Ἡ σωτηριολογία τοῦ Λουθήρου (ἐπίλογος)
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Δημήτριος Τσελεγγίδης
Ἡ σωτηριολογία τοῦ Λουθήρου
Δημήτριος Τσελεγγίδης Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ
Ὁ ἐπίλογος τοῦ βιβλίου τοῦ κ. Δημητρίου Τσελεγγίδη:
Ἀπό τήν ὅλη ἔρευνα τοῦ θέματός μας προέκυψε, νομίζουμε, μέ σαφήνεια ὅτι ὁ Λούθηρος διαμόρφωσε καί εἰσηγήθηκε μιά νέα διαδικασία γιά τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ διδασκαλία αὐτή, ἐνῶ εἶναι κατά βάθος διαμετρικά ἀντίθετη πρός τήν ἀντίστοιχη ρωμαιοκαθολική διδασκαλία, δέ θά μποροῦσε νά ταυτιστεῖ μέ τή σωτηριολογία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.
Ἡ ἔρευνα στή σωτηριολογία τοῦ Λουθήρου περνᾶ ἀπαραίτητα μέσα ἀπό τήν ἀνθρωπολογική διδασκαλία του. Ὁ ἄνθρωπος μετά τήν πτώση εἶναι κατά τό Λούθηρο πλήρως καί βαθιά διεφθαρμένος, δέν ἔχει πλέον ἐλεύθερη ἀλλά δούλη καί διεστραμμένη λογική καί θέληση. Τοῦτο σημαίνει ὅτι ὁ μεταπτωτικός ἄνθρωπος ἀδυνατεῖ ν' ἀποφασίσει ὅ,τί σχετίζεται μέ τή σωτηρία του, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ ἔργο αποκλειστικώς τῆς ἀμετάβλητης θελήσεως τοῦ Θεοῦ. Στήν ἀμετάβλητη αὐτή θέληση τοῦ Θεοῦ θεμελιώνεται ὁ ἀπόλυτος διπλός προορισμός. Ἡ ἄποψη αὐτή τοῦ Λουθήρου γιά τίς ἀνθρωπολογικές συνέπειες τῆς προπατορικῆς ἁμαρτίας δέ συμπίπτει καθόλου μέ τήν ἀντίστοιχη τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία περιορίζει τίς ὀντολογικές συνέπειες τῆς πτώσεως στήν ἀμαύρωση τοῦ κατ' εἰκόνα. Ἀλλά τό ἀμαυρωμένο κατ' εἰκόνα καί ἀκόμη ειδικότερα τό ἀμαυρωμένο αὐτεξούσιο τοῦ ἀνθρώπου ἔχει προσδιοριστική σημασία γιά τήν ὅλη μεταπτωτική πορεία τοῦ ἀνθρώπου, ἐπειδή χάρη σ' αὐτό ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά ἐπιλέξει ἤ νά μήν ἐπιλέξει τή σωτηρία του.
Ο μακαριστός Μητροπολίτης Γόρτυνος Ιερεμίας για την Σύνοδο του Κολυμβαρίου (2016)
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Μητρ. Γόρτυνος κ. Ἱερεμίας
Ὁ μακαριστὸς Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἱερεμίας γιὰ τὴν Σύνοδο Κολυμπαρίου (2016)
Την ανάγκη που υπήρχε να καταδικάσει η Σύνοδος της Κρήτης τις δύο αιρέσεις, του Οικουμενισμού και του παπισμού, τονίζει σε επιστολή του προς τους ιερείς της μητροπολιτικής του περιφέρειας ο Μητροπολίτης Γόρτυνος Ιερεμίας, σημειώνοντας με θλίψη πως κάτι τέτοιο δεν έγινε, αντιθέτως ονόμασε τις αιρέσεις “Εκκλησίες”…Εκφράζει δε την απορία του και για τη στάση της Ελλαδικής Εκκλησίας της οποίας η ορθοδοξότατη-όπως την χαρακτήρισε-άποψη της Ιεραρχίας του Μαϊου υπέστη παραλλαγή! Τονίζει πως η έκφραση «ετερόδοξες Εκκλησίες» σημαίνει «αιρετικές» και συμπληρώνει πως είναι φράση που διευκολύνει την αίρεση και παναίρεση του Οικουμενισμού.
Υπογραμμίζει δε και την παγίδα της λουθηρανικής θεωρίας περί αόρατης Εκκλησίας, ενώ τέλος στο μέγιστο ερώτημα αν θα αναγνωρίσει τη Σύνοδο εμφανίζεται συγκρατημένος ελπίζοντας σε αλλαγές στα κείμενα και θυμίζοντας πως και στις παλιές Συνόδους “Γίνονταν πολλές συνεδριάσεις που κρατούσαν πολλά χρόνια. Και οι Συνεδριάσεις αυτές θεωρούνταν έπειτα ως μία Σύνοδος”.
Ἱερατικόν Ἀποστολικῆς Διακονίας 2000 (Λειτουργία Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου) pdf
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Ἀναλόγιον
Τό Ἱερατικόν τοῦ 2000, εἶναι τό τελευταῖο Ἱερατικόν τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας ποὺ ἔχει ἀνόθευτη τὴν ἀρχαιοτάτη παραδοθεῖσαν ὑπὸ τῶν Ἁγίων Πατέρων Παράδοσιν τῆς μυστικῆς Προσευχῆς (μυστικῶν Εὐχῶν) τοῦ Ἱερέως στήν Θεία Λειτουργία. Ἡ προσευχή εἶναι μυστική σύμφωνα μέ τόν Κύριο, Ματθ. στʹ 5-6. Καὶ ὁ πιστός Λαός, μυστικῶς προσεύχεται ἐντὸς τῆς ἐκκλησίας. Ἔχετε δεῖ πιστὸ νὰ προσεύχεται εἰς ἐπήκοον τοῦ διπλανοῦ του; Bλ. Τὸ ἀθέατον τῆς Ἁγίας Τράπεζας, ..., β' ἔκδ. 23/4/2024, Κεφ. 11.2, σ. 117, ἐπίσης τά Λειτουργιολογικά ἄρθρα μας.
Ἡ Λειτουργία, δὲν εἶναι μιὰ ἁπλὴ ἀνάγνωσις Εὐχῶν, μετὰ περισπασμῶν ἐὰν ἀρθρώνω καλὰ τὶς λέξεις, ἂν χρωματίζω καλὰ τὴν φωνήν μου, ἂν μ’ ἀκοῦνε, πῶς ἀκούγομαι, ἂν μὲ προσέχουν, νὰ πάω κοντὰ στὸ μικρόφωνο, νὰ διακόπτω συνεχῶς τὴν μυστικὴ προσευχή τοῦ Λαοῦ μὲ τὴν ἀναγνωσή μου, κτλ., ἀλλὰ εἶναι ἀπερίσπαστος Προσευχὴ μέσῳ τῆς μυστικῆς ἀναγνώσεως τῶν Ἱερατικῶν Εὐχῶν. Στὴν Προσευχή, γιὰ νὰ ἔχει μέγιστη δύναμη (ποὺ εἶναι τὸ ζητούμενον)· εἴσελθε εἰς τὸ ταμιεῖόν σου καὶ κλείσας τὴν θύραν σου πρόσευξαι τῷ Πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ (Ματθ. στʹ 5-6).
