές, κτλ., δεῖτε τό PDF στό τέλος)

  Ἡ Ἐκκλησία στὴν ἰστορία της δὲν εἶχε χαμηλό Τέμπλο. Ἡ Ἐκκλησία, εἶχε χαμηλὸ φράγμα ὄχι στὸ Βῆμα, ἀλλὰ στὸ ὅριο δυτικοῦ Πρεσβυτερίου (Σολέα) – κυρίως Ναοῦ, γιὰ τὸν σκοπὸν τῆς περιφράξεως τοῦ Πρεσβυτερίου - Σολέα (ὅπως καὶ σήμερα), ἰδίως προτοῦ «μονιμοποιηθεῖ», «ἀσφαλιστεῖ» τὸ Καταπέτασμα. Πάντοτε ὅμως ἡ Ἐκκλησία εἶχε ὑψηλὸ φράγμα στὸ ὅριο Βήματος – Σολέα, εἴτε μὲ τὴν μορφὴ Καταπετάσματος στὴν ἀρχαιότητα, εἶτε μὲ τὴν μορφὴ ὑψηλοῦ Φράγματος ἤδη ἀπὸ τόν 4ον αἰῶνα. Βλ. τὸ βιβλίο, Τὸ ἀθέατον τῆς Ἁγίας Τράπεζας, στὴν Κωνσταντινούπολη, στὴν Ἑλλάδα, ... , καὶ ἐπίσης βλ. τὶς εἰκόνες στὸ Παράρτημα αὐτοῦ τοῦ ἄρθρου στὸ τέλος.

«πρεσβυτέροις δέ φημι, πεπίστευται τὸ θυσιαστήριον, καὶ τὰ ἔσω τοῦ καταπετάσματος», Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας (370-444 μ.Χ.), [PG 68,848] 1

Περισσότερα …

Ο Διάκονος το «Δεηθώμεν» το λέει πρώτα για τον Ιερέα, και φυσικά για τον Λαόν — «Το γαρ, Δεηθώμεν, ου τοις Ιερεύσι λέγεται μόνον, αλλά και τοις εις τον Λαόν συντελούσιν», Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου

Ὁ Διάκονος τό «Δεηθῶμεν» τό λέει πρῶτα γιά τόν Ἱερέα, καί φυσικά γιά τόν Λαόν — «Τό γάρ, Δεηθῶμεν, οὐ τοῖς Ἱερεῦσι λέγεται μόνον, ἀλλά καί τοῖς εἰς τόν Λαόν συντελοῦσιν», Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

   Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 22/7/20241

(δεῖτε τό pdf στό τέλος γιὰ καλύτερη ἀνάγνωση)

      Ὅτι παράλληλα, ταυτόχρονα, ὁ Ἱερεὺς προσεύχεται μυστικῶς τὴν Ἱερατική του Εὐχή,2 καὶ ὁ Διάκονος ἐκφώνως τὴν διά Προσφωνήσεως Εὐχή πρός τόν πιστόν Λαόν, ὑποστηρίζεται ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα χειρόγραφα, καὶ ἀπὸ τὸ ἀρχαιότερο σωζόμενο Λειτουργικό χειρόγραφο (8ος αἰ.), τὸ ἀντίγραφο Κωνσταντινουπολίτικου Ἐπισκοπικοῦ Εὐχολογίου, Barb. Gr. 336,  ποὺ λένε στὶς διατάξεις τους, καὶ ἔχουμε ἀναλύσει ἐκτενῶς σὲ ἄρθρο μας μὲ πλῆθος ἀναφορῶν: 

  «Ποιοῦντος τοῦ Διακόνου τὴν Εὐχήν, ὁ Ἱερεὺς ἐπεύχεται τὴν Εὐχήν.»3

    Ὁ Ἰωάννης Φουντούλης δυστυχῶς συκοφαντεῖ αὐτὴν τὴν ἀναγραφὴ τῶν ἀρχαίων πρώτων χειρογράφων Εὐχολογίων ποὺ σώζονται ἕως καί 1200 ἔτη πρίν (!), ὡς τάχα φθορά,4 ἐνῷ αὐτὴ εἶναι ἡ ὄντως ἀρχαία Παράδοσις (!), ποὺ ἀργότερα θὰ δοῦμε καταγράφεται ἀκόμη καί 1600 ἔτη πρίν, ἀπὸ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο.

