Γυναίκες και Ψαλμωδία

Η Ψαλμωδία στο Εκκλησιαστικό Δίκαιο.
Άβαταρ μέλους
Παναγιώτης
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 901
Εγγραφή: 07 Φεβ 2008, 05:43

Γυναίκες και Ψαλμωδία

Δημοσίευση από Παναγιώτης »

Γυναίκες και Ψαλμωδία

Το ψάλσιμο της γυναίκας -κατά την ταπεινή μου γνώμη- πρέπει να γίνεται με προυποθέσεις. Δεν μπορούν (δεν πρέπει) ποτέ να συνυπάρχουν άνδρες με γυναίκες στο Αναλόγιον. Όταν ψάλλει μια γυναίκα επι πολύ καιρό σε μια ενορία απουσία Ψάλτου, και τύχει και εμφανιστεί Ψάλτης, η γυναίκα πρέπει να ταπεινώνεται και να σιωπά, και να πηγαίνει να κάθεται στις γυναίκες... το οποίο βέβαια δεν συμβαίνει λόγω της υπερηφανείας που γέμισε την γυναίκα ο ρόλος της ..."Ψάλτριας".

Επίσης οι άγιοι Ιερείς πρέπει να το λένε στις γυναίκες -δεν το λένε και τι αμαρτία συσσωρεύουν...- ότι ψάλλεις κατ' οικονομίαν ελλείψει Ψάλτου. Δεν είσαι ψάλτρια, απλά βοηθάς.

Ιδού και μερικά σημεία, περιληπτικά, ελλείψει χρόνου για την συγγραφή πλήρους άρθρου:

1. Γυναίκες Διακόνισσες

Διάκονον μη χειροτονείσθαι γυναίκα πρό ετών τεσσαράκοντα, και ταύτην μετά ακριβούς δοκιμασίας. Ει δε γέ, δεξαμένη την χειροθεσίαν, και χρόνον τινά παραμείνασα τή λειτουργία, εαυτήν επιδώ γάμω, υβρίσασα την τού Θεού χάριν, η τοιαύτη αναθεματιζέσθω μετά τού αυτή συναφθέντος.

Δηλ. διακόνισσα δεν επιτρεπόταν να παντρευτεί.

2. http://www.orthros.org/Greek/Keimena/K- ... oniswn.htm

3. Η γυναίκα δεν μπορεί να παρίσταται στην Εκκλησία όποτε θέλει, ή κάθε μέρα.

Κανών Β' Κανονικής Επιστολής Αγίου Διονυσίου (Πηδάλιον σ. 547), επικυρωθείσα από

Α' κανόνα της Δ' Οικουμενικής
Β' κανόνα της ΣΤ' Οικουμενικής.

Αυτά βέβαια για τις φεμινίστριες και για τις ακτιβίστριες φαντάζουν... . Όμως για τις Χριστιανές τις γεμάτες ταπείνωση, είναι λόγια του Θεού, λόγια ζωής. Μάλιστα οι ευλαβείς Χριστιανές γυναίκες, ούτε καν ρωτούν αυτό, διότι έχουν την πρέπουσα ευλάβεια στα Θεία και εμποδίζονται από λόγου των (Πηδάλιον σ. 547-548).

4. Απουσία ακολουθίας για χειροθεσία ψάλτριας ή αναγνώστριας.

Έχετε δεί ακολουθία στην εκκλησία για χειροθεσία ψάλτριας ή αναγνώστριας; αναφέρει κανένα εκκλησιαστικό κείμενο Πατέρων την λέξη ψάλτρια ή αναγνώστρια; Έχει καμία αγιογραφία, ή χειρόγραφο, εικόνα με ψάλτριες ;

5. 70ος κανόνας της ΣΤ' Οικουμενικής Συνόδου
«Μή εξέστω ταίς γυναιξίν εν τώ καιρώ της Θείας Λειτουργίας λαλείν, αλλά κατά την φωνήν Παύλου τού Αποστόλου, σιγάτωσαν. Ου γάρ επιτέτραπται αυταίς λαλείν, αλλ' υποτάττεσθαι, καθώς και ο νόμος λέγει. Ει δε τώ μαθείν θέλουσιν, εν οίκω τους ιδίους άνδρας επερωτάτωσαν».

Δείτε και Πηδάλιον, σ. 281-282.