Προαπαιτούμενα γιά τήν ἐνεργοποίηση τῆς «ἐν ἡμῖν» Βασιλείας τοῦ Θεοῦ
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Δημήτριος Τσελεγγίδης
Προαπαιτούμενα γιά τήν ἐνεργοποίηση τῆς «ἐν ἡμῖν» Βασιλείας τοῦ Θεοῦ
Κορυφαῖα ὁμιλία τοῦ κ. Δημητρίου Τσελεγγίδη γιά τήν ἐνεργοποίηση τῆς «ἐν ἡμῖν» Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
Ἡ ψυχωφέλιμη αὐτή ὁμιλία ἐδόθη στίς 30 Ἰουνίου 2024, καί περιέχονται ἐπίσης ἐρωτήσεις - ἀπαντήσεις.
Γιατί δέν τονίζεται τό ἐστίν, τό τινῶν κτλ. στὴν ἀνάγνωση; (Ἐγκλιτικές Λέξεις)
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Γιατί δέν τονίζεται τό ἐστίν, τό τινῶν κτλ. στὴν ἀνάγνωση; (Ἐγκλιτικές Λέξεις)
Μερικές μονοσύλλαβες ἤ δισύλλαβες λέξεις συμπροφέρονται τόσο στενά μὲ τὴν προηγούμενη, ὥστε ἀκούωνται σὰν ν' ἀποτελοῦν μαζί της μιά λέξη· γι' αύτό ὁ τόνος του κανονικά ἢ χάνεται ἢ ἀνεβαίνει στὴ λήγουσα τῆς προηγούμενης λέξης ὡς ὀξεία (πρβλ. τά νεοελληνικά: ὁ ἀδερφός μου, ὁ δάσκαλός μου).
Οἱ λέξεις αὐτὲς λέγονται ἐγκλιτικές λέξεις ἢ ἁπλῶς ἐγκλιτικά.
Ἡ Θεολογία τοῦ Σταυροῦ μέ τόν Ἐσταυρωμένο στήν Ἁγία Τράπεζα
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Ἡ Θεολογία τοῦ Σταυροῦ μέ τόν Ἐσταυρωμένο στήν Ἁγία Τράπεζα
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 6/12/2024
(γιά καλύτερη ἀνάγνωση, γιά τίς παραπομπές, τίς εἰκόνες, τίς ἀναφορές, κτλ., δεῖτε στὸ τέλος τό PDF)
1 Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ
Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς μᾶς εἶπε ὅτι «ὃς οὐ λαμβάνει τὸν Σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω Μου, οὐκ ἔστι Mου ἄξιος», Ματθ. ιʹ 38.
Ἄρα ὁ Χριστιανός, σὲ ὅλην του τὴν ζωήν λαμβάνει τὸν Σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω ἀπὸ τὸν Χριστόν καί Θεόν μας. Δηλ. ὁ Χριστιανός, λαμβάνων τὸν Σταυρόν, ἀκολουθεῖ στὰ ἀχνάρια τῆς ἐπίγειας ζωῆς τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν διδασκαλιῶν καὶ ἐντολῶν Του,1 δι᾽ οὗ Σταυροῦ ἡμῖν κόσμος ἐσταύρωται καὶ ἡμεῖς τῷ κόσμῳ.2
Επόμενοι των Αιρετικών, οι αφαιρούντες τόν Εσταυρωμένον
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Ἐπόμενοι τῶν Αἱρετικῶν, οἱ ἀφαιροῦντες τόν Ἐσταυρωμένον
Παν. Δ. Παπαδημητρίου
Ὀρθόδοξος Τύπος, 10/1/2025, ἀρ. φύλλου 2525, σσ. 1, 4.
Ἀναλυτικός τίτλος:
«Ἐπόμενοι τῶν Λατίνων καί Προτεσταντῶν, οἱ ἀφαιροῦντες τόν Σταυρό καί τόν Ἐσταυρωμένο ἀπό τήν Ἁγία Τράπεζα»
Εἴδαμε στὸ πρῶτο ἄρθρο μας γιὰ τὸν Σταυρό καὶ στὶς ἀναφορές του,[1] ὅτι ὁ Σταυρός μὲ τὸν Ἐσταυρωμένο στὴν Ἁγία Τράπεζα εἶναι ἐνοχλητικός γιὰ μερικοὺς Ἐπισκόπους καί Ἱερεῖς, καὶ προτιμᾶται (καταπατῶντας τὴν Ἱερὰν Παράδοσιν, προτεσταντικῷ τῷ τρόπῳ) ἡ ἀποβολή του ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα, ἢ ἡ μετακόμισή του ψηλά, πίσω, στὸν ἀέρα τῆς Κόγχης ἢ σὲ ἄλλο σημεῖο, καὶ τὸ «καθάρισμα» τῆς Ἁγίας Τράπεζας:[2], [3] α). γιὰ νὰ γίνει «Λουθηρανίζουσα» καὶ «Λατινίζουσα» πρὸς τὴν Δύση Λειτουργία, στὰ πρότυπα τῶν φραγκο-παπάδων[4] β). γιὰ νὰ μπεῖ (ἐπιλεκτικά, αὐθαίρετα ἀπὸ τὴν ἰστορία, νεωτεριστικά) θρόνος τοῦ Ἐπισκόπου βλέποντας πρὸς τὴν Δύση, ποὺ ἡ ἴδια ἡ Ἐκκλησία ἐν τῇ σοφίᾳ της τὸν εἶχε καταργήσει, ὥστε νὰ ἀγναντεύει ὁ Ἐπίσκοπος, χωρὶς τὸ «ἐμπόδιο» τοῦ Ἐσταυρωμένου (καὶ τοῦ Ἱεροῦ Κιβωρίου καὶ τῶν παραπετασμάτων του),[5], [6] τό κέντρον τοῦ Σολέα κατὰ τὴν διάρκειαν τῶν Ἀναγνωσμάτων (περίπου 5-10 λεπτά), καί γ). ἐπειδὴ ἁπλὰ τὸ εἶπε ἢ τὸ ἔκανε ὁ τάδε Ἐπίσκοπος ἢ Πρεσβύτερος.
Η Προτεσταντική «θεολογία» και η «θεολογία» του Μητρ. Περιστερίου Γρηγορίου για τον Εσταυρωμένο *
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Ἡ Προτεσταντική «θεολογία» καί ἡ «θεολογία» τοῦ Μητρ. Περιστερίου Γρηγορίου γιά τόν Ἐσταυρωμένο *
Παν. Δ. Παπαδημητρίου
Ὀρθόδοξος Τύπος, 20/12/2024, ἀρ. φύλλου 2523, σσ. 1, 5.
Δημοσιεύτηκε στόν Ὀ.Τ. μέ τίτλο: “Προτεσταντικὴ ἡ «θεολογία» τοῦ Μητρ. Περιστερίου”
* Πρωτότυπος τίτλος. Ἐστάλη γιὰ δημοσίευση στίς 9/12/2024.