Περισσότερα …

Νηστεία πρό τῆς Θείας Κοινωνίας

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου

Αὐτὸ τὸ ἄρθρο τοῦ 2008, εἶναι ἀντιγραφὴ ἀπὸ παρόμοιο θέμα στὸ φόρουμ Ἀναλόγιον.

Διευκρίνισις: Το πως θα νηστεύσουμε προ της Θείας Κοινωνίας, καθορίζεται από τον πνευματικό-εξομολόγο μας στην εξομολόγησή μας. Εμείς εδώ μιλάμε γενικά.

Μερικοί, ακόμη και Γέροντες, και Επίσκοποι, λένε δημοσίως ότι δεν πρέπει να νηστεύουμε προ της θείας Κοινωνίας (και μάλιστα της Κυριακάτικης λειτουργίας). Και που το στηρίζουν; Το στηρίζουν λέγοντας ότι δεν υπάρχει ιερός Κανόνας που να λέει να νηστεύουμε προ της θείας Κοινωνίας!

Και ερωτώ: υπάρχει ιερός Κανόνας που να λέει να μη νηστεύουμε προ της θείας Κοινωνίας;

Περισσότερα …

Ευχές των Κατηχουμένων (Ευχή διά Προσφωνήσεως, Συναπτή)· Πόσοι προσεύχονται παράλληλα και ταυτόχρονα; Αναφορές Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, και περί Προσευχής στην Λειτουργία

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου

Εὐχές τῶν Κατηχουμένων (Εὐχή διά Προσφωνήσεως, Συναπτή)· Πόσοι προσεύχονται παράλληλα καί ταυτόχρονα; Ἀναφορές Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, καί περί Προσευχῆς στήν Λειτουργία

   Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 22/7/2024

(δεῖτε τό pdf στό τέλος γιὰ καλύτερη ἀνάγνωση)

  Ἡ Παράδοσις τῶν διὰ Προσφωνήσεως Εὐχῶν, 
ἀναδεικνύει τὴν Παράδοσιν τῶν Μυστικῶν Εὐχῶν τῆς Λειτουργίας.

Ἡ Εὐχὴ διὰ Προσφωνήσεως ὑπὲρ τῶν Κατηχουμένων (Κατηχούμενα), καὶ ἡ ἀνάλυσή της ἀπό τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο (+407), εἶναι στὴν οὐσία ὁ «ὁδηγός» γιὰ τὴν παράδοσιν τῶν Συναπτῶν Εὐχῶν. Σήμερα ἔχει ὡς ἑξῆς·

Ὁ Διάκονος· Εὔξασθε οἱ κατηχούμενοι τῷ Κυρίῳ.

Πῶς ἐννοεῖ ἡ προσφώνηση νὰ προσευχηθοῦν οἱ Κατηχούμενοι; Ἐκφώνως; Φυσικά ὄχι. Ἐννοεῖται, καθ’ ἑαυτόν, ἐν σιγῇ, μυστικῶς, κατὰ διάνοιαν, μέσα τους, ἄνευ ἐξωτερικῆς φωνῆς,1 βλ. [ΠΠ7], [ΠΠ8]. —Αὐτὴ εἶναι προσφώνησις τοῦ Διακόνου πρὸς τοὺς παρισταμένους Κατηχουμένους γιὰ νὰ προσευχηθοῦν. Ἄρα ἄνευ Κύριε ἐλέησον.