6. Τρεμπέλα «Η γυνή εν τή ψαλμωδία»,

http://www.analogion.net/Ekklhsia_kai_K ... mwdia.html

7. Μέρος από συνομιλία μου με ιερομόναχο:

Σίγουρα υπήρχαν γυναίκες εξαιρέσεις που έψαλλαν (άλλωστε και ο ίδιος ο Τρεμπέλας αναφέρει το περιστατικό με τον Άγιο Ισίδωρο τον Πηλουσιώτη) και γι' αυτό οι Άγιοι Πατέρες εθέσπισαν τους ιερούς Κανόνες ώστε να επέλθει η τάξη στην Εκκλησία και να αποκλείσουν την γυναίκα από την ψαλμωδία στις ενορίες. Άν δεν υπήρχαν τα περιστατικά δεν υπήρχε λόγος για να γραφούν οι ιεροί κανόνες. Στίς γυναικείες μονές δεν υπάρχει πρόβλημα.

Εσείς στά μοναστήρια σας, προφυλάσσεσθε από τις γυναίκες, αναγκάζοντας τις να φορέσουν μακρυά φούστα, παπούτσια κόσμια (όχι ψηλοτάκουνα), μπλούζες φαρδιές, και επίσης μαντήλι στό κεφάλι. Καί πολύ καλά κάνετε. Παρότι λοιπόν οι γυναίκες ντύνονται έτσι στά μοναστήρια σας, εν τούτοις είναι αδιανόητο να τις αφήσετε στό αναλόγιον να ψάλλουν. Καί είναι αδιανόητο από πνευματικής πλευράς κυρίως, λόγω τού σκανδαλισμού που θα προκαλέσει η γυναίκα στους μοναχούς, και ο σκανδαλισμός θα φέρει τις συνέπειες που διαβάζουμε στό γεροντικόν. Καί όχι μόνο στό αναλόγιον, αλλά δεν είναι κάν ευλογημένο να συζητάτε κατ' ιδίαν και μόνοι με γυναίκες.

Εάν λοιπόν εσείς οι μοναχοί, που έχετε πείρα τού αοράτου πολέμου δεν δέχεσθε γυναίκες στό αναλόγιον (πολλώ μάλλον και γυναίκες ηθικώς ντυμένες μετά μαντηλίου), πώς είναι δυνατόν να δεχθούν οι ψάλτες γυναίκες στό αναλόγιον, οι οποίοι ψάλτες δεν έχουν πείρα αληθινού αοράτου πολέμου ή τουλάχιστον δεν έχουν την πείρα των μοναχών; Τί μεγάλες πτώσεις θα συμβούν σε τέτοιες περιπτώσεις; Καί όχι μόνο για τους ψάλτες, αλλά για τους άντρες που βρίσκονται στην εκκλησία. Ως γνωστόν τον ψάλτη τον βλέπει συνέχεια ο κόσμος. Τί πτώσεις πνευματικές θα έχουμε όταν στις ενορίες ανεβούν οι γυναίκες στά αναλόγια; Αλλά πέραν τού ότι πνευματικώς είναι ανεπίτρεπτο σε γυναίκα να ανεβεί σε αναλόγιον ενορίας, υπάρχουν και οι ιεροί Κανόνες (στους οποίους οφείλουμε υπακοή) που απαγορεύουν στην γυναίκα απλά και μόνο να μιλήσει στην εκκλησία.

Άρα το πρόβλημα δεν είναι ιστορικό, αλλά ποιμαντικό και πνευματικό πρωτίστως. Καί έτσι το βλέπει ο κ. Τρεμπέλας (αν και το άρθρο τού έχει και άλλο σκοπό).

8. «και παρθένους μοναχάς διδάξας ψάλλειν».

Λέει ο Παπαδόπουλος «Συμβολαί...», σ. 126:

«και παρθένους μοναχάς διδάξας ψάλλειν».

Φαίνεται λοιπόν ότι όχι απλές γυναίκες, αλλά μοναχές εδίδαξε να ψάλλουν. αυτό είναι βασικό σημείο, που μάλλον παραθεωρείται. Καί βλέπουμε και στην «Εκκλησιαστική Ιστορία», π.χ. Στεφανίδου σ. 153 για γυναίκες ονομαζόμεναι «αί παρθένοι» που ήσαν εγκρατείς αγωνιζόμενοι με αγαμία κτλ., αργότερα έχουμε και τους «παρθενώνες». Επίσης για τον άγ. Εφραίμ τον Σύρο διαβάστε και τον Παπαδόπουλο σ. 118 που εξηγεί τον λόγον.