Στό προηγούμενο ἄρθρο μας, «Ἡ Θεολογία τοῦ Σταυροῦ μέ τόν Ἐσταυρωμένο στήν Ἁγία Τράπεζα»,1 ἀναλύσαμε τὴν Θεολογία τοῦ Σταυροῦ μὲ τὸν Ἐσταυρωμένο, καὶ δείξαμε ὅτι ἀνέκαθεν ὁ μεγάλος Σταυρός (μὲ τὸν Ἐσταυρωμένο ἰδίως μετὰ τὴν Εἰκονομαχία) ἦταν στὴν Ἁγία Τράπεζα. Ὅσο ὑπάρχουν Ὀρθόδοξοι Τάφοι χωρὶς Σταυρό, ἄλλο τόσο ὑπάρχει Ὀρθόδοξη Ἁγία Τράπεζα χωρίς Σταυρό! Καὶ σήμερα, ἡ Ἁγία Τράπεζα στὶς Ἐκκλησίες μας, ὅπως παλαιά, εἶναι Τάφος Μαρτύρων. Ἡ Ἁγία Τράπεζα συμβολίζει τὸν θρόνο τοῦ Θεοῦ, καὶ τὸν Γολγοθᾶ τῆς Θυσίας τοῦ Χριστοῦ.2 Τί λυπηρὸ εἶναι νὰ βλέπει κανεὶς νεωτεριστὲς σημερινοὺς Ἐπισκόπους3 νὰ ἀφήνουν τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση, γιὰ νὰ ἀκολουθήσουν πράξεις αἱρετικῶν (ἴσως καὶ τινῶν σλαβοφώνων) καὶ νὰ ἀποβάλλουν ἀνερυθριάστως τὸν Ἐσταυρωμένο ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα, σκολιῶς καὶ πανούργως,4 καὶ νὰ βάζουν γιὰ τὸ θεαθῆναι, ἐπιλεκτικά ἀπὸ τὴν ἰστορία, νεοφανῆ νεωτεριστικὰ Σύνθρονα ποὺ βλέπουν πρὸς τὴν Δύση (στὴν Δύση προσεύχονται οἱ Ὀρθόδοξοι;), τὰ ὁποῖα εἶχαν καταργήσει οἱ Ἅγιοι Πατέρες, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας, καὶ συνάμα, νὰ παραθεωροῦν τὰ παλαιοχριστιανικὰ Ἱερὰ Κιβώρια μὲ τὰ Παραπετάσματα αὐτῶν, ἐπειδὴ προφανῶς τοὺς κόβουν τὴν ...θέα.5
Σὲ αὐτὸ τὸ ἄρθρο δυστυχῶς, ὡς μὴ ὤφελε, ἀναγκαζόμαστε νὰ ἀναφέρουμε τὴν Προτεσταντική6 «θεολογία» γιὰ τὸν Ἐσταυρωμένο, γιὰ νὰ τὴν ἀντιπαραβάλλουμε μὲ τὴν «θεολογία» τοῦ Μητρ. Περιστερίου Γρηγορίου, ὥστε νὰ ἀνακοπεῖ αὐτὴ ἡ νεωτεριστικὴ γάγγραινα τῆς ἀποβολῆς (ἢ μετακόμισης) τοῦ Ἐσταυρωμένου ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα, καὶ ὁ ἐπιδιωκόμενος ἐκπροτεσταντισμός τῆς σκέψεως τῶν Ὀρθοδόξων, Κληρικῶν καὶ Λαϊκῶν, γιὰ τὴν ἐπιδιωκόμενη ψευδο-ἔνωση μὲ τοὺς Αἱρετικούς.
«Ὁµολογιακή» διγλωσσία, ἀσάφεια καί σύγχυση [τῶν Οἰκουμενιστῶν]
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Μητρ. Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος
«Ὁµολογιακή» διγλωσσία, ἀσάφεια καί σύγχυση
Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου
(στό τέλος δίδεται καί τό pdf, για καλύτερη ἀνάγνωση)
Τόν τελευταῖο καιρό δηµοσιεύθηκαν διάφορα κείµενα ἀπό καθηγητές, θεολόγους, Κληρικούς, οἱ ὁποῖοι ἔθεσαν σοβαρά ἐρωτήµατα γύρω ἀπό τά θέµατα µέ τά ὁποῖα θά ἀσχοληθῆ ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος.
Τά περισσότερα ἀπό αὐτά τά κείµενα ἀσχολοῦνται θεωρητικά µέ τό ζήτηµα καί ἀγνοεῖται ὅτι µέχρι τόν 19ο αἰώνα στά Συνοδικά καί Ἐκκλησιολογικά κείµενα πού ἐκδίδονταν ἐπισήµως ἀπό τήν Ἐκκλησία ὑπῆρχε κατά βάση µιά σαφής ἐκκλησιολογική συνέχεια, ὅπως φαίνεται στό κείµενο τῶν Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς τό 1848.
Παρά ταῦτα ἀπό τόν 20όν αἰώνα ἄρχισε µία διγλωσσία καί ἀσάφεια στά ἐκκλησιολογικά ζητήµατα. Αὐτό φαίνεται ἄν διαβάση κανείς τά ἐπίσηµα κείµενα πού ἐκδίδονται καί ἐκφωνοῦνται σέ διάφορες περιπτώσεις. Αὐτή ἡ διγλωσσία καί ἡ ἀσάφεια φαίνεται στά θέµατα: τί εἶναι ἡ Ἐκκλησία, ποιά εἶναι τά µέλη της, τί εἶναι αἵρεση, πῶς ἀποδέχεται ἡ Ἐκκλησία τούς αἱρετικούς ὅταν ἐπιστρέφουν σέ αὐτήν κ.ἀ.
Σύνοδος Κολυμβαρίου: Ομολογιακή παρέμβαση του Μητρ. Λεμεσού κ. Αθανασίου
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Μητρ. Λεμεσοῦ κ. Ἀθανάσιος
Σύνοδος Κολυμβαρίου: Ομολογιακή παρέμβαση του Μητρ. Λεμεσού κ. Αθανασίου
+ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
Πρός την Αγίαν και Ιεράν Σύνοδον της αγιωτάτης Εκκλησίας της Κύπρου.
Μακαριώτατε, άγιοι αδελφοί,
Έλαβα τά κείμενα πού εγκρίθηκαν ως αποφάσεις των διαφόρων Προσυνοδικών Πανορθοδόξων Διασκέψεων πού έγιναν κατά καιρούς γιά τήν προετοιμασία της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας και πού αποτελούν και τά εγκριθέντα επίσημα κείμενα των θεμάτων που θά υποβληθούν στήν Αγίαν και Μεγάλην Σύνοδον πρός υιοθέτησιν τους και ευχαριστώ θερμά γιά τήν αποστολή τους.
Επειδή σύμφωνα με τόν αποσταλέντα σε μας κανονισμό οργάνωσης και λειτουργίας τής Αγίας και Μεγάλης Συνόδου τής Ορθόδοξης Εκκλησίας και συγκεκριμένα στό αρθρο 12 και παραγράφους 2 και 3 αναφέρεται ότι μπορούμε νά εκφράσωμε τίς απόψεις μας στήν τοπική μας Σύνοδο πρώτα, κατόπιν επιταγής τής συνείδησής μου ταπεινά υποβάλλω στήν αγίαν και Ιεράν Σύνοδον της αγιωτάτης Εκκλησίας μας τίς απόψεις μου και τίς πεποιθήσεις μου πάνω στά πιό κάτω θέματα.