  Οἱ Κατηχούμενοι προσεύχονταν καὶ ἐν σιγῇ, κατὰ διάνοιαν, καὶ στὰ πρῶτα χρόνια γονατιστοί.2 Παράλληλα, ὡς δείχνει ἡ ἐπόμενη προσφώνησις πρὸς τοὺς πιστούς, καὶ οἱ πιστοὶ προσεύχονται γιὰ τοὺς κατηχούμενους,3 ἐν σιγῇ, κατὰ διάνοιαν.4

Περισσότερα …

Ιερατικόν Συλλείτουργον - σύγκρισις διατάξεων, Ιερατικών, και σχόλια

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου

Ἱερατικόν Συλλείτουργον - σύγκρισις διατάξεων, Ἱερατικῶν, καὶ σχόλια
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 21/12/2022

  Γιὰ καλύτερη ἀνάγνωση, δεῖτε τό PDF στὸ τέλος  

  Στὸ παρὸν ἄρθρο, καταπιανόμαστε μὲ ἕνα θέμα πλέον κοινὸ στὴν σημερινὴ ἐκκλησιαστικὴ ἀκολουθία, ἀλλ’ ἐν πολλοῖς ἄγνωστον. Καταγράφουμε καὶ συγκρίνουμε τὶς διάφορες περιπτώσεις τῶν ἐπισήμων Ἱερατικῶν (γιὰ πρώτη φορὰ ἐξ ὅσων γνωρίζουμε), Ἱερατικῶν ἐγκεκριμένων ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον, καὶ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος (1895-2020), ἀλλὰ καὶ παραθέτουμε τὰ σχόλιά μας, καὶ τὴν τεκμηριωμένη ἄποψή μας.

Περισσότερα …

Απάντησις στον π. Δανιήλ Γ. Αεράκη, για το «Οὔτε μυστικά, οὔτε ψιθυριστά, οὔτε... ἀνύπαρκτα»

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: Ἀναλόγιον

Ο πάτερ Δανιήλ αποφαίνεται στην αρχή του άρθρου του, ότι το μυστικώς "εκόλλησε" από τα Ιερατικά του Σαλίβερου, "σαλιβερικές φυλλάδες". Αυτά κυκλοφορούσαν περίπου το α' μισό του 20ού αιώνα. 

Όμως και όταν έβγαλε η Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος τα δικά της Ιερατικά (από το 1951), και αυτά έγραφαν μυστικώς τις Ευχές ο Ιερεύς. Και πριν από αυτό, και το Ιερατικόν του Οικουμενικού Πατριαρχείου του 1895, γράφει σαφώς μυστικώς οι Ευχές των Ιερέων. Όμως, και το αρχαιότερο σωζόμενο χειρόγραφο Ευχολόγιο, το Barberini Gr. 336, 8ος αιώνας, που είναι ἀντίγραφο Κωνσταντινουπολίτικου Εὐχολογίου, κι αυτό έχει μυστικώς τις Ευχές των Ιερέων στην Λειτουργία! Και το ίδιο όλα τα παλαιά Ιερατικά (= βιβλία των Ιερέων).

Περισσότερα …

Σταματείστε τους Πειραματισμούς στην Θεία Λατρεία, στην Θεία Λειτουργία, στο Τυπικόν

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου

Σταματεῖστε τούς Πειραματισμούς στήν Θεία Λατρεία, στήν Θεία Λειτουργία, στό Τυπικόν

Παν. Δ. Παπαδημητρίου, 29/5/2024

Τὸ παρὸν ἐγράφη ὡς ἀπάντηση σὲ ἰδιώτη τυπικολόγο.

Μᾶς εἶπε πρόσφατα ἕνας Καθηγητής Λειτουργιολογίας:

"Ἡ ἔρευνα, ὅπως μᾶλλον καλὰ γνωρίζετε, δὲν ἔχει ὁλοκληρωθεῖ, ἀλλὰ ἔχει φτάσει σὲ ἕνα καλὸ σημεῖο! Ἡ ἔρευνα συνεχίζεται. Καί, νομίζω, ὁ καθένας ἀπὸ ἐμᾶς βάζει ἕνα λιθαράκι μὲ τὴν ἔρευνά του σ' αὐτὴν τὴν γενικὴ προσπάθεια!"