9. Παπαδιαμάντης:

«Είς δ' επίτροπος της επάνω ενορίας, άνθρωπος προοδευτικός, βλέπων, ότι όλοι οι εθελονταί ψάλται, νεανίαι εικοσαετείς, εφοίτων κατά προτίμησιν εις την κάτω εκκλησίαν, εις δε την επάνω ηναγκάζοντο να ψάλλωσιν οι ιερείς, τι εσοφίσθη; Πιάνει και αποσπά από τον γυναικωνίτη τα καφάσια, τα δικτυωτά, δί' ών εφράττοντο τέως αί γυναικείαι μορφαί από της όψεως των ανδρών, και αφήνει τον γυναικωνίτη άφρακτον. Τότε διά μιάς όλοι οι ευλαβείς και μουσόληπτοι νεανίσκοι αφήκαν την κάτω εκκλησίαν έρημον ψαλτών, κι έτρεξαν όλοι εις την επάνω», από το ΠΑΙΔΙΚΗ ΠΑΣΧΑΛΙΑ (Άστυ, 24-4-1891).

Καί μόνη η θέα των γυναικών εις τον γυναικωνίτη, είχε τέτοια δεινά αποτελέσματα στην πνευματική ζωή των Χριστιανών εν έτει 1891. Τί άραγε αποτελέσματα έχει η παρεύρεσις γυναικών πλέον μεταξύ ανδρών (εις τα δεξιά της εκκλησίας) ή -χειρότερον- εις θέασιν πάντων εις το Αναλόγιον της εκκλησίας;

http://www.analogion.net/pneumazwh/Alej ... manths.htm

Μόνο λοιπόν η θέαση τού προσώπου (όχι της σιλουέτας) των γυναικών είχε τέτοια αποτελέσματα...

10. Άγιος Νικόδημος, σ. 38, αλλά και εν γένει όλος ο λόγος περί καλλωπισμού:

«Ότι οι μη θεωρούντες γυναίκας λυτρώνονται από την επιθυμίαν», και όποιος βλέπει γυναίκα προς το επιθυμήσαι αυτήν, ως λέγει ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και Θεός, ήδη εμοίχευσεν αυτήν εν τη καρδία αυτού (Ματθ. ε' 28).

Καί οι ημών πρόγονοι: «εκ του οράν τίκτεται το εράν».


Συνεπώς, εν κατακλείδι:
  • Στά γυναικεία μοναστήρια οι γυναίκες δύνανται να ψάλλουν, εφόσον πάρουν άδεια από την γερόντισσα.
  • Στίς ενορίες παρόντος ανδρός ψάλτου η γυναίκα πρέπει να κάθεται αριστερά, συνεσταλμένη, και ταπεινωμένη μιμουμένη την Υπεραγία Θεοτόκον.
  • Στίς ενορίες απόντος παντελώς ανδρός ψάλτου η γυναίκα κατ' οικονομίαν μπορεί να ψάλλει, αλλά όχι από Αναλογίου (διά το μη θεαθήναι), αλλά από το μέρος των γυναικών.
  • Η γυναίκα πρέπει να έχει την αρετή της ταπεινώσεως, και όταν εμφανιστεί άνδρας ψάλτης να σιωπήσει.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Παναγιώτης την 11 Μαρ 2008, 09:53, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Μέγα μὲν τὸ ἀπερισπάστως προσεύχεσθαι· μεῖζον δὲ καὶ τὸ ψάλλειν ἀπερισπάστως
Άβαταρ μέλους
Παναγιώτης
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 901
Εγγραφή: 07 Φεβ 2008, 05:43

Re: Γυναίκες και Ψαλμωδία

Δημοσίευση από Παναγιώτης »

Επίσης δείτε:

"Προβλήματα στη σύγχρονη απόδοση του εκκλησιαστικού άσματος (τετραφωνία-χρήση οργάνων-γυναικείες χορωδίες)"
Αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Πάρης, Λέκτωρ Τμήματος Μουσικών Επιστημών και Τεχνών Πανεπιστημίου Μακδεδονίας, περιοδικό Θεοδρομία, τεύχος Δ1-3, 2002 (Πρακτικά του Α' Λειτουργικού Συνεδρίου: Το Μεγαλείο της Θείας Λατρείας, Παράδοση ή Ανανέωση;).
Μέγα μὲν τὸ ἀπερισπάστως προσεύχεσθαι· μεῖζον δὲ καὶ τὸ ψάλλειν ἀπερισπάστως
Άβαταρ μέλους
Παναγιώτης
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 901
Εγγραφή: 07 Φεβ 2008, 05:43

Η εκκλησιαστική μουσική στο εκκλησιαστικό δίκαιο

Δημοσίευση από Παναγιώτης »

Θωμά Κ. Αποστολοπούλου, "Η εκκλησιαστική μουσική στο εκκλησιαστικό δίκαιο", Θεσσαλονίκη 1999, εκδ. "Εν χορδαίς".

[Ανοίγοντας από την βιβλιοθήκη το εν λόγω βιβλίο, βρέθηκα εις το εξής: (σ. 36-37)]

Ανάλογο με το ήθος του ψάλτη, τα φυσικά φωνητικά προσόντα και την τεχνική του κατάρτιση είναι και το ήθος που εμπνέει στους ακροατές η ψαλμωδία. Συναφής με το γεγονός αυτό θεωρείται ο αποκλεισμός των γυναικών από το στασίδι του ψάλτη. Για την υποστήριξη μάλιστα της άποψης αυτής, αν και κατά τις αρχαίες μαρτυρίες συνέψαλλε ο λαός, χρησιμοποιείται και σχετικός Κανόνας που επαναλαμβάνει το γνωστό του Αποστόλου Παύλου για τη σιωπή των γυναικών, ο Ο' της ΣΤ' Οικουμενικής: "Μη εξέστω ταις γυναιξί εν τω καιρώ της θείας λειτουργίας λαλείν, αλλά κατά την φωνήν του Αποστόλου Παύλου σιγάτωσαν".

Ένα απόσπασμα όμως του αγίου Ισιδώρου του Πηλουσιώτου μας διαφωτίζει πλήρως για το ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα με τη γυναικεία ψαλμωδία: η φύση της γυναικείας φωνής εμποδίζει την κατάνυξη και η πολλή γλυκύτητα του μέλους, ίσως και αυτή η ίδια γυναικεία παρουσία, υπερτονιζομένη στη θέση του αναλογίου, παρεκτρέπει σε ερεθιμό παθών. Έτσι κατά τους Κανόνες η εκφορά του σεμνού, το μεγαλοπρεπούς, του κατασταλτικού και σοβαρού ήθους της ψαλμωδίας επαφίεται κατ' αρχήν στους άνδρες και μόνον κατ' ανάγκην (π.χ. έλλειψη ανδρών, γυναικεία μοναστήρια) γίνονται δεκτές στο αναλόγιο οι γυναίκες. Οι ερμηνευτές μάλιστα διευκρινίζουν ότι η απαγόρευση ισχύει, όχι μόνο για τη θεία λειτουργία αλλά και για κάθε ιερή ακολουθία χωρίς να αναφέρονται όμως ρητά στην ψαλμωδία.
Μέγα μὲν τὸ ἀπερισπάστως προσεύχεσθαι· μεῖζον δὲ καὶ τὸ ψάλλειν ἀπερισπάστως
Άβαταρ μέλους
Protopsaltis
Νέος
Δημοσιεύσεις: 7
Εγγραφή: 10 Ιουν 2008, 09:19

Απ: Γυναίκες και Ψαλμωδία

Δημοσίευση από Protopsaltis »

Πολύ σωστά!
Άβαταρ μέλους
iosak
Νέος
Δημοσιεύσεις: 2
Εγγραφή: 23 Οκτ 2008, 18:58

Απ: Γυναίκες και Ψαλμωδία

Δημοσίευση από iosak »

[λογοκρίθηκε από το Φίλοι μου.....ανδροκρατούσης κοινωνίας] ως εριστικό.