Το αθέατον της Αγίας Τράπεζας, στην Κωνσταντινούπολη, στην Ελλάδα, και από Ανατολή σε Δύση, την ώρα της Αναφοράς — Τας θύρας, τας θύρας· Ποιες θύρες; Τό Ιερόν Κιβώριον, τα Καταπετάσματα-Παραπετάσματα-Βήλα, το Φράγμα του Ιερού Βήματος, ....
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Τὸ ἀθέατον τῆς Ἁγίας Τραπέζης, στὴν Κωνσταντινούπολη, στὴν Ἑλλάδα, καὶ ἀπό Ἀνατολή σὲ Δύση, τὴν ὥρα τῆς Ἀναφορᾶς — Τὰς θύρας, τάς θύρας· Ποιὲς θύρες; Τό Ἱερόν Κιβώριον, τά Καταπετάσματα-Παραπετάσματα-Βῆλα, τὸ Φράγμα τοῦ Ἱεροῦ Βήματος, τὸ Φράγμα τοῦ Πρεσβυτερίου (Σολέα), τὸ Σύνθρονον
Παν. Δ. Παπαδημητρίου,
βʹ ἔκδοσις, 23/4/2024
Τὸ πλῆρες ἄρθρο, βρίσκεται στό PDF στὸ τέλος
Εἶναι ἀρχαία Ἀποστολικὴ Παράδοσις τῆς Ἐκκλησίας, ἡ Ὡραία Πύλη (τὰ Βημόθυρα καὶ τὸ Καταπέτασμα) νὰ κλείνει κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Ἁγίας Ἀναφορᾶς, δηλ. μετὰ τὴν Μεγάλην Εἴσοδον καὶ τὸ Χερουβικὸν, καὶ μέχρι τὸ Μετὰ φόβου (Θεία Κοινωνία τῶν Πιστῶν).
Οἱ πηγὲς αὐτῆς τῆς ἀρχαίας Ἀποστολικῆς Παραδόσεως (πρωτίστως οἱ Ἅγιοι Πατέρες), ἡ σημασία της, ἡ πρακτική της, ἐκθέτονται στὴν παροῦσα ἐργασία (370 σελίδων), καθὼς ἐπίσης καὶ πολλὰ ἄλλα συναφῆ θέματα, καὶ ἰστορικὰ στοιχεία, χρήσιμα στὴν κατανόηση στοιχείων τῆς Θείας Λειτουργίας, τῆς ἀνάπτυξής της, στὴν κατανόηση τῆς ἰστορίας τῆς Ἐκκλησίας, τῆς ἀρχιτεκτονικῆς τῶν Χριστιανικῶν Ναῶν, κλπ.
Το «βασίλειο ιεράτευμα» και η ιερωσύνη
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Μητρ. Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος
Το «βασίλειο ιεράτευμα» και η ιερωσύνη
(Απάντηση στον κ. Πέτρο Βασιλειάδη και στον π. Βασίλειο Θερμό)
Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ιερόθεου Βλάχου
Πρόσφατα διάβασα δύο κείμενα του καθηγητού κ. Πέτρου Βασιλειάδη με τίτλους «Η ορθόδοξη κατανόηση της λατρείας της Εκκλησίας και των Χριστιανικών Μυστηρίων» και «Ο Χριστός Μέγας Αρχιερέας· η "Ιερωσύνη" των πιστών και η εξ αυτής απορρέουσα ιεραποστολική ευθύνη», καθώς επίσης και το κείμενο του π. Βασιλείου Θερμού με τίτλο «Συνέχεια του διαλόγου για την μετάφραση στην λατρεία».
Δυστυχώς, όμως, τα συνοδικά και επισκοπικά μου καθήκοντα και άλλες υποχρεώσεις δεν μου επέτρεψαν να ασχοληθώ με τα θέματα που θίγονται σε αυτά σε ένα άμεσο και σύντομο χρονικό διάστημα.
Και τώρα που το κάνω θα θίξω μερικά βασικά ζητήματα, χωρίς να εισέλθω σε λεπτομέρειες, σε μικρότητες και μικροψυχίες.
Αἱ μεταφράσεις τῶν Λειτουργικῶν Κειμένων
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Μητρ. Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος
Αἱ μεταφράσεις τῶν Λειτουργικῶν Κειμένων
τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου
Ὀρθόδοξος Τύπος, 14/5/2010, τ. 1831, σ. 6
Τόν τελευταῖο καιρό ἐπιτείνεται μία τάση πού παρετηρεῖτο καί παλαιότερα, δηλαδή ἐπικρατεῖ μία «φρενῖτις» μεταφράσεων τῶν λειτουργικῶν κειμένων καί μάλιστα τῶν λειτουργικῶν εὐχῶν μέ ἀπρόβλεπτες συνέπειες.
Μία ἀπό τίς συνέπειες, ἡ χαρακτηριστικότερη, εἶναι νά δημιουργοῦνται νέες εὐχές τῆς θείας Λειτουργίας, μέ τήν χρησιμοποίηση ὁμηρικῶν λέξεων. Δηλαδή, ἐνῷ μερικές κινήσεις ἁπλοποιοῦν τίς εὐχές στήν λειτουργική γλῶσσα, ἄλλες τίς «ἐμπλουτίζουν» μέ ὁμηρικές λέξεις, πρᾶγμα πού δέν ἔκαναν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας πού γνώριζαν πολύ καλά καί τόν Ὅμηρο…
Θεωρῶ ὅτι ὅλη αὐτή ἡ νοοτροπία πρέπει νά ἀντιμετωπισθῆ ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδο, γιατί οἱ αὐθαιρεσίες πρέπει νά σταματήσουν. Στίς ἡμέρες μας ἐπιχειρεῖται αὐτό πού δέν γινόταν ἐπί Τουρκοκρατίας, ἄν καί τότε τό μορφωτικό ἐπίπεδο ἦταν χαμηλό, ἐνῷ σήμερα ὑψηλό.
Λατινογενής η Λειτουργική Μεταρρύθμισις (Αρχιμ. Νικοδήμου Μπαρούση)
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Ἀρχιμ. Νικόδημος Μπαρούσης
Λατινογενής ἡ Λειτουργική Μεταρρύθμισις
Ἀρχιμανδρίτου Νικοδήμου Μπαρούση,
ἡγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Χρυσοποδαριτίσσης-Νεζερῶν, ( 250 08 Πάτραι)
Παρὰ τὴν ἠπιότητα μὲ τὴν ὁποίαν ἐκφράζονται κάποτε οἱ ὀπαδοὶ τῆς λειτουργικῆς μεταρρυθμίσεως, τὸ κίνημά τους φαίνεται διατεθειμένο νὰ προχωρήση σταθερά, ἀποφασισμένο, ὅσον εἶναι δυνατόν, νὰ καινοτομήση. Αὐτὸ ἴσως, κατ’ ἀρχήν, θὰ ἠμποροῦσε νὰ μὴ θεωρηθῇ ὁπωσδήποτε ἀρνητικό, ἀλλ’ ὅμως, προκειμένου νὰ ὑπάρξη διάλογος, πρέπει νὰ προηγηθῇ εἰλικρινὴς ἐνημέρωσι.
Σὲ ἄρθρο, ποῦ ἐδημοσιεύθη προσφάτως εἰς ἔγκριτο ἐκκλησιαστικὴ ἐφημερίδα, γραμμένο ὑπὸ γνωστοῦ τέως λυκειάρχου, ἐνθέρμου φιλενωτικοῦ καὶ θιασώτου τῆς λειτουργικῆς μεταρρυθμίσεως, γίνεται προσπάθεια νὰ ἀπαλλαγὴ τὸ κίνημα αὐτὸ ἀπὸ τὶς δυτικές, λατινικὲς καταβολές του. Ὅμως, τόσον ἕνας ἀείμνηστος καθηγητὴς τῆς Θεολογίας, ὁ «πρωτοπόρος καὶ βασικὸς σκαπανέας τοῦ λειτουργικοῦ μας πλούτου», κατὰ τὴν ἔκφρασι τοῦ ἰδίου τοῦ ἀνωτέρω ἀρθρογράφου, ὅσον καὶ ἕνας διακεκριμένος ρῶσσος πρωτοπρεσβύτερος λειτουργιολόγος, τὸν διαψεύδουν. (Εἰς τὸ παρὸν κείμενο δὲν ἀναφερόμεθα ὀνομαστικῶς εἰς πρόσωπα, ἔχοντες ὡς σκοπὸ νὰ μὴ κρίνωμε αὐτὰ καθ’ ἑαυτὰ τὰ πρόσωπα, ἀλλὰ τὶς συγκεκριμένες ἀπόψεις τους. Διὰ τοῦτο καὶ παραλείπονται οἱ σχετικὲς παραπομπές).
Ο Προσανατολισμός εν τη Λατρεία (Αρχιμ. Νικοδήμου Μπαρούση)
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Ἀρχιμ. Νικόδημος Μπαρούσης
Ὁ Προσανατολισμός ἐν τῇ Λατρείᾳ
Ἀρχιμανδρίτου Νικοδήμου Μπαρούση,
ἡγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Χρυσοποδαριτίσσης-Νεζερῶν, ( 250 08 Πάτραι)
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ τῆς θέσεως τοῦ λειτουργοῦ καὶ τῶν πιστῶν κατὰ τὴν τέλεσιν τῆς θείας Εὐχαριστίας δύναται νὰ εὕρῃ ἱκανοποιητικὴν ἀπάντησιν, ὅταν αὐτὸ τεθῇ ἐντὸς τοῦ γενικωτέρου πλαισίου τῆς λατρευτικῆς τοποθετήσεως τῶν χριστιανῶν.
Ὁ προσανατολισμὸς ἐν τῇ λατρείᾳ εἶναι θρησκευτικὸν γεγονὸς μαρτυρούμενον παγκοσμίως. Ἀναλόγως τῆς κατευθύνσεως τὴν ὁποίαν υἱοθετοῦν οἱ θρησκεῖες, διακρίνονται δύο περιπτώσεις: Εἰς τὴν πρώτην περιλαμβάνονται οἱ λατρευτικὲς ἐκδηλώσεις, οἱ ὁποῖες πραγματοποιοῦν ἕνα προσανατολισμὸν «γεωγραφικοῦ» τύπου, ὁ ὁποῖος, κατὰ συνέπειαν, ποικίλλει, ἀναλόγως τῆς θρησκείας: εἰς τὸ Ἰσλάμ, ἡ κατεύθυνσις ὁρίζεται πρὸς τὸν λίθον Κααβὰ τῆς Μέκκας, καὶ εἰς τὸν Ἰουδαϊσμόν, διὰ τοὺς πιστοὺς ὁποὺ εὑρίσκονται ἐκτὸς τοῦ Ναοῦ, ὁρίζεται ἡ στροφὴ πρὸς τὴν πόλιν τῶν Ἱεροσολύμων. Εἰς τὴν δευτέραν περίπτωσιν ἀνήκουν οἱ λατρευτικὲς ἐκδηλώσεις, οἱ ὁποῖες δέχονται ἕνα προσανατολισμὸν «ἀστρονομικοῦ» τύπου, δηλαδὴ πρὸς τὸν ἀνατέλλοντα ἥλιον· ἐδῶ ἀνήκει ὁ Χριστιανισμός 1.
Εἶναι ἀδύνατον οἱ αἱρετικοὶ νὰ γιορτάζουν μὲ τοὺς Ὀρθοδόξους (Μητρ. Κονίτσης Ἀνδρέας γιὰ ἑορτασμὸ Πάσχα 2025)
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Μητρ. Κονίτσης κ. Ἀνδρέας
«Εἶναι ἀδύνατον οἱ αἱρετικοὶ νὰ γιορτάζουν μὲ τοὺς Ὀρθοδόξους»
Μητροπολίτης Κονίτσης Ἀνδρέας γιὰ ἑορτασμὸ Πάσχα 2025
Τὴν 9η Νοεμβρίου 2024 στὸν Ἱερὸ Προσκυνηματικὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ στὴν Κόνιτσα, πραγματοποιήθηκε Ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία, ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αὐλῶνος Χριστόδουλο (τὸν ἀπὸ Κορυτσᾶς).
Τὸν θεῖο λόγο κήρυξε ὁ οἰκεῖος Ἱεράρχης, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. Ἀνδρέας, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ καλωσόρισε τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αὐλῶνος, εἶπε:
«Ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα ἑορτάζει τὴν μνήμη τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου Ἐπισκόπου Πενταπόλεως τοῦ θαυματουργοῦ. Ἡ φήμη τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, ἔχει περάσει τὰ ὅρια τῆς Ἑλλάδος. Θὰ ἔλεγε κανείς, ὅτι εἶναι παγκόσμιος Ἅγιος, παντοῦ τὸν τιμοῦν. Καὶ στὴν Ἀμερικὴ καὶ στὴν Αὐστραλία καὶ σὲ ἄλλες περιοχὲς τοῦ κόσμου. Τὸ πρᾶγμα ἔχει τὴν ἐξήγησή του. Τὸν τιμοῦν πρῶτον γιὰ τὴν ἁγιότητα τοῦ βίου του. Παρ' ὅτι κύκλοι τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας, ὅταν ὑπηρετοῦσε ἐκεῖ, τὸν συκοφάντησαν μὲ τὶς ἐλεεινότερες συκοφαντίες, ὅμως αὐτὰ δὲν "ἔπιασαν". Γιὰ λίγο διάστημα φάνηκε νὰ κυριαρχοῦν, ἀλλὰ μετὰ ὅμως ἐφάνηκε ἡ ἁγιότητα τοῦ Ἁγίου, τὴν ὁποία λίγα χρόνια πρωτύτερα, ἂν θυμᾶστε κάποιοι ἀπὸ ἐσᾶς, ὁ Μακαριστὸς Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας Πέτρος ὁ Ζ΄, μὲ ἀπόφαση τῆς Συνόδου τοῦ Ἀλεξανδρινοῦ Θρόνου, ἀποκατέστησε τὴν φήμη τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου. Καὶ ἦρθε ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα, πῆγε στὴν Αἴγινα, ἔκανε εἰδικὴ δέηση καὶ ἔδωσε ἕνα ἔγγραφο ἐπίσημο τοῦ Πατριαρχείου, ἀναγνωρίζοντας τὴν ἁγιότητα τοῦ Νεκταρίου.
Η «Λειτουργική Κίνησις» της Δύσεως και ο Οικουμενισμός (Ἀρχιμ. Νικόδημος Μπαρούσης)
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Ἀρχιμ. Νικόδημος Μπαρούσης
Ἡ «Λειτουργική Κίνησις» τῆς Δύσεως καί ὁ Οἰκουμενισμός 1
Ἀρχιμανδρίτου Νικοδήμου,
ἡγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Χρυσοποδαριτίσσης-Νεζερῶν, ( 250 08 Πάτραι)
Εἰσήγησις ἐκφωνηθεῖσα εἰς τὸ Διορθόδοξο Θεολογικὸ Συνέδριο: «Οἰκουμενισμός. (Γένεση-Προσδοκίες-Διαψεύσεις)», τὸ ὁποῖον διωργανώθη εἰς τὴν Θεσσσαλονίκην, τὴν 20-24 Σεπτεμβρίου 2004, ὑπὸ τῆς «Ἑταιρείας Ὀρθοδόξων Σπουδῶν».
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Οἱ συνέπειες τῆς Γαλλικῆς Ἐπαναστάσεως ἦσαν ὀλέθριες διὰ τὸν Χριστιανισμὸ τῆς Δύσεως. Ἡ Δυτικὴ Ἐκκλησία 2 ἐδιώχθη ἀπηνῶς, καὶ χίλια περίπου μοναστήρια ἐξηφανίσθησαν μεταξὺ τῶν ἐτῶν 1789-1815 3. Γι’ αὐτὸ οἱ περισσότεροι ἐκπρόσωποι τοῦ Ρωμαιοκαθολικισμοῦ ἐτάχθησαν ὑπὲρ τῆς ἐνισχύσεως τῆς ὀργανωτικότητος τῆς Ἐκκλησίας των πρὸς ἀντιμετώπισι τῆς πολιτειακῆς ἀπειλῆς. Δηλαδὴ ἀντέταξαν εἰς τὴν καλῶς ὀργανωμένη ἐχθρικὴ πολιτεία μίαν ἐξ ἴσου καλῶς ὀργανωμένη ἐκκλησιαστικὴ διοίκησι, πολέμησαν τὸν κόσμο μὲ τὰ ἴδια του τὰ ὅπλα, προσηρμόσθησαν εἰς τὶς κοσμικὲς ἀπαιτήσεις τῆς ἐποχῆς των, διὰ νὰ διασώσουν τὴν Ἐκκλησία, ὡς ἐνόμιζον· ἀλλὰ τοῦτο εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα νὰ ὁδηγήσουν τοὺς πιστοὺς εἰς μίαν ἐκκοσμικευμένη περὶ Ἐκκλησίας ἀντίληψιν.
Ο Ζωοποιός Σταυρός του Χριστού ανέκαθεν δέσποζε στο Ιερόν Βήμα, στην Αγία Τράπεζα, και διέλαμπε όταν ήταν ανοιχτή η Ωραία Πύλη, το Καταπέτασμα – Και περί του Συνθρόνου, και περί της Εγκυκλίου για τον Σταυρό και την θέση του Εσταυρωμένου Χριστού ...
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Ὁ Ζωοποιός Σταυρός τοῦ Χριστοῦ ἀνέκαθεν δέσποζε στό Ἱερόν Βῆμα, στήν Ἁγία Τράπεζα, καί διέλαμπε ὅταν ἦταν ἀνοιχτὴ ἡ Ὠραία Πύλη, τό Καταπέτασμα – Καί περί τοῦ Συνθρόνου, καί περί τῆς Ἐγκυκλίου γιά τόν Σταυρό καί τήν θέση τοῦ Ἐσταυρωμένου Χριστοῦ στήν Ἐκκλησία τοῦ Μητροπολίτου Περιστερίου Γρηγορίου Παπαθωμᾶ
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 4/11/2024
(γιά καλύτερη ἀνάγνωση, γιά τίς παραπομπές, τίς εἰκόνες, τίς ἀναφορές, κτλ., δεῖτε παρακάτω τό PDF)
«Ἰησοῦν τὸν ἐσταυρωμένον ζητεῖτε», Ματθ. κηʹ 5.
«Ἰησοῦν ζητεῖτε τὸν Ναζαρηνὸν τὸν ἐσταυρωμένον», Μαρκ. ιςʹ 6.
«ἡμεῖς δὲ κηρύσσομεν Χριστὸν ἐσταυρωμένον», Αʹ Κορ. αʹ 23.
«Ἰησοῦν Χριστὸν, καὶ τοῦτον ἐσταυρωμένον», Αʹ Κορ. βʹ 2.
«τοὺς ἐχθροὺς τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ, ὧν τὸ τέλος ἀπώλεια, ὧν ὁ θεὸς ἡ κοιλία καὶ ἡ δόξα ἐν τῇ αἰσχύνῃ αὐτῶν, οἱ τὰ ἐπίγεια φρονοῦντες», Φιλιπ. γʹ 18-19.
«Ὁ λόγος γὰρ ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μὲν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δὲ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι», Αʹ Κορ. αʹ 18.
«Ἡ δέ Κόγχη τοῦ θυσιαστηρίου, ἡ μετάθεσις ἐστι τοῦ Σταυροῦ» [PG 98, 388C].
Τί κι ἄν ἡ Ἐκκλησία, στὴν Νίκη τῆς Ὀρθοδοξίας, μετά ἀπό 100+ χρόνια παναιρέσεως (ποὺ κατ’ εὐφημισμόν μόνον καλεῖται «εἰκονομαχία»), ἐβροντοφώναξε μέσῳ τοῦ Συνοδικοῦ αὐτῆς «ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν»; Εἰς τίνα ὦτα; Ποὺ εἶναι ἡ παραλαβή καί διαφύλαξη τῆς Παρακαταθήκης; Παραλαμβάνω σημαίνει διά ζώσης.
Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία παρέλαβεν ἀπό τοὺς Ἁγίους Πατέρες, ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα χρόνια, μέχρι σήμερα, μεγάλον δεσπόζοντα Σταυρόν στὸ Ἱερόν Βῆμα, πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα καί στὴν Ἁγία Τράπεζα. Στὴν ἀρχή ὁ Σταυρός ἦταν ἀμφιπρόσωπος, ξύλινος, ἢ μεταλλικός καὶ διάλιθος χωρὶς τὸν Ἐσταυρωμένο Χριστό ἢ εἶχε τό ἐκτύπωμα (ἀπεικόνιση) τοῦ Χριστοῦ στὸ μέταλλο ἢ στὸ ξύλο,1 καὶ ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ δέσποζε στὸ Βῆμα, στὴν Ἁγία Τράπεζα.2
Εγκύκλιος 9-6-1956 περί αναγνώσεως «μυστικώς» των Ευχών της θείας Λειτουργίας, και εμμελούς αναγνώσεως του Αποστόλου και του Ιερού Ευαγγελίου
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
Περί ἀναγνώσεως «μυστικῶς» τῶν εὐχῶν τῆς θείας Λειτουργίας καὶ τῶν λοιπῶν ἱερῶν Μυστηρίων καί ἐμμελοῦς ἀναγνώσεως τοῦ Ἀποστόλου καί τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου.
Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Πρός τούς Σεβ. Ἱεράρχας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
Ὑπό τῶν ἱερῶν Κανόνων καί τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας, ὑποχρεοῦται ἡ Ἱερά Σύνοδος, ἵνα ἐπιβλέπῃ ἐπί τήν ἀκριβῆ τέλεσιν τῶν εἰς τήν θείαν λατρείαν ἀφορώντων, ἐπί τῷ τέλει τῆς διατηρήσεως ἐν αὐτῇ τῶν παραδεδομένων καὶ κοινῇ ὑπό τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας παραδεδεγμένων, καί ἐπί τηρήσει τοῦ Ἀποστολικοῦ παραγγέλματος «πάντα εὐσχημόνως καί κατά τάξιν γινέσθω».
Τῷ καθήκοντι τούτῳ στοιχοῦσα ἡ Ἱερά Σύνοδος, ἐπέστησε τήν προσοχήν αὐτῆς ἐπί τῆς ἀρτιφανοῦς συνηθείας κληρικῶν τινῶν, ἀναγινωσκόντων μεγαλοφώνως τὰς εὐχάς τῆς θείας Λειτουργίας, καὶ λοιπῶν ἱερῶν Μυστηρίων, παρὰ τὰ ἐν τοῖς λειτουργικοῖς βιβλίοις σημειούμενα καὶ διατασσόμενα περί «μυστικῆς» αὐτῶν ἀναγνώσεως.
Επιστολές για το βιβλίο μας «Το Αθέατον της Αγίας Τράπεζας»
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος Β' (27/8/2024)
Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Φιλόθεος (9/8/2024)
Καθηγούμενος Ἱ. Μ. Ξενοφῶντος (Ἁγίου Ὄρους) Ἀρχιμανδρίτης κ. Ἀλέξιος (28/6/2024)
Καθηγούμενος Ἱ. Μ. Παρακλήτου (Ὠρωποῦ) Ἀρχιμανδρίτης κ. Μωϋσῆς (25/8/2024)
Ότι τo χαμηλό Τέμπλο κυρίως, και η ανοιχτή Ωραία Πύλη, εμποδίζουν τoν πιστό Λαό να προσευχηθεί, και πόσο κακό κάνει στους Ιερείς
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Ὅτι τό χαμηλό Τέμπλο κυρίως, καὶ ἡ ἀνοιχτή Ὡραία Πύλη, ἐμποδίζουν τόν πιστόν Λαόν νὰ προσευχηθεῖ, καὶ πόσο κακὸ κάνει στοὺς Ἱερεῖς
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις (v.1.1), 31-30/5/2024
(γιά καλύτερη ἀνάγνωση, γιά τίς παραπομπές, τίς εἰκόνες, τίς ἀναφορές, κτλ., δεῖτε τό PDF στό τέλος)
Ἡ Ἐκκλησία στὴν ἰστορία της δὲν εἶχε χαμηλό Τέμπλο. Ἡ Ἐκκλησία, εἶχε χαμηλὸ φράγμα ὄχι στὸ Βῆμα, ἀλλὰ στὸ ὅριο δυτικοῦ Πρεσβυτερίου (Σολέα) – κυρίως Ναοῦ, γιὰ τὸν σκοπὸν τῆς περιφράξεως τοῦ Πρεσβυτερίου - Σολέα (ὅπως καὶ σήμερα), ἰδίως προτοῦ «μονιμοποιηθεῖ», «ἀσφαλιστεῖ» τὸ Καταπέτασμα. Πάντοτε ὅμως ἡ Ἐκκλησία εἶχε ὑψηλὸ φράγμα στὸ ὅριο Βήματος – Σολέα, εἴτε μὲ τὴν μορφὴ Καταπετάσματος στὴν ἀρχαιότητα, εἶτε μὲ τὴν μορφὴ ὑψηλοῦ Φράγματος ἤδη ἀπὸ τόν 4ον αἰῶνα. Βλ. τὸ βιβλίο, Τὸ ἀθέατον τῆς Ἁγίας Τράπεζας, στὴν Κωνσταντινούπολη, στὴν Ἑλλάδα, ... , καὶ ἐπίσης βλ. τὶς εἰκόνες στὸ Παράρτημα αὐτοῦ τοῦ ἄρθρου στὸ τέλος.
«πρεσβυτέροις δέ φημι, πεπίστευται τὸ θυσιαστήριον, καὶ τὰ ἔσω τοῦ καταπετάσματος», Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας (370-444 μ.Χ.), [PG 68,848] 1
Ο Διάκονος το «Δεηθώμεν» το λέει πρώτα για τον Ιερέα, και φυσικά για τον Λαόν — «Το γαρ, Δεηθώμεν, ου τοις Ιερεύσι λέγεται μόνον, αλλά και τοις εις τον Λαόν συντελούσιν», Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Ὁ Διάκονος τό «Δεηθῶμεν» τό λέει πρῶτα γιά τόν Ἱερέα, καί φυσικά γιά τόν Λαόν — «Τό γάρ, Δεηθῶμεν, οὐ τοῖς Ἱερεῦσι λέγεται μόνον, ἀλλά καί τοῖς εἰς τόν Λαόν συντελοῦσιν», Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 22/7/20241
(δεῖτε τό pdf στό τέλος γιὰ καλύτερη ἀνάγνωση)
Ὅτι παράλληλα, ταυτόχρονα, ὁ Ἱερεὺς προσεύχεται μυστικῶς τὴν Ἱερατική του Εὐχή,2 καὶ ὁ Διάκονος ἐκφώνως τὴν διά Προσφωνήσεως Εὐχή πρός τόν πιστόν Λαόν, ὑποστηρίζεται ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα χειρόγραφα, καὶ ἀπὸ τὸ ἀρχαιότερο σωζόμενο Λειτουργικό χειρόγραφο (8ος αἰ.), τὸ ἀντίγραφο Κωνσταντινουπολίτικου Ἐπισκοπικοῦ Εὐχολογίου, Barb. Gr. 336, ποὺ λένε στὶς διατάξεις τους, καὶ ἔχουμε ἀναλύσει ἐκτενῶς σὲ ἄρθρο μας μὲ πλῆθος ἀναφορῶν:
«Ποιοῦντος τοῦ Διακόνου τὴν Εὐχήν, ὁ Ἱερεὺς ἐπεύχεται τὴν Εὐχήν.»3
Ὁ Ἰωάννης Φουντούλης δυστυχῶς συκοφαντεῖ αὐτὴν τὴν ἀναγραφὴ τῶν ἀρχαίων πρώτων χειρογράφων Εὐχολογίων ποὺ σώζονται ἕως καί 1200 ἔτη πρίν (!), ὡς τάχα φθορά,4 ἐνῷ αὐτὴ εἶναι ἡ ὄντως ἀρχαία Παράδοσις (!), ποὺ ἀργότερα θὰ δοῦμε καταγράφεται ἀκόμη καί 1600 ἔτη πρίν, ἀπὸ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο.
Νηστεία πρό τῆς Θείας Κοινωνίας
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Αὐτὸ τὸ ἄρθρο τοῦ 2008, εἶναι ἀντιγραφὴ ἀπὸ παρόμοιο θέμα στὸ φόρουμ Ἀναλόγιον.
Διευκρίνισις: Το πως θα νηστεύσουμε προ της Θείας Κοινωνίας, καθορίζεται από τον πνευματικό-εξομολόγο μας στην εξομολόγησή μας. Εμείς εδώ μιλάμε γενικά.
Μερικοί, ακόμη και Γέροντες, και Επίσκοποι, λένε δημοσίως ότι δεν πρέπει να νηστεύουμε προ της θείας Κοινωνίας (και μάλιστα της Κυριακάτικης λειτουργίας). Και που το στηρίζουν; Το στηρίζουν λέγοντας ότι δεν υπάρχει ιερός Κανόνας που να λέει να νηστεύουμε προ της θείας Κοινωνίας!
Και ερωτώ: υπάρχει ιερός Κανόνας που να λέει να μη νηστεύουμε προ της θείας Κοινωνίας;
Ευχές των Κατηχουμένων (Ευχή διά Προσφωνήσεως, Συναπτή)· Πόσοι προσεύχονται παράλληλα και ταυτόχρονα; Αναφορές Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, και περί Προσευχής στην Λειτουργία
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Εὐχές τῶν Κατηχουμένων (Εὐχή διά Προσφωνήσεως, Συναπτή)· Πόσοι προσεύχονται παράλληλα καί ταυτόχρονα; Ἀναφορές Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, καί περί Προσευχῆς στήν Λειτουργία
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 22/7/2024
(δεῖτε τό pdf στό τέλος γιὰ καλύτερη ἀνάγνωση)
Ἡ Παράδοσις τῶν διὰ Προσφωνήσεως Εὐχῶν,
ἀναδεικνύει τὴν Παράδοσιν τῶν Μυστικῶν Εὐχῶν τῆς Λειτουργίας.
Ἡ Εὐχὴ διὰ Προσφωνήσεως ὑπὲρ τῶν Κατηχουμένων (Κατηχούμενα), καὶ ἡ ἀνάλυσή της ἀπό τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο (+407), εἶναι στὴν οὐσία ὁ «ὁδηγός» γιὰ τὴν παράδοσιν τῶν Συναπτῶν Εὐχῶν. Σήμερα ἔχει ὡς ἑξῆς·
Ὁ Διάκονος· Εὔξασθε οἱ κατηχούμενοι τῷ Κυρίῳ.
Πῶς ἐννοεῖ ἡ προσφώνηση νὰ προσευχηθοῦν οἱ Κατηχούμενοι; Ἐκφώνως; Φυσικά ὄχι. Ἐννοεῖται, καθ’ ἑαυτόν, ἐν σιγῇ, μυστικῶς, κατὰ διάνοιαν, μέσα τους, ἄνευ ἐξωτερικῆς φωνῆς,1 βλ. [ΠΠ7], [ΠΠ8]. —Αὐτὴ εἶναι προσφώνησις τοῦ Διακόνου πρὸς τοὺς παρισταμένους Κατηχουμένους γιὰ νὰ προσευχηθοῦν. Ἄρα ἄνευ Κύριε ἐλέησον.
Οἱ Κατηχούμενοι προσεύχονταν καὶ ἐν σιγῇ, κατὰ διάνοιαν, καὶ στὰ πρῶτα χρόνια γονατιστοί.2 Παράλληλα, ὡς δείχνει ἡ ἐπόμενη προσφώνησις πρὸς τοὺς πιστούς, καὶ οἱ πιστοὶ προσεύχονται γιὰ τοὺς κατηχούμενους,3 ἐν σιγῇ, κατὰ διάνοιαν.4
Ιερατικόν Συλλείτουργον - σύγκρισις διατάξεων, Ιερατικών, και σχόλια
- Λεπτομέρειες
- Συντάκτης: ΠΠαπαδημητρίου
Ἱερατικόν Συλλείτουργον - σύγκρισις διατάξεων, Ἱερατικῶν, καὶ σχόλια
Παν. Δ. Παπαδημητρίου, αʹ ἔκδοσις, 21/12/2022
Γιὰ καλύτερη ἀνάγνωση, δεῖτε τό PDF στὸ τέλος
Στὸ παρὸν ἄρθρο, καταπιανόμαστε μὲ ἕνα θέμα πλέον κοινὸ στὴν σημερινὴ ἐκκλησιαστικὴ ἀκολουθία, ἀλλ’ ἐν πολλοῖς ἄγνωστον. Καταγράφουμε καὶ συγκρίνουμε τὶς διάφορες περιπτώσεις τῶν ἐπισήμων Ἱερατικῶν (γιὰ πρώτη φορὰ ἐξ ὅσων γνωρίζουμε), Ἱερατικῶν ἐγκεκριμένων ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον, καὶ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος (1895-2020), ἀλλὰ καὶ παραθέτουμε τὰ σχόλιά μας, καὶ τὴν τεκμηριωμένη ἄποψή μας.
- Απάντησις στον π. Δανιήλ Γ. Αεράκη, για το «Οὔτε μυστικά, οὔτε ψιθυριστά, οὔτε... ἀνύπαρκτα»
- Σταματείστε τους Πειραματισμούς στην Θεία Λατρεία, στην Θεία Λειτουργία, στο Τυπικόν
- Ο διαχωρισμός των Φύλων (Ανδρών - Γυναικών) στον Ναό, σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο (+407)
- Το κλείσιμο της Ωραίας Πύλης του Ιερού (τα Βημόθυρα και το Καταπέτασμα) στην Θεία Λειτουργία στην Εκκλησία της Ελλάδος
- Η εξέλιξη του Καταπετάσματος (Τέμπλου, Εικονοστασίου, Φράγματος του Βήματος) [Βίντεο]
- Ευχή δια Προσφωνήσεως (Διακονικά)
- [Νέα γ' έκδοση 2022] Τυπικὸν Ἐνοριῶν (τόμος Α') - Ὄρθρος καθημερινῶν ἐὰν τύχει Ἅγιος μὴ ἑορταζόμενος [PDF βιβλίου]
- [Νέα β' έκδοση 2022] Τυπικὸν Ἐνοριῶν (τόμος Β') - Ὄρθρος καθημερινῶν ἐὰν τύχει Ἅγιος ἑορταζόμενος [PDF βιβλίου]
- Ποιοῦντος τοῦ Διακόνου τὴν Εὐχήν, ὁ Ἱερεὺς ἐπεύχεται τὴν Εὐχήν - Εὐχολόγιον (pdf)
- [Νέα έκδοση, 4η] Ο Γέρων Ευδόκιμος Μοναστερλής (βιβλίο, pdf)
- Ο ΙΘ' Κανών της Συνόδου της Λαοδικείας (364), και η ανάγνωσις των Λειτουργικών Ευχών
- Ὁμιλίες γ. Στεφάνου Ἀναγνωστοπούλου (2022)
- Ἡ ἀληθινὴ μετάνοια κατὰ τὸν Μέγα Βασίλειο καὶ τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο, μὲ ἐκτενὴ εἰσαγωγὴ γιὰ λανθασμένους τρόπους ἐξομολογήσεως
- Οι νοερές προσβολές των Δαιμόνων
- Τὸ μυστήριον τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως καὶ Μετανοίας
- Είναι απαραίτητο οι ιερείς να προσεύχονται τελώντας τις ακολουθίες
- Η Νοερά Προσευχή (Η Ευχή / Ευχή του Χριστού / Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με)
- Ἡ Φαντασία (ἡδονή-ὀδύνη)
- Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς: Ὁ τέταρτος Ἱεράρχης καί ὁ τέταρτος Θεολόγος
- Σύγχρονοι (Ἅγιοι) Γέροντες καὶ οἱ Μυστικὲς Εὐχές