Καὶ ἡ ἀπάντησή μας:

"Αὐτὴ ἡ παραδοχὴ εἶναι βασική. Καὶ ἂν ἐπρόκειτο γιὰ ἔρευνα ἀντικειμένου τῆς Φυσικῆς, τῆς Χημείας ἢ Θετικῆς ἐπιστήμης τότε πολὺ καλά.

Αφοῦ λοιπόν δὲν ἔχει ὁλοκληρωθεῖ ἡ ἔρευνα πῶς διδάσκονται καὶ πράττουν οἱ κληρικοί μας, ἐδὼ καί 100 χρόνια, καινοτομίες ἀντίθετες ἀπὸ τὴν διὰ ζῶσης παραδεδομένης Παραδόσεως τῶν Πατέρων μας, και με μεγαλύτερη ένταση καὶ ἔκταση την τελευταία 30ετία;

Γιατὶ κλονίζονται οἱ κίονες τῆς Παραδόσεως;

Περισσότερα …

Ο διαχωρισμός των Φύλων (Ανδρών - Γυναικών) στον Ναό, σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο (+407)

Λεπτομέρειες

Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου

Ὁ διαχωρισμὸς τῶν Φύλων στὸν Ναό, σύμφωνα μὲ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο

(ἀπὸ τὸ βιβλίο: Τό ἀθέατον τῆς Ἁγίας Τράπεζας, κεφ. 5.4, β' ἔκδ.)

Παν. Δ. Παπαδημητρίου

(γιά καλύτερη ἀνάγνωση, γιά τίς παραπομπές, τίς εἰκόνες, τίς ἀναφορές, κτλ., δεῖτε τό PDF στό τέλος)

  Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (+407), ὁμιλεῖ περὶ ξυλίνου τείχους ἐντὸς τῶν Ναῶν ποὺ χώριζε τοὺς ἄνδρες ἀπὸ τὶς γυναῖκες στὶς μέρες του:

  «τὸ τεῖχος τὸ διεῖργον ὑμᾶς τῶν γυναικῶν» [PG 58, 677],
  «ταῖς σανίσιν ὑμᾶς ταύταις διατειχίσαι», [PG 58, 677],

παίρνοντας ἀφορμὴ ἀπὸ ἄνδρες ποὺ ἔβλεπε μέσα στὴν Ἐκκλησία, οἱ ὁποῖοι παρὰ τὸ ὑφιστάμενο τεῖχος ποὺ ὑπῆρχε μεταξύ αὐτῶν καὶ τῶν γυναικῶν, ἐξακολουθοῦσαν, ὅσο μποροῦσαν καὶ σὲ κάθε εὐκαιρία (εἴτε ἦσαν ψηλοί, εἴτε ἦταν διάτρητα τὰ τείχη, εἴτε ἦσαν σὲ κατάλληλη γωνία, κτλ.), νὰ περιεργάζονται τὶς γυναῖκες μέσα στὸν Ναὸ ἐν ὥρᾳ Ἀκολουθίας:

  «Ὁ ἐμβλέψας γυναικὶ πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτῆς, ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὑτοῦ. Καίτοι οὐ προῆλθεν εἰς ἔργον ἡ ἁμαρτία, ἀλλ’ ἐν διανοίᾳ τέως ἐστίν· ἀλλ’ οὐδὲ οὕτως ἀνέγκλητος δύναται μεῖναι ὁ διὰ τοῦτο περισκοπῶν κάλλη γυναικῶν, ἵνα ἀνάψῃ πορνείας ἐπιθυμίαν», [PG 51, 24],

Περισσότερα …