Και επειδή scripta manent, τα έγγραφα της εποχής σφύζουν παραδειγμάτων. Όσο για το σχόλιο κάποιου φίλου πως ο ρόλος της Ψάλτριας γέμισε την γυναίκα υπερηφάνεια, θα έλεγα πως αγνοεί την των ανδρών υπερηφάνειαν που δεν έχει όρια θα έλεγα και καταντά αλλαζονεία. Ας μην ξεχνούμε πως πρώτος ο Μ.Βασίλειος κατέστησε κυκλίους τους χορούς εξ αμφοτέρων των φύλων καταρτησμένους και όπως ήταν επόμενο κατηγορήθηκε και αυτός ως Ελληνίζων και Αρειανίζων, ως γράφει σε μια επιστολή του. Αλλά και ο Ιερός Χρυσόστομος που επικαλούνται μερικοί, αμαυρώνοντας του την εικόνα θα έλεγα, ως πολέμιο των γυναικών στην Ψαλμωδία, λέει:"Ἰδοὺ γὰρ ὁ ψαλμὸς ἐπεισελθὼν τὰς διαφόρους ἐκέρασε φωνὰς καὶ μίαν παναρμόνιον ᾠδὴν ἀνεχθῆναι παρεσκεύασε˙ καὶ νέοι καὶ γέροντες καὶ πλούσιοι καὶ πένητες καὶ γυναῖκες καὶ ἄνδρες καὶ δούλοι καὶ ἐλεύθεροι μίαν τινὰ μελῳδίαν ἀνηνέγκαμεν ἅπαντες ..... καὶ εἷς χορὸς ἐξ ἁπάντων συγκεκρότηται ..... Οὐδ’ἔχει τὸ πλέον οὗτος ἐκείνου, οὐδὲ ἐκεῖνος τούτου, ἀλλὰ πάντες ἐν τῇ αὐτῇ τιμῇ καὶ φωνῇ μιᾷ ἐκ διαφόρων γλωττῶν πρὸς τὸν τῆς οἰκουμένης ἀναπέμπομεν Δημιουργόν". Για το ίδιο κατηγορήθηκε και ο Σακελλαρίδης που ειρήσθω εν παρόδω ότι ήταν εχθρός της τετραφωνίας, και της παντελούς κατάλυσις των εκ παραδόσεως περισωθεισών μελωδιών. Δεχόταν την τριφωνία για να μην χάνεται η πρώτη και κυρίως φωνή, η παραδοσιακή. Επέκρινε σφοδρά την προσπάθεια προηγούμενων (Α.Γανοχωρίτου, Ι. Χαβιαρά κτλ) να εναρμονίσουν την Πάτριον Μουσικήν κατά τις καντάδες των Δυτικών. Ο αμφιβάλλων ας ανατρέξει στους προλόγους έργων του, κυρίως στο Ύμνοι και Ωδαί.Επιστέφοντας στο γυναίκα-ψαλμωδία αναφέρω τέλος ένα περιστατικό που μου διηγήθηκε μια κυρία, καθόλα ευσεβεστάτη ότι ένας Θεολόγος της είπε με θράσος και τρόπο άσχημο να φύγει απο το αναλόγιο διότι δήθεν τον σκανδαλίζει! και αυτή του απάντησε περίπου τα εξής:"Εγώ, λέει, ποτέ δεν έδωσα αφορμή, ούτε με την συμπεριφορά μου , ούτε με το ντύσιμό μου που ηταν και τα δύο καθ’ όλα ευπρεπή και ορθόδοξα. Εάν λοιπόν ήθελες να σκανδαλιστείς, θα εσκανδαλιζόσουν βλέποντάς με να κάθομαι και κάτω με τις άλλες γυναίκες!" Τά σχόλια περιττά....
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Παναγιώτης την 23 Οκτ 2008, 20:03, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Άβαταρ μέλους
Παναγιώτης
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 901
Εγγραφή: 07 Φεβ 2008, 05:43

Απ: Γυναίκες και Ψαλμωδία

Δημοσίευση από Παναγιώτης »

Αγαπητέ φίλε,

η εισαγωγή σου στο προηγούμενο μήνυμα λογοκρίθηκε ως εριστική. Τα παραδείγματά σου είναι από την πρώτη Εκκλησία. Σε παρακαλώ, να τοποθετείσαι συγκεκριμένα, και όχι αόριστα.

