Η τυπική διάταξις έχει ως εξής:
- Ευλογητός.
- Βασιλεύ Ουράνιε.
- Τρισάγιον.
- Αμήν. Κύριε ελέησον (ιβ'). Δεύτε προσκυνήσωμεν (γ').
- Ψαλμός ν' (50), Ελέησόν με ο Θεός...
- Ψαλμός ξθ' (69), Ο Θεός, εις την βοήθειάν μου...
- Ψαλμός ρμβ' (142), Κύριε εισάκουσον της προσευχής μου...
- Δοξολογία μικρά.
- Το Σύμβολον της Πίστεως: Πιστεύω εις ένα Θεόν, ...
- Άξιον εστίν ως αληθώς (χύμα).
- Κατά την περίοδον της αγίας και Μ. Τεσσαρακοστής, το εσπέρας εκάστης Παρασκευής:
- Κανών του Ακαθίστου· Ανοίξω το στόμα μου... εις ς' τροπάρια ανά ωδήν (εκτός αν συμπέση η εορτή ή η απόδοσις του Ευαγγελισμού, οπότε η ακολουθία επισυνάπτεται μετά τον Εσπερινόν)
- Τη Υπερμάχω (αργόν μέλος και δίχορον)
- Αναγινώσκεται υπό του ιερέως μία Στάσις των Οίκων "Χαιρετισμών" της Θεοτόκου.
- Τη Υπερμάχω (σύντομον μέλος)
- Τρισάγιον.
- Κοντάκιον· Ως απαρχάς της φύσεως (αν τύχει άγιος εορταζόμενος, λέγομεν αντ' αυτού, Κοντάκιον του Αγίου) (*)
- Κύριε ελέησον (μ')
- Ο εν παντί καιρώ...
- [Κύριε ελέησον (γ'). Δόξα και νυν. Την Τιμιωτέραν. Εν ονόματι Κυρίου ευλόγησον πάτερ. Ο ιερεύς· Ο Θεός οικτειρήσαι ημάς...]
- Άσπιλε, αμόλυντε, άφθορε...
- Και δός ημίν, Δέσποτα...
- Υπερένδοξε, αειπάρθενε, ευλογημένη...
- Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου...
- Την πάσαν ελπίδα μου,...
- Τη Παρασκευή της α' εβδομάδος των Νηστειών, ο ιερεύς αναγινώσκει το Ευαγγέλιον της παννυχίδος (Ιω. ιε' 1-7)
- Μικρά Απόλυσις.
- Η κοινή δέησις "Ευξώμεθα".
- Κάθισμα· Την ωραιότητα της παρθενίας Σου.
- Δι' ευχών.
- Αμήν.
- (Ευχή εις τον Άγγελον φύλακα της του ανθρώπου ζωής· Άγιε Άγγελε...)
(*) Κατά το ΤΜΕ, σ. 335, λέγομεν "Κοντάκιον· Ως απαρχάς της φύσεως (αν τύχει άγιος εορταζόμενος, λέγομεν αντ' αυτού, Κοντάκιον του Αγίου)". Κατά δε το Ωρολόγιον το Μέγα, σ. 229, λέγομεν το τροπάριον (απολυτίκιον) του κατά την ημέραν Αγίου ή τα εξής: "Ο Θεός των Πατέρων ημών", "Των εν όλω τω κόσμω Μαρτύρων Σου", "Δόξα, Μετά των Αγίων ανάπαυσον Χριστέ", "Και νυν, Τη πρεσβεία, Κύριε, πάντων των Αγίων".