Έγινε προσπάθεια για μελοποίηση κατά την λογική του Δοξασταρίου Πέτρου Λαμπαδαρίου. Φυσικά, υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις από την αυστηρή δομή του Πέτρου, κάτι που κυρίως οφείλεται στην κάπως "κακόρυθμη" (αν και πλούσια σε δοξολογικό και εγκωμιαστικό περιεχόμενο) υμνογραφία υπό του Σεβ. Εδέσσης κ. Ιωήλ.
Όταν λέω "λογική μελοποίησης κατά ΠΛ" εννοώ ότι
1. η κάθε μουσική θέση έχει κατ΄ αρχάς εντοπιστεί στο Δοξαστάριο Πέτρου (υπάρχουν 1-2 εξαιρέσεις στα δοξαστικά αυτά),
2. υπάρχει ακριβής αντιστοιχία αριθμού συλλαβών και τονισμού,
3. έχουν μελετηθεί οι πέριξ θέσεις ώστε η κάθε θέση να τοποθετείται σε σημείο που προβλέπεται στο εν λόγω Δοξαστάριο, ή έστω η γενικότερη λογική τους (π.χ. κατάληξη, μετά από κατάληξη σε έξω ήχο, μετά από θέση άγια κ.λπ),
4. έχουν εντοπιστεί στο ποιητικό κείμενο πιθανές ενότητες με συγκεκριμένο μέτρο και ρυθμό επανάληψης, και
5. αρκετές ακόμα λεπτομέρειες που είναι και δύσκολο να αποκωδικοποιηθούν ως μέρος της τέχνης της μελοποιίας.
Χρωστώ ευγνωμοσύνη και πολλές ευχαριστίες στο κ. Κων/νο Φωτόπουλο, ο οποίος ειδικεύεται όσο κανείς άλλος (νομίζω) στο αντικείμενο αυτό, για τις πολύτιμες συμβουλές του και διορθώσεις (αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι συμφωνεί σε όλες μου τις επιλογές
). Να σημειώσω ότι η μελοποίηση του νέου στχιχηραρικού είδους κατά Πέτρο Λαμπαδάριο, διδάσκεται με επιτυχία εδώ και ένα περίπου χρόνο στο "Σχολείον Ψαλτικής", όπου διδάσκει ο εν λόγω καθηγητής Βυζαντινής Μουσικής που προανέφερα (λεπτομέρειες εδώ: http://www.sholeionpsaltikis.gr/index.p ... Itemid=112).