Για περαιτέρω μελέτη σε παραπέμπω στον Τρεμπέλα,

"Η γυναίκα στην Ψαλμωδία", http://analogion.net/forum/viewtopic.php?f=25&t=17

και στο "Εκκλησία και Ευρωπαϊκή Μουσική" http://analogion.net/forum/viewtopic.php?f=29&t=339

και στην Εγκύκλιο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών για τον Σακελλαρίδη http://analogion.net/forum/viewtopic.php?p=751#p751 ,

και σε τόσα άλλα που αναφέρθηκαν στα προηγούμενα μηνύματα (70ος κανόνας της ΣΤ' Οικουμενικής Συνόδου, κτλ.) όχι μόνο από μένα, αλλά και από παραπομπές, και δεν τα έθιξες αλλά τα προσπέρασες.

Αγάπη (εν Χριστώ) προς τις γυναίκες υπάρχει, ακριβώς όπως υπάρχει και προς τον εαυτό μας, ίσως και μεγαλύτερη. Έτερον εκάτερον. Στην εκκλησία όμως όταν δεν υπάρχει λόγος οικονομίας, ας ακολουθούμε την παραδεδομένη τάξη, κατά την ταπεινή μου γνώμη.

Για δε την υπερηφάνεια των ψαλτών και την δική μου του αμαρτωλού, συμφωνώ και επαυξάνω, αν θέλεις άνοιξε άλλο θέμα (όπως και για τον Σακελλαρίδη επίσης).

φιλικά,
Παναγιώτης.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Παναγιώτης την 23 Οκτ 2008, 20:18, έχει επεξεργασθεί 2 φορές συνολικά.
Μέγα μὲν τὸ ἀπερισπάστως προσεύχεσθαι· μεῖζον δὲ καὶ τὸ ψάλλειν ἀπερισπάστως
Άβαταρ μέλους
iosak
Νέος
Δημοσιεύσεις: 2
Εγγραφή: 23 Οκτ 2008, 18:58

Απ: Γυναίκες και Ψαλμωδία

Δημοσίευση από iosak »

Φίλε Παναγιώτη απολογούμαι πραγματικά αν έθιξα κάποιον με την λογοκριθείσα εισαγωγή μου. Δεν είχα καμία πρόθεση να το κάνω αυτό και αν το έκανα και πάλι ζητώ συγγνώμη. Όσο για τις παραπομπές σου τις έχω διαβάσει από πριν και η αλήθεια είναι ότι δεν μου έχουν κάνει ιδιαίτερη αίσθηση αφού αποτελούν ελάχιστο μέρος των όσων έχω διαβάσει για εκείνη την περίοδο του λεγόμενου ''Μουσικού ζητήματος''. Χαίρομαι που μόλις σήμερα ανακάλυψα το φόρουμ αυτό, γιατί πραγματικά έψαχνα άτομα για τέτοιου είδους συζητήσεις, γιατί πραγματικά έχω πολλούς πρβληματισμούς επί του όλου θέματος. Καταρχήν δεν εναντιώνομαι στην παράδοση των ανδρών στα αναλόγια και θερμά την υπερασπίζομαι. Αυτό όμως που δεν μπορώ να δεχθώ είναι εν πολλοίς ότι κατάλαβαίνει κανείς διαβάζοντας το παράδειγμα που ανέφερα με τη γυναίκα και τον θεολόγο... Όσον αφορά τον Σακελλαρίδη με απασχόλησε και με απασχολεί το θέμα χρόνια τώρα και έχω σχηματίσει τη δική μου γνώμη για αρκετά πράγματα βλέποντάς τα όχι μόνο μέσα από το πρίσμα του χώρου των Ιεροψαλτών αλλά και της Φιλολογικής επιστήμης, η οποία αποτελεί αναπόσπαστο και μάλλον κύριο κομμάτι της λειτουργικής μας παράδοσης. Γιατί αυτή ακριβώς η Υμνογραφία και η ποίηση εν γένει των Ιερών Ύμνων, είναι που πρέπει εν τέλει να φτάνει στον ακροατή-πιστό που θέλει να καταλάβει και να προσευχηθεί.Και βέβαια όχι όπως όπως, σαν τις χορωδίες της Αμερικής που άκουσα στη σελίδα αυτή, αλλά συνετά και κυρίως απλά. Λιτά όπως αρμόζει στην Ελληνική Τέχνη. Το ωραίον δια της λιτότητος. Καθαρή από ξένα προς αυτήν στοιχεία.Θα ήθελα να έχουμε τη ευκαιρία για περαιτέρω συζητήσεις και πραγματικά με χαροποιεί αυτό.
Φιλικά
Ανδρέας.
Άβαταρ μέλους
Παναγιώτης
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 901
Εγγραφή: 07 Φεβ 2008, 05:43

Απ: Γυναίκες και Ψαλμωδία

Δημοσίευση από Παναγιώτης »

Αγαπητέ Ανδρέα, δεν υπάρχει λόγος απολογίας, φιλικά συζητούμε.

Όπου θες άνοιξε νέα θέματα.
iosak έγραψε:"Εγώ, λέει, ποτέ δεν έδωσα αφορμή, ούτε με την συμπεριφορά μου , ούτε με το ντύσιμό μου που ηταν και τα δύο καθ’ όλα ευπρεπή και ορθόδοξα. Εάν λοιπόν ήθελες να σκανδαλιστείς, θα εσκανδαλιζόσουν βλέποντάς με να κάθομαι και κάτω με τις άλλες γυναίκες!"
......
Αυτό όμως που δεν μπορώ να δεχθώ είναι εν πολλοίς ότι κατάλαβαίνει κανείς διαβάζοντας το παράδειγμα που ανέφερα με τη γυναίκα και τον θεολόγο...
Στην εκκλησία δεν μπορούν οι άνδρες να σκανδαλιστούν αν κοιτάνε μπροστά και οι γυναίκες βρίσκονται στα αριστερά. Οπότε η επιχειρηματολογία της κυρίας δεν έχει βάση. Κατά δεύτερον, ο σκανδαλισμός δεν κρίνεται από τον σκανδαλοποιό, αλλά από τον σκανδαλιζόμενο, ο οποίος και μόνο μπορεί να πει τι συμβαίνει κατ' αυτόν.

Ας θυμηθούμε και τον Παπαδιαμάντη (ως έγραψα παραπάνω). Επίσης από άλλα πράγματα σκανδαλίζεται ο κοσμικός, από περισσότερα αυτός που ζει πνευματική ζωή, και από ακόμη περισσότερα ο μοναχός.

φιλικά,
Παναγιώτης.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Παναγιώτης την 24 Οκτ 2008, 07:11, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Μέγα μὲν τὸ ἀπερισπάστως προσεύχεσθαι· μεῖζον δὲ καὶ τὸ ψάλλειν ἀπερισπάστως
Άβαταρ μέλους
nmnovice00
Παλαίμαχος
Δημοσιεύσεις: 181
Εγγραφή: 16 Δεκ 2009, 20:10

Απ: Γυναίκες και Ψαλμωδία

Δημοσίευση από nmnovice00 »

Σχετικά με το θέμα δύο άρθρα που έχω γράψει στο προσωπικό μου ιστολόγιο:

1. http://nmnovice.blogspot.com/2009/04/blog-post_29.html

2. http://nmnovice.blogspot.com/2009/04/1.html
"ἐξομολογοῦμαί σοι, πάτερ, κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι ἀπέκρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν, καὶ ἀπεκάλυψας αὐτὰ νηπίοις·... οὐδεὶς ἐπιγινώσκει τὸν υἱὸν εἰ μὴ ὁ πατήρ, οὐδὲ τὸν πατέρα τις ἐπιγινώσκει εἰ μὴ ὁ υἱὸς καὶ ᾧ ἐὰν βούληται ὁ υἱὸς ἀποκαλύψαι." (Ματθ. ιβ', 25-27)
Άβαταρ μέλους
Παναγιώτης
Διαχειριστής
Δημοσιεύσεις: 901
Εγγραφή: 07 Φεβ 2008, 05:43

Π. Ν. Τρεμπέλα «Η γυνή εν τη ψαλμωδία»

Δημοσίευση από Παναγιώτης »

Επειδή στο πρώτο μου μήνυμα οι συνδέσεις δεν δουλεύουν προσωρινά, ανεβάζω εδώ το 6).

Π. Ν. Τρεμπέλα «Η γυνή εν τη ψαλμωδία»
Δεν έχετε τα απαραίτητα δικαιώματα για να δείτε τα συνημμένα αρχεία σε αυτή τη δημοσίευση.
Μέγα μὲν τὸ ἀπερισπάστως προσεύχεσθαι· μεῖζον δὲ καὶ τὸ ψάλλειν ἀπερισπάστως
Απάντηση

Επιστροφή στο “Ψαλμωδία και Ιεροί Κανόνες